COMPETENCIES AND STRATEGIC LEADERSHIP THAT AFFECT DRIVING SUSTAINABILITY INTO PRACTICE FOR SMALL AND MEDIUM-SIZED INDUSTRY (SMEs) IN THAILAND
Keywords:
Competence, Strategic leadership, Driving, SustainabilityAbstract
The aim of this research article was to investigate organizational members' competencies and strategic leadership affecting the driving of sustainability into practice for small and medium enterprises (SMEs) in Thailand and to provide a guide for driving sustainability into practice for small and medium enterprises (SMEs) in Thailand. Qualitative sample with middle and top executives using a purposive sample of 10 respondents. Quantitative sample with first- level executives, middle and top executives using simple random sampling without replacement 50 companies, 8 sets per company, totaling 400 sets. The instruments used for data collection were interview forms and questionnaires. The results of the study show that 1) organizational members' competencies have an impact on driving sustainability into practice, with a Beta value of 0.158, and 2) strategic leadership has an impact on driving sustainability into practice, with a Beta value of 0.751. The results of this study suggest that organizations should seriously motivate their members to be enthusiastic and always strive for new knowledge. Leaders need to set a strategic vision, think systematically, see the big picture of the organization, create a vision for sustainability, manage change, manage conflict, create participation, exercise strategic control, and evaluate strategic outcomes. To put sustainability into practice, organizations should carry out various activities according to the established policies, strategies and plans and build networks with stakeholders to create sustainability together.
References
กระทรวงอุตสาหกรรม, สำนักงานที่ปรึกษาด้านอุตสาหกรรมในต่างประเทศ ประจำกรุงเวียนนา. (2566). รายงานการผลิตของภาคอุตสาหกรรมทั่วโลก ไตรมาสที่ 1 ปี 2566. https://thaiindustrialoffice.wordpress.com/2022/08/31/รายงานการผลิตของภาคอุต/
จิระเสกข์ ตรีเมธสุนทร, อภิสิทธิ์ ฉัตรทนานนท์ และ คงเกียรติ ฉัตรหิรัญทรัพย์. (2567). ปัจจัยด้านสมรรถนะของพนักงานองค์กรที่มีผลต่อการก้าวสู่ผู้นำแห่งการเปลี่ยนแปลง . วารสารวิชาการบริหารธุรกิจ สมาคมสถาบันอุดมศึกษาเอกชนแห่งประเทศไทย, 13(2), 32–44.
ชลันดา อารซาสุก, ปิยะกนิษฐ์ โชติวานิช และ อานันท์ สุนทรเมธากุล. (2566). องค์ประกอบสมรรถนะที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิภาพการทำงานของบุคลากรในสำนักงานวัฒนธรรมจังหวัดที่ตั้งอยู่ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่าง ภาค 2. วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย, 18(2), 55–82.
ณฐาพัชร์ วรพงศพัชร์, รัฐนันท์ พงศ์วิริทธิ์ธร, สาลินี ชัยวัฒนพร และ เบญญาภา กันทะวงศ์วาร. (2563). ลักษณะองค์การที่เป็นเลิศที่มีต่อผลการดำเนินงานของธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อม ในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย. วารสารปัญญาภิวัฒน์, 12(1), 30–45.
ณัฏฐพันธ์ เขจรนันทน์. (2566). การจัดการเชิงกลยุทธ์ (ฉบับปรับปรุงใหม่). ซีเอ็ดยูเคชั่น.
ธนดล พรพุทธพงศ์. (2556). ความสัมพันธ์ระหว่างความเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ กับภาวะโลกร้อนในประเทศไทยตามสมมติฐาน เส้นโค้งสิ่งแวดล้อมของ Kuznets. วารสารร่มพฤกษ์, 31(2), 99-116.
ธัชพงศ์ เศรษฐบุตร. (2562). การจัดการผลการปฏิบัติงาน (Performance Management). ทริปเพิ้ลเอ็ดดูเคชั่น.
