FACTORS RELATED TO RATIONAL DRUG USAGE COMPETENCY OF NURSE PRACTITIONERS IN PRIMARY CARE SYSTEM, NAKHONSAWAN PROVINCE

Authors

  • Punnuchaya Phaengwong Primary Care Cluster, Kosamphi Nakhon Hospital
  • Supaporn Naewbood Community Practice Nursing Program, Faculty of Nursing, Naresuan University
  • Nongnut Oba Community Practice Nursing Program, Faculty of Nursing, Naresuan University

Keywords:

Rational Drug Usage Competency, Nurse Practitioners

Abstract

This descriptive research had objectives to investigate the level of rational drug usage competency of nurse practitioners and factors related to rational drug usage competency of nurse practitioners in primary care system, Nakhonsawan Province. The samples were of 166 nurse practitioners who were working in primary care system in Nakhonsawan Province, randomized by probability sampling. The research instruments included 3 parts of questionnaires. Content validity scored by 5 experts was employed to test the tool validity. In addition, the Cronbach's alpha coefficient was employed to test tool reliability, which it resulted as of 0.97. The data were analyzed by frequency, percentage, mean, standard deviation and Pearson’s product moment correlation coefficient.

The result showed that the level of rational drug usage competency of nurse practitioners in the primary care system in Nakhonsawan Province was at the highest level (mean = 4.43, S.D. = 0.02). The factors related to the rational drug usage competency of nurse practitioners can include training participation (r=.512, p< 0.00), nursing workload of (r=.400, p< 0.01), agency policy (r=.535, p< 0.01), work-life acceptance (r=.540, p< 0.01), relationships with colleagues (r=.515, p< 0.01), and information acknowledgement (r=.517, p< 0.01). These six associated factors can be adopted to create training programs to enhance nurse practitioners’ competency in using rational drug.

References

กลุ่มงานคุ้มครองผู้บริโภคสำนักงานสาธารณสุขจังหวัดนครสวรรค์. (2561). เอกสารการประชุม: การบริหารวางแผนและประเมินผล, สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดนครสวรรค์.

กรรณิกา เรืองเดช ชาวสวนศรีเจริญ, ไพบูลย์ ชาวสวนศรีเจริญ และปัจมัย ตำทิพย์. (2559). สมรรถนะพยาบาลชุมชนของพยาบาลวิชาชีพที่ปฏิบัติงานในโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบลของพื้นที่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้. วารสารการพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข, 26(3), 52-65.

เกศศิริ วงษ์คงคำ และปิยะธิดา นาคะเกษียร. (2559). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับสมรรถนะด้านการสร้างเสริมสุขภาพของพยาบาลวิชาชีพในเขตพื้นที่ภาคกลาง. วารสารพยาบาลศาสตร์, 34(2), 103-116.

คณะอนุกรรมการส่งเสริมการใช้ยาอย่างสมเหตุผล. (2558). คู่มือการดำเนินงานโครงการโรงพยาบาล ส่งเสริมการใช้ยาอย่างสมเหตุผล. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

คณะทำงานขับเคลื่อนการพัฒนาระบบการผลิตและพัฒนากำลังคนด้านสุขภาพ เพื่อการใช้ยาอย่างสม เหตุผล. (2560). คู่มือการเรียนการสอนเพื่อการใช้ยาอย่างสมเหตุผล. นนทบุรี: สำนักงาน คณะกรรมการอาหารและยา กระทรวงสาธารณสุข.

ชัชฎา เย็นบำรุง, อารี ชีวเกษมสุข, ทัศนีย์ ทองประทีป และวิไล กุศลวิดิษฎ์กุล. (2555). ปัจจัยที่มีผลต่อการปฏิบัติการพยาบาลด้านจิตวิญญาณของพยาบาลวิชาชีพโรพยาบาลชุมชน เขต 4. วารสารพยาบาล, 61(2), 34-41.

บุญใจ ศรีสถิตนรากูร. (2553). ระเบียบวิธีวิจัยทางพยาบาลศาสตร์. ยูแอนด์ไอ อินเตอร์มิเดีย จำกัด: กรุงเทพฯ.

พัชราพรรณ กิจพันธ์ และจันทรรัตน์ สิทธิวรนันท์. (2561). วิกฤตเชื้อดื้อยาสู่การใช้ยาอย่างสมเหตุผล. วารสารอาหารและยา, 25(2), 11-14.

