ความสัมพันธ์ระหว่างข้อผิดในการอ่านกับความสามารถในการรับรู้เสียงคำพยางค์เดียวในภาษาไทย: กรณีศึกษาชาวญี่ปุ่นที่เรียนภาษาไทยเป็นภาษาต่างประเทศ
Main Article Content
บทคัดย่อ
ลักษณะการเกิดข้อผิดในการอ่านออกเสียงคำไทยพยางค์เดียวของชาวญี่ปุ่นมีทั้งที่เป็นการแทนที่หน่วยเสียงและการเบี่ยงเบนไปเล็กน้อย ปัจจัยของข้อผิดมีทั้งที่มาจากภาษาแม่ของผู้เรียนและปัจจัยทางสัทศาสตร์ นอกจากนี้พบว่าข้อผิดในการอ่านออกเสียงยังมีความสัมพันธ์กับความสามารถในการรับรู้เสียง โดยมีค่าสหสัมพันธ์เท่ากับ ๐.๔๖ ด้วยระดับนัยสำคัญ ๐.๑๐
Article Details
How to Cite
สิทธิเกษร ส. (2016). ความสัมพันธ์ระหว่างข้อผิดในการอ่านกับความสามารถในการรับรู้เสียงคำพยางค์เดียวในภาษาไทย: กรณีศึกษาชาวญี่ปุ่นที่เรียนภาษาไทยเป็นภาษาต่างประเทศ. วรรณวิทัศน์, 5, 168–185. https://doi.org/10.14456/vannavidas.2005.8
บท
บทความประจำฉบับ