นงลักษณ์ วิรัชชัย. (2542). โมเดลลิสเรล : สถิติวิเคราะห์สำหรับการวิจัย (พิมพ์ครั้งที่ 3). โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
บรรษัทประกันสินเชื่ออุตสาหกรรมขนาดย่อม (บสย.). (2566). สถิติจำนวน SMEs ในประเทศไทย. https://www.tcg.or.th/news_inside.php?news_id=37
บริษัท HREX.asia. (2565). การพัฒนาองค์การให้ยั่งยืน (Sustainable Organization). https://th.hrnote.asia/orgdevelopment/190618-sustainable-organization/
ปัทมา อินทรจันทร์ และ ฬุลิยา ธีระธัญศิริกุล. (2562). ปัจจัยแห่งความสำเร็จด้านผู้ประกอบการของธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อม. วารสารปัญญาภิวัฒน์, 11(1), 289–303.
พสุธิดา ตันตราจิณ และ ธีระวัฒน์ จันทึก. (2559). การพัฒนา และการธำรงรักษาคนเก่งในองค์การ กลไกที่สำคัญในการขับเคลื่อนองค์การสู่ความสำเร็จ. วารสารวิชาการ Veridian E-Journal, Silpakorn University สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์และศิลปะ, 9(1), 920-931.
พิบูล ทีปะปาล และ ธนวัฒน์ ทีปะปาล. (2565). การจัดการเชิงกลยุทธ์ (ปรับปรุงใหม่). อมรการพิมพ์.
เมทินี รัษฎารักษ์, ปวริศา เอมโอฐ และ ศรากุล สุโคตรพรหมมี. (2567). ผลกระทบของปัจจัยภายนอกและภายในธุรกิจที่มีผลต่อการนำแนวคิดสีเขียว มาใช้ในกลุ่มวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมที่มีอัตราการเติบโตสูงในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑลของประเทศไทย. วารสารเครือข่ายส่งเสริมการวิจัยทางมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 7(3), 96–113.
สุรางค์ บุญยะพงศ์ไชย. (2565). ปัจจัยที่มีผลต่อประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานของบุคลากร: ปัจจัยที่มีผลต่อประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานของบุคลากร. วารสารวิชาการสังคมมนุษย์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช, 12(1). 64–90.
สุเทพ พงศ์ศรีวัฒน์. (2550). ภาวะความเป็นผู้นำ. เอ็กซเปอร์เน็ท.
อัญชลี ชัยศรี. (2563). การบริหารทรัพยากรมนุษย์บนพื้นฐานสมรรถนะ. วารสารวิชาการ มจร. บุรีรัมย์, 5(2), 234-248.
Alison, W. (1995). Competency Based Assessment. Philadelphia: Open University Press. https://books.google.co.th/books/about/Competence_based_Assessment.html?id=Tz5kQgAACAAJ&redir_esc=y
Ahmadov, T., Durst, S., Mendoza, L. A., & Rahman, K. (2024). Fostering sustainability in Mexican SMEs: Understanding the interplay of institutional forces. Management Research, Vol. ahead-of-print No. ahead-of-print. https://doi.org/10.1108/MRJIAM-02-2024-1515
Astin, H. S., & Leland, C. (1991). Women of influence, women of vision: A Cross-generational study of leaders and social change. Jossey-Bass.
Burn, J. M. (1978). Leadership. Harper & Row.
Cao, R. Q., Elking, I., & Gu, V. C. (2023). Supply chain driven sustainability: ambidexterity, authentic leadership and interorganizational citizenship behavior. The International Journal of Logistics Management, 34(6), 1736-1758. https://doi.org/10.1108/IJLM-04-2022-0153
Cochran, W. G. (1977). Sampling Techniques (3rd ed). John Wiley & Sons.
Creswell, J. W. (2014). Research design: Qualitative, quantitative, and mixed methods approaches. Sage.
DuBrin, A. J. (2010). Principle of leadership (6th ed.) International Edition. South-Western.
