การใช้คำลักษณะนามในภาษาไทยมาตรฐานปัจจุบันของผู้พูดต่างวัย
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความเรื่องนี้ศึกษาเกี่ยวกับความเปลี่ยนแปลงของการใช้ลักษณะนามเปรียบเทียบระหว่างบุคคล ๒ กลุ่มอายุ มีประเด็นที่น่าสนใจ คือ ผู้พูดรุ่นอายุน้อยใช้ลักษณะนามร่วมกับคำนามตรงตามหลักเกณฑ์ของราชบัณฑิตยสถานมากกว่าผู้พูดรุ่นอายุมาก ทั้งนี้อาจเนื่องมาจากความคุ้นเคยของผู้พูดที่มีอายุน้อย ในการใช้ภาษาที่ถูกต้องตามหลักเกณฑ์ และความคิดสร้างสรรค์ของผู้พูดอายุมาก ในการใช้ภาษา จึงพยายามสร้างระบบการใช้คำลักษณนามเทียบจากคำที่ตนรู้จัก นอกจากนี้ยังมีข้อน่าสังเกตว่า ผู้พูดทั้งสองกลุ่มมีแนวโน้มจะใช้คำลักษณะนามเทียบจากคำนาที่ตนรู้จัก นอกจากนี้ยังมีข้อน่าสังเกตว่า ผู้พูดทั้งสองกลุ่มมีแนวโน้มจะใช้คำลักษณนามกลางมากขึ้น ซึ่งอาจจะมีผลให้คำลักษณะนามในภาษาไทยปัจจุบันซับซ้อนน้อยลง
Article Details
References
กำชัย ทองหล่อ. ๒๕๒๕. หลักภาษาไทย. กรุงเทพฯ: บำรุงสาส์น.
ชวนพิศ อิฐรัตน์. ๒๕๒๓. "คำลักษณะนามครอบจักรวาล." เปิดกรุ: ๓๔-๕๕.
นววรรณ พันธุเมธา. ๒๕๒๗. ไวยากรณ์ไทย. กรุงเทพฯ: รุ่งเรืองสาส์นการพิมพ์.
บรรจบ พันธุเมธา. ๒๕๒๓. ลักษณะภาษาไทย. พิมพ์ครั้งที่ ๖. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ราชบัณฑิตยสถาน. ๒๕๓๘. ลักษณะนาม. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
วิจินตน์ ภาณุพงศ์. ๒๕๓๒. โครงสร้างของภาษาไทย: ระบบไวยากรณ์. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
วิไลวรรณ ขนิษฐานันท์. ๒๕๑๙. "คำสันนิษฐานว่าด้วยความเป็นมาของคำลักษณนามอัน." PASAA ๖: ๒๖๑-๒๖๖.
ศรวนีย์ สรรคบุรานุรักษ์. ๒๕๔๒. "การใช้คำลักษณนามในภาษามาตรฐานปัจจุบันของผู้พูดต่างวัย." วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ภาควิชาภาษาศาสตร์ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อมรา ประสิทธิ์รัฐสินธุ์. ๒๕๔๑. ภาษาศาสตร์สังคม. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อุปกิตศิลปสาร, พระยา. ๒๕๑๔. หลักภาษาไทย. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.
Carpenter, K. L. 1987. How children learn to classify nouns in Thai. cited in Sukaritlak. (Unpublished Manuscript)
Deepadung. 1997. "Extension in the usage of the Thai classifier /tua/." in Arthus S. Abramson (ed.), Southeast Asian linguistic studies in hornour of Vichin Panupong. Chulalongkorn University Press.