โครงสร้างองค์ประกอบทักษะการแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์ในการเรียนรู้แบบสตูดิโอออกแบบเป็นฐานในสาขาสถาปัตยกรรมศาสตร์
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์คือความสามารถในการสร้างความคิดที่ใหม่และมีคุณค่าเพื่อการแก้ปัญหา ประกอบด้วย คิดลื่นไหล คิดยืดหยุ่น และคิดริเริ่ม เป็นทักษะที่ช่วยให้สถาปนิกสร้างงานออกแบบได้อย่างมีประสิทธิภาพ กรอบแนวคิดการศึกษาในครั้งนี้แสดงองค์ประกอบการแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์ คิดลื่นไหล คิดยืดหยุ่น และคิดริเริ่ม ผ่านแบบประเมินตนเองด้านความคิดสร้างสรรค์ ผลข้อมูลแสดงค่าความสัมพันธ์ขององค์ประกอบทักษะการแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์ของนิสิตนักศึกษาสถาปัตยกรรมศาสตร์ ระดับปริญญาตรี โดยมุ่งยืนยันโครงสร้างองค์ประกอบการแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์จากตัวแปรแฝง โดยสำรวจผ่านแบบประเมินตนเองของนักศึกษาทั่วประเทศ 600 คน จาก 4,000 คน (Hair et al., 2010) โดยการสุ่มอย่างมีลำดับขั้น ตัวชี้วัดทั้งหมดส่งผลอย่างมีนัยสำคัญที่ .01 คิดหลากหลายมีค่าสัมประสิทธิ์คะแนนมาตรฐานของน้ำหนักสูงสุดที่ 0.912 วัดจากตัวแปรสังเกตได้ 5 ตัวแปร โดยการแก้ปัญหาด้วยวิธีที่หลากหลายมีความสำคัญมากที่สุด รองลงมาคือการแก้ปัญหาอย่างครอบคลุม ค่าสัมประสิทธิ์คะแนนมาตรฐานของน้ำหนักเท่ากับ 0.736 และ 0.659 ตามลำดับ คิดริเริ่มมีค่าสัมประสิทธิ์คะแนนมาตรฐานของน้ำหนักที่ 0.788 ประกอบด้วยตัวแปรสังเกตได้ 6 ตัวแปร ความคิดที่ไม่ธรรมดามีความสำคัญมากที่สุด รองลงมาคือการสร้างทางเลือกไม่ซ้ำใคร มีค่าสัมประสิทธิ์คะแนนมาตรฐานของน้ำหนักเท่ากับ 0.798, 0.739 ตามลำดับ คิดยืดหยุ่นมีค่าสัมประสิทธิ์คะแนนมาตรฐานของน้ำหนักน้อยสุดที่ 0.688 จากตัวแปรสังเกตได้ 5 ตัวแปร ถึงแม้ค่าตัวชี้วัดมีค่าสัมประสิทธิ์คะแนนมาตรฐานของน้ำหนักสูงสุดคือ การเชื่อมโยงการแก้ปัญหาที่แตกต่าง (0.927) รองลงมาคือมองหาความเป็นไปได้ของการแก้ปัญหาที่ซับซ้อน (0.732) ผลจากการศึกษาพบความสัมพันธ์ของคุณลักษณะทักษะการแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์และรูปแบบการเรียนรู้ ที่เป็นประโยชน์ต่อการจัดการชั้นเรียนแบบสตูดิโอเป็นฐานที่สนับสนุนทักษะการแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์ของนิสิต นักศึกษาสถาปัตยกรรมศาสตร์ คือ สามารถพัฒนาให้ผู้เรียนหาทางเลือกที่หลากหลาย ยืดหยุ่นในการคิด และริเริ่มคิดแตกต่างเพื่อการแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์ที่มีลักษณะเฉพาะตัว
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ตีพิมพ์ในวารสารการศึกษาและนวัตกรรมการเรียนรู้ ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียน ซึ่งกองบรรณาธิการวารสาร ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยหรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ และไม่สงวนสิทธิ์การคัดลอกบทความเพื่อใช้ประโยชน์ทางวิชาการ แต่ให้อ้างอิงข้อมูลแสดงที่มาของบทความทุกครั้งที่นำไปใช้ประโยชน์
References
Amabile, T. M. (1996). Creativity and innovation in organizations. Harvard Business School Background Note 396-239.
Barbot, B., Besançon, M., & Lubart, T. I. (2011). Assessing creativity in the classroom. The Open Education Journal, 4(1), 58-66. https://doi.org/10.2174/1874920801104010058
Britz, J., & Richard, N. (1992). Problem-solving in the early childhood classroom. National Education Association.