พิสนธิ์ จงตระกูล, (2561). การใช้ยาอย่างสมเหตุผลใน primary care. เชียงใหม่: วนิดาการพิมพ์.

มานพ กาเลี่ยง. (2558). แนวทางการบริหารงานด้านความปลอดภัย อาชีวอนามัย และสิ่งแวดล้อมของโรงพยาบาลสังกัดกระทรวงสาธารณสุข:กรณีศึกษาโรงพยาบาลสงขลา. วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์ สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 2(2), 72-84.

เมธา พันธ์รัมย์ สุทธีพร มูลศาสตร์ และ กุญชร เจือตี๋. (2556). ปัจจัยสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อสมรรถนะ พยาบาลวิชาชีพในโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบล จังหวัดบุรีรัมย์. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช).

เมธปิยา พิมพ์เสนา และสุวิณี วิวัฒน์วานิช. (2558). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการปฏิบัติตามสมรรถนะของผู้ปฏิบัติการพยาบาลขั้นสูง. วารสารกองการพยาบาล, 42(2), 47-59.

ยุพิน สุขเจริญ และขวัญดาว กล่ำรัตน์. (2558). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อการปฏิบัติงานตามสมรรถนะพยาบาลวิชาชีพของพยาบาลที่ปฏิบัติงานในโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบล จังหวัดนครปฐม. วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์ สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 2(2), 14-26.

วิโรจน์ ตั้งเจริญเสถียร, กฤษดา แสวงดี, เบญจพร รัชตารมย์, กมลนัทธ์ ม่วงยิ้ม, อติญาณ์ ศรเกษตริน, รุ่งนภา จันทรา, วิริยา โพธิ์ขวาง-ยุสท์, ศุทธินี วัฒนกุล, ดาราวรรณ รองเมือง, ศรีจันทร์ พลับจั่น และสุทธานันท์ กัลป์กะ. (2560). การศึกษาภาระงานและผลิตภาพกำลังคนในโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบล. สืบค้นจาก http://kb.hsri.or.th/dspace/handle/11228/4893.

ศิริญญ์ รุ่งหิรัญ. (2555). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อสมรรถนะการปฏิบัติงานของพยาบาลวิชาชีพในโรงพยาบาล ชุมชน จังหวัดปทุมธานี. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอิสเทิร์นเอเชีย, 6(1), 109-120.

สุพัตรา เผ่าพันธุ์ และอลิสา นิติธรรม. (2553). ปัจจัยที่มีผลต่อความคลาดเคลื่อนในการบริหารยาของพยาบาลวิชาชีที่ปฏิบัติงานในหอผู้ป่วยหนัก คณะแพทยศาสตร์ โรงพยาบาลรามาธิบดี. สืบค้นจาก https://tdc.thailis.or.th/tdc/dccheck.php?Int_code=91&RecId=50019&obj_id=353009

สุพัตรา ศรีวณิชชากร, ทัศนีย์ ญาณะ, และณัฐกา สงวนวงษ์. (2556). สมรรถนะหลักและบทบาทของบุคลากรสาธารณสุขระดับปฐมภูมิ. นครปฐม: สำนักงานวิจัยและพัฒนาระบบสุขภาพชุมชน สถาบันพัฒนาสุขภาพอาเซียน มหาวิทยาลัยมหิดล.

สุริยา ฟองเกิด และอนิสา อรัญคีรี. (2557). ปัจจัยบางประการที่มีอิทธิพลต่อการปฏิบัติบทบาทพยาบาลเวชปฏิบัติทั่วไป. วารสารพยาบาลกระทรวงสาธารณสุข, 26(1), 120-133.

อติญาณ์ ศรเกษตริน, อรวรรณ สัมภวะมานะ และกาญจนา สุวรรณรัตน์. (2553). การปฏิบัติงานตามบทบาทของพยาบาลวิชาชีพในหน่วยบริการปฐมภูมิ. วารสารกองการพยาบาล, 37(3), 52-63.

Downloads

Published

2020-08-31

How to Cite

Phaengwong, P., Naewbood, S., & Oba, N. (2020). FACTORS RELATED TO RATIONAL DRUG USAGE COMPETENCY OF NURSE PRACTITIONERS IN PRIMARY CARE SYSTEM, NAKHONSAWAN PROVINCE. Humanities and Social Science Research Promotion Network Journal, 3(2), 56–67. retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/hsrnj/article/view/252325

Issue

Section

Research Articles