Field, A. (2005). Discovering statistics using SPSS (2nd ed.) Sage.
Engert, S., & Baumgartner, R. J. (2016). Corporate sustainability strategy – bridging the gap between formulation and implementation. Journal of Cleaner Production, 113, 822-834. https://doi.org/10.1016/j.jclepro.2015.11.094
ESG Universe. (2023). ESG, a weapon for transforming green businesses, a game where SMEs win sustainably. https://hbr.org/
Grossman, G. M., & Krugger, A. B. (1995). Economic Growth and the Environment. Quarterly. Journal of Economics, 110(2), 353 – 377.
Haldorai, K., Kim, W. G., & Phetvaroon, K. (2025). Top management commitment, institutional pressures and green supply chain practices: pathways to sustainable performance. Journal of Hospitality and Tourism Insights, Vol. ahead-of-print No. ahead-of-print. https://doi.org/10.1108/JHTI-07-2024-0773
Hitt, M. A., Hoskisson, R. E., & Ireland, R. D. (2007). Management of Strategy: Concepts and Cases. Thomson South-Western.
Komives, S. R., Lucas , N., & MacMahon, T. R. (2006). Exploring leadership: For college students who want to make a difference (2nd ed.). Jossey-Bass.
McClelland, D. C. (1973). Test for Competence, rather than intelligence. American Psychologists, 17(7), 57-83.
Montiel, I., & Delgado-Ceballos, J. (2014). Defining and measuring corporate sustainability: Are we there yet?. Organization & Environment, 27(2), 113-139. https://doi.org/10.1177/1086026614526413
Nahavandi, A., & Malekzadeh, A. R. (1993a). Leader style in strategy and organizational performance: A integrative framework. Journal of Management studies, 30(3), 405-425.
Nahavandi, A., & Malekzadeh, A. R. (1993b). Organizational culture in the management of mergers. Quorum Books.
Narkhede, G., Chinchanikar, S., Narkhede, R., & Chaudhari, T. (2024). Role of Industry 5.0 for driving sustainability in the manufacturing sector: an emerging research agenda. Journal of Strategy and Management, Vol. ahead-of-print No. ahead-of-print. https://doi.org/10.1108/JSMA-06-2023-0144
Nunnally, J. C. (1978). Psychometric theory (2nd ed.). McGraw-Hill.
Parry, S. R. (1996). The quest for competencies. Training, 33(7), 48-56.
Pearson, K. (1880). Karl Pearson: Creator of Correlation. https://bangkokresearchblog.files.wordpress.com/2017/05/pearson-correlation.pdf
Pruksaya, C., Somjintana, K., Somnuk, A., Supit, R., & Jaturon, J. (2021). Development of Human Resources Competency Components: An Empirical Study in the Stock Exchange of Thailand. Journal of Asian Finance, Economic and Business, 8(7), 635-646. https://doi.org/10.13106/jafeb.2021.vol8.no7.0635
Santos, J. R., Anunciação, P. F., & Svirina, A. (2013). A tool to measure organizational sustainability strength. Journal of Business Management, 7, 105-117.
Smith, S. M. (2010). What is leadership?. http://stevenmsmith.com/what-is-leadership/
Spencer, L. M., & Spencer, S. M. (1993). Competence at Work: Model for Supervisor Performance. John Wiley & Sons.
Székely, F., & Knirsch, M. (2005). Responsible leadership and corporate social responsibility: Metrics for sustainable performance. European Management Journal, 23, 628-647.
Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2007). Using Multivariate Statistics (5th ed.). Allyn and Bacon.
Wolfson, A., Tavor, D., & Mark, S. (2013). Sustainability as service. Sustainability Accounting, Management and Policy Journal, 4(1), 103-114. https://doi.org/10.1007/978-3-319-12964-8_6
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2025 ปิยะมาศ สื่อสวัสดิ์วณิชย์
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ ผู้เขียน
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารเครือข่ายส่งเสริมการวิจัยทางมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์จะถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้น และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