Casakin, H., Davidovitch, N., & Milgram, R. (2010). Creative thinking as a predictor of creative problem solving in architectural design students. Psychology of Aesthetics, Creativity, and the Arts, 4(1), 31-35. https://doi.org/10.1037/a0016965
CEA. (2019, January-June). Creative Economy and Craft Industry in Thailand. CEA OUTLOOK 01 Creative Economy Prospects, (12-17). https://resource.tcdc.or.th/ebook/CEA.Outlook.01.EN.pdf
Ciravoğlu, A. (2014). Notes on architectural education: an experimental approach to design studio. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 152, 7-12. https://doi.org/10.1016/j.sbspro.2014.09.146
Guilford, J. P. (1950). Creativity. American Psychologist, 5(9), 444-454. https://doi.org/10.1037/h0063487
Guilford, J. P. (1958). Can Creativity Be Developed?. Art Education, 11(6), 3-18. https://doi.org/10.2307/3184459
Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., & Anderson, R. E. (2010) Multivariate Data Analysis (7th ed.), Pearson.
Higgins, J. M. (2006). 101 Creative Problem-Solving Techniques: The Handbook of New Ideas for Business. New Management.
Hokanson, B. (2017). Developing creative thinking skills: An introduction for learners. Routledge. https://doi.org/10.4324/9781315674872
Hong, J.-C., Hwang, M.-Y., & Chen, Y.-L. (2013). A study of the creative problem solving process by architectural designers: A Perspective of I-Ching BaGua. In X. Luo, A. A. Almohammedi, C.-H. Chen, S. Guan, & D. Pamucar (Eds.), Proceedings of the 2013 International Conference on the Modern Development of Humanities and Social Science (413-415). Atlantis Press. https://doi.org/10.2991/mdhss-13.2013.108
Hu, L.-T., & Bentler, P. M. (1999). Cutoff criteria for fit indexes in covariance structure analysis: Conventional criteria versus new alternatives. Structural Equation Modeling: A Multidisciplinary Journal, 6(1), 1-55. https://doi.org/10.1080/10705519909540118
Hutchinson, E. D. (1931). Materials for the study of creative thinking. Psychological Bulletin, 28(5), 392-410. https://doi.org/10.1037/h0070088
Ibrahim, N. L. N., & Utaberta, N. (2012). Learning in architecture design studio. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 60, 30-35. https://doi.org/10.1016/j.sbspro.2012.09.342
Ioannou, O. (2018). Opening up design studio education using blended and networked formats. International Journal of Educational Technology in Higher Education, 15, 47. https://doi.org/10.1186/s41239-018-0129-7
Isaksen, S. G., & Treffinger, D. J. (2004). Celebrating 50 Years of Reflective Practice: Versions of Creative Problem Solving. The Journal of Creative Behavior, 38(2), 75-101. https://doi.org/10.1002/j.2162-6057.2004.tb01234.x
Jonassen, D. H. (2000). Toward a design theory of problem solving. Educational Technology Research and Development, 48(4), 63-85. https://doi.org/10.1007/BF02300500
Kim, K. H. (2006). Can we trust creativity tests? A review of the Torrance tests of creative thinking (TTCT). Creativity Research Journal, 18(1), 3-14. https://doi.org/10.1207/s15326934crj1801_2
Lubart, T. (2016). Creativity and convergent thinking: Reflections, connections and practical considerations. RUDN Journal of Psychology and Pedagogics, 4, 7-15. https://doi.org/10.22363/2313-1683-2016-4-7-15
Lubart, T. (2017). The 7 C's of Creativity. The Journal of Creative Behavior, 51(4), 293-296. https://doi.org/10.1002/jocb.190
Lubart, T. I. (1994). Creativity. In R. J. Sternberg (Ed.), Thinking and Problem Solving (289-332). Academic Press.
Nijstad, B. A., De Dreu, C. K. W., Rietzschel, E. F., & Baas, M. (2010). The dual pathway to creativity model: Creative ideation as a function of flexibility and persistence. European Review of Social Psychology, 21(1), 34-77. https://doi.org/10.1080/10463281003765323
National Strategy Secretariat Office. (2017). National Strategy 2018-2037 (Summary). http://bic.moe.go.th/images/stories/pdf/National_Strategy_Summary.pdf
Olteteanu, A.-M. (2016). A cognitive systems framework for creative problem solving [Doctoral dissertation, Universität Bremen]. https://core.ac.uk/download/pdf/297281346.pdf
Osborn, A. F. (1952). Wake up your mind; 101 ways to develop creativeness. Scribner.
Ostime, N. (1998). RIBA handbook of architectural practice management. RIBA.
Park, J. H., Niu, W., Cheng, L., & Allen, H. