พฤติกรรมการท่องเที่ยวทางเรือสำราญของนักท่องเที่ยวในเขตกรุงเทพมหานคร

บทคัดย่อ

การศึกษาในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคลของนักท่องเที่ยวที่มีต่อพฤติกรรมการท่องเที่ยวทางเรือสำราญ 2) อิทธิพลของทัศนคติของนักท่องเที่ยวที่มีต่อพฤติกรรมการท่องเที่ยวทางเรือสำราญ และ 3) ความสัมพันธ์ระหว่างทัศนคติของนักท่องเที่ยวที่มีต่อพฤติกรรม การท่องเที่ยวทางเรือสำราญของนักท่องเที่ยวในเขตกรุงเทพมหานคร โดยศึกษาจากกลุ่มตัวอย่างที่เป็นประชากรในเขตกรุงเทพมหานคร จำนวน 325 คน ศึกษาจากตัวแปรปัจจัยด้านบุคคล ปัจจัยด้านทัศนคติและพฤติกรรมของนักท่องเที่ยว ทั้งนี้เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษา คือ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลคือ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบไคสแควร์ การวิเคราะห์สมการถดถอย และสหสัมพันธ์เพียร์สัน และข้อมูลเชิงคุณภาพใช้วิธีวิเคราะห์แบบปฏิสัมพันธ์ของข้อมูลด้วยการวิเคราะห์

จากผลการศึกษาในครั้งนี้พบว่า ปัจจัยส่วนบุคคลด้านเพศ อายุ และระดับการศึกษา มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการท่องเที่ยวทางเรือสำราญของประชากรในเขตกรุงเทพมหานคร ในขณะที่ปัจจัยส่วนบุคคลด้านอาชีพและรายได้เฉลี่ยต่อเดือนไม่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการท่องเที่ยวทางเรือสำราญของประชากรในเขตกรุงเทพมหานคร นอกจากนี้ ปัจจัยด้านทัศนคติ ประกอบด้วย ความรู้ความเข้าใจ ด้านความรู้สึก และพฤติกรรมมีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการท่องเที่ยวทางเรือสำราญเกี่ยวกับประเด็นด้าน 1) ระยะเวลาใน การท่องเที่ยวทางเรือสำราญ 2) การท่องเที่ยวทางเรือสำราญเหมาะสำหรับผู้สูงอายุ และ 3) การศึกษาหาข้อมูลเกี่ยวกับช่วงเวลาก่อนการเดินทาง สุดท้าย ปัจจัยด้านทัศนคติที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการท่องเที่ยวทางเรือสำราญมีความสัมพันธ์ต่อพฤติกรรมการท่องเที่ยวทางเรือสำราญในทิศทางเดียวกัน คือ การศึกษาหาข้อมูลเกี่ยวกับช่วงเวลาการเดินทางก่อนการเดินทาง ระยะเวลาในการท่องเที่ยวทางเรือ และ การท่องเที่ยวทางเรือสำราญเหมาะสำหรับผู้สูงอายุ ซึ่งผลของการศึกษาสามารถนำมาช่วยในการวางแผน และพัฒนากลยุทธ์ทางการตลาดให้เหมาะสมกับกลุ่มนักท่องเที่ยวในปัจจุบัน และเพื่อเป็นการต่อยอดอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวเรือสำราญได้