การสื่อสารข้ามวัฒนธรรม ผ่านภาพยนตร์แอนิเมชันเรื่อง Raya and the Last Dragon
คำสำคัญ:
การสื่อสารข้ามวัฒนธรรม, ภาพยนตร์แอนิเมชัน, วัฒนธรรมเอเชียตะวันออกเฉียงใต้, รายากับมังกรตัวสุดท้าย, การผสมผสานวัฒนธรรมบทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการสื่อสารข้ามวัฒนธรรมในภาพยนตร์แอนิเมชันเรื่อง "Raya and the Last Dragon" ของวอลต์ดิสนีย์แอนิเมชันสตูดิโอส์ โดยวิเคราะห์การผสมผสานองค์ประกอบทางวัฒนธรรมเอเชียตะวันออกเฉียงใต้และศึกษากระบวนการถ่ายทอดวัฒนธรรมผ่านสื่อแอนิเมชัน การศึกษาใช้วิธีการวิเคราะห์เนื้อหาและการตีความข้อมูลจากเอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง
ผลการศึกษาพบว่า ภาพยนตร์เรื่องนี้นำเสนอการสื่อสารข้ามวัฒนธรรมในสามมิติหลัก ได้แก่ 1) มิติภาพและการออกแบบ ผ่านการผสมผสานสถาปัตยกรรม การแต่งกาย และลวดลายตกแต่งจากหลายประเทศในภูมิภาค 2) มิติเนื้อหาและค่านิยม ผ่านการถ่ายทอดแนวคิดความสามัคคีและความไว้เนื้อเชื่อใจที่เป็นสากลแต่รักษาบริบททางวัฒนธรรมเอเชีย และ 3) มิติดนตรีและเสียง ผ่านการใช้เครื่องดนตรีและทำนองจากภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
การศึกษายังพบว่าภาพยนตร์มีการผสมผสานวัฒนธรรมจากประเทศไทย เวียดนาม มาเลเซีย อินโดนีเซีย และลาว ผ่านตัวละคร ฉาก อาวุธ ประเพณี และศิลปะการต่อสู้ แสดงให้เห็นถึงประสิทธิภาพของแอนิเมชันเป็นสื่อกลางทางวัฒนธรรมที่สามารถเข้าถึงผู้ชมทั่วโลกได้อย่างมีประสิทธิภาพ
เอกสารอ้างอิง
กาญจนา แก้วเทพ. (2557). ศาสตร์แห่งสื่อและวัฒนธรรมศึกษา (พิมพ์ครั้งที่ 3). ภาพพิมพ์.
ณัฐพล หล้ามณี. (2562). การเล่าเรื่องวิถีวัฒนธรรมญี่ปุ่นในละครซีรีส์เรื่องอามะจังสาวน้อยแห่งท้องทะเล. การประชุมนำเสนอผลงานวิจัยบัณฑิตศึกษาระดับชาติ, มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย. สืบค้นจาก https://rsujournals.rsu.ac.th/index.php/rgrc/article/view/1427
ธีรยุทธ บุญมี. (2558). การประวัติสัญศาสตร์ของโซซูร์ เส้นทางสู่โพสต์โมเดอร์นิสม์ (พิมพ์ครั้งที่ 2). วิภาษา.
ปรีดา อัครจันทโชติ. (2561). การสื่อสารกับแนวคิดการข้ามพ้นวัฒนธรรม. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
รังสรรค์ นัยพรม. (2567). ภาวะดิสโทเปียในแอนิเมชันญี่ปุ่นเรื่อง My Daemon. วารสารวิชาการนวัตกรรมสื่อสารสังคม. 12(2), 169–180. สืบค้นจาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jcosci/article/view/274598
ศิโยน สุวรรณสะอาด และอรัญ วานิชกร. (2564). การศึกษาการออกแบบภาพลักษณ์ตัวละครกระสือใหม่ในภาพยนตร์ "แสงกระสือ INHUMAN KISS". วารสารวิชาการนวัตกรรมสื่อสารสังคม. 9(2), 74–85. สืบค้นจาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jcosci/article/view/248001
ศุภัชฌา ใช้สติ และเสาวลักษณ์ พันธบุตร. (2565). การสร้างสรรค์สื่อแอนิเมชัน 2 มิติ เพื่อนำเสนอประเพณีผีตาโขนสู่กลุ่มเจเนอเรชันแซด. วารสารวิชาการนวัตกรรมสื่อสารสังคม. 10(1), 72–83. สืบค้นจาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jcosci/article/view/249960
อัศวิน เนตรโพธิ์แก้ว. (2561). สื่อศาสตร์ Medium ology หลักการ แนวคิด นวัตกรรม. นาคร.
