TEAMWORK LEADER AND ORGANIZATIONAL EFFECTIVENESS CREATION
Keywords:
Leader, Leadership, organizational effectivenessAbstract
Working as a team is a strategy of organizational development and is widely used in various organizations. The team leader who leads the group members must be unique and collaborate each other’s to achieve the goals, and help advance the organization growth. In fact, the successful organization growth also requires teamwork effectiveness. It means that the team can achieve the organization goals which it reflects the productivity resulted from the operations of the team members. The team leader must play a key role in management so it is considered an important starting point. Indeed, there are also many factors the team leader must occupied including team building, team participation, positive communication, decision-making, morality, conflict management or even utilization of the team member ability. A good team leader must be capable of organizing the right people with the right job, and also developing the team group’ productivity and achievement according to the organization goals.
References
กัญญาภรณ์ นววิจิตรกุล. (2556). คุณลักษณะผู้นำที่พึงประสงค์. ธนาคารกรุงศรีอยุธยา จำกัด (มหาชน) สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์, กรุงเทพฯ.
กวี วงศ์พุฒ. (2535). ภาวะผู้นำ (Leadership). กรุงเทพฯ: ศูนย์ส่งเสริมวิชาชีพบัญชี.
ขวัญตา เกื้อกูลรัฐ. (2554). ภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของสถานศึกษาขนาดกลาง อำเภอโพธาราม สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา ประถมการศึกษาราชบุรี เขต 2. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, คณะบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี).
ชวนะ ภวกานันท์. (2546). เอกสารประกอบการสอน วจ.620 “หลักการจัดการสื่อสารภาครัฐและเอกชน”.คณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ฐิตวดี เนียมสุวรรณ์. (2554). รูปแบบภาวะผู้นําแรงจูงใจภายในที่มีอิทธิพลต่อความคิดสร้างสรรค์ของพนักงาน ธนาคารกรุงไทย จำกัดมหาชน. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร).
จันทนา แสนสุข. (2557). ปัจจัยที่เป็นเหตุและผลของความสามารถภาวะผู้นำเชิงกลยุทธ์ สถาบันอุดมศึกษาในประเทศไทย. วารสารสมาคมนักวิจัย, 19(1), 34-46.
ทัศนีย์ จุลอดุง และยุพิน อังสุโรจน์. (2552) การศึกษาองค์ประกอบภาวะผู้นำที่มีประสิทธิผลของหัวหน้าหอผู้ป่วยโรงพยาบาลมหาวิทยาลัยของรัฐ. วารสารสภาการพยาบาล, 24(4), 43-55.
พิภพ วชังเงิน. (2547). พฤติกรรมองค์การ. กรุงเทพฯ: บริษัทรวมสาสน์ (1977) จำกัด.
พิจักษณา วงศาโรจน์. (2557). ภาวะผู้นำของผู้บริหารที่พึ่งประสงค์ กรณีศึกษากรมกำลังพลทหารบก. (การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยกรุงเทพ).
ยุทธนา ทาตายุ. (2543). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลการผลิต:กรณีศึกษากองการผลิตบริษัทวิทยุการ บินแห่งประเทศไทย จำกัด. (ปัญหาพิเศษรัฐประศาสนศาสตร์มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยบูรพา).
ทศพร จันทศร, ภิญโญ มนูศิลป์ และยุพร ริมชลการ. (2558). ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของทีมในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานส่งเสริมการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัยจังหวัดเลย. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม, 9(1), 109-130
รังสรรค์ ประเสริฐศรี. (2544). ภาวะผู้นำ. กรุงเทพมหานคร : บริษัท ธนธัชการพิมพ์ จำกัด.
วีระวัฒน์ ปันนิตามัย. (2542). เชาว์อารมณ์ (EQ) : ดัชนีวัดความสุขและความสำเร็จในชีวิตฺ. กรุงเทพมหานคร: เอ็กซเปอร์เน็ท จำกัด.
ศิริน้อย นิภานันท์. (2534). ภาวะผู้นำกับประสิทธิผลองค์การ: ศึกษากรณีสหกรณ์การเกษตรในประเทศไทย. (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์).
สมพงษ์ เกษมสิน. (2544). การบริหาร (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพมหานคร: เกษมสุวรรณ.
สุวรรณา วิไลวัลย์, มนตรี พิริยะกุล และประยงค์ มีใจ. (2560). อิทธิพลของภาวะผู้นำเชิงสถานการณ์ที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการดำเนินงาน ของทีมงานของหัวหน้าส่วนบริษัทไปรษณีย์ไทย จำกัด. วารสารวิทยาการจัดการสมัยใหม่ คณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏลําปาง, 5(2), 75-83.
สุพานี สฤษฏ์วานิช. (2552). พฤติกรรมองค์กรการสมัยใหม่ :แนวคิดและทฤษฏี. ปทุมธานี: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
อุษณา ภัทรมนตรี. (2547). การตรวจสอบภายในสมัยใหม่. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์หนังสือมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
อุไรรัตน์ วัฒนาสงวนศักดิ์. (2549). ความสัมพันธ์ระหว่างเชาว์อารมณ์ ความสามารถในการเผชิญหน้า และฝ่าฟันอุปสรรคและผลการปฏิบัติของพนักงานฝ่ายลูกค้าสัมพันธ์กรณีศึกษา บริษัท โทรคมนาคมแห่งหนึ่ง. (วิทยานิพนธ์ศิลปะศาสตร์มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์).
Den Hartog, D.N., & Koopman, P.L. (2001). Leadership in Organization. Handbook of Industrial, Work, and Organizational Psychology: Volume 2 Organizational Psychology. London: Sage.
Fiedler, F. E. (1967). A Theory of Leadership Effectiveness. New York: Mcgraw-Hill.
Fayol, H. (1923). Industrial and general Administration. New jersey : Cliftion.
Miskel, C. G., & Hoy, W. K. (2001). Educational administration: Theory, research, and practice. Levi, D. (2007). Group Dynamic for Teams (2nd ed). Los Angeles: Sage Publications, Inc.
Mintzberg, H. (1979). The Structuring of Organization: A Synthesis of research. Englewood Cliffs, N.J. :Prentice-Hall.
Mott, R.M. (1972). Organization effectiveness. Santa Monica : Good Year Sachs, Benjamin M. (1966). Educational Administration: A Behavioral Approach. Boston : Hougton Miffin Co., Ltd.
Wright, P. M., & Snell, S. A. (1998). Toward a unifying framework for exploring fit and flexibility in strategic human resource management. Academy of Management Review, 23, 756–772.
Yeatts, D.E. & Hyten, C. (1998). High-Performing Self-Managing Work Teams A Comparison of Theory to Practice. California: Sage Publication, Inc.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ ผู้เขียน
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารเครือข่ายส่งเสริมการวิจัยทางมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์จะถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้น และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