Disney Babe Channel. (2564). 140 เรื่องจริงรายา (1/2) Raya and the Last Dragon FACTS 70 เรื่องจริงดิสนีย์ [วิดีโอ]. YouTube. สืบค้นจาก https://www.youtube.com/watch?v=NC4OinXmV-4
Disney Babe Channel. (2564). 140 เรื่องจริงรายา (2/2) Raya and the Last Dragon FACTS 70 เรื่องจริงดิสนีย์ [วิดีโอ]. YouTube. สืบค้นจาก https://www.youtube.com/watch?v=nVpUSkO8JaA
Ergashalievich, T. R. (2022). Place of Uzbek animated films in the world of animated films. Galaxy International Interdisciplinary Research Journal. 10(6), 1250–1252. Retrieved from https://www.giirj.com/index.php/giirj/article/view/3411
Hicks, S. (2023). Representation in Raya and the Last Dragon: Examining the progression of gender, sexuality, and race in the Disney Princess franchise. Scientia et Humanitas: A Journal of Student Research. 13(1), 96–110. Retrieved from https://libjournals.mtsu.edu/index.php/scientia/article/download/2410/1411
List of Disney theatrical animated feature films. (2024). In Wikipedia. Retrieved from https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_Disney_theatrical_animated_feature_films
Puspitasari, F. M., Khoirun, L. N., & Marginingsih, M. (2023). The culture identity of Indonesian in a movie Raya and The Last Dragon. FRASA. 4(1), 1–10. https://doi.org/10.47701/frasa.v4i1.2591
Rosella, A., & Fajar, D. A. (2023). ASEAN and multiculturalism reflected in Raya and The Last Dragon movie. Prosiding Konferensi Ilmiah Pendidikan. 4(1), 56–60. Retrieved from https://proceeding.unikal.ac.id/index.php/kip/article/view/1470
Susanto, & Wiyanti, A. I. (2021). Semiotic analysis of cultural contents in Raya and the Last Dragon movie. International Conference on Islam, Law, and Society (INCOILS), 1(1), 201–210. Retrieved from https://www.incoilsfdpdiktis2021.iaipd-nganjuk.ac.id/index.php/incoils/article/view/31
Ulya, M., & Rezaian, M. A. (2022). The representation of multicultural education in film Raya and The Last Dragon. Proceedings Series on Physical & Formal Sciences. 3(1), 59–62. Retrieved from https://doi.org/10.30595/pspfs.v3i.265
Wantasen, I. L., Sigarlaki, S. J., & Claudia, T. S. (2023). Correlation of Indonesia's intangible cultural heritage and American popular culture in the animated film Raya and the Last Dragon (2021). Riwayat: Educational Journal of History and Humanities. 6(4), 3257–3263. Retrieved from https://jurnal.usk.ac.id/riwayat/article/view/37055
Zarifian, M. (2022). Understanding the world by means of cartoons in modern media space. Organizational Psycholinguistics. 17(1), 60–80. Retrieved from https://psycholinguistic.ru/arhiv/2022%E2%84%961(17).pdf#page=60
Zhao, Y., Ren, D., Chen, Y., Jia, W., Wang, R., & Liu, X. (2022). Cartoon image processing: A survey. International Journal of Computer Vision. 130(1), 2733–2769. https://doi.org/10.1007/s11263-022-01645-1
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารวิชาการนวัตกรรมสื่อสารสังคม
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความทุกบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการนวัตกรรมสื่อสารสังคม มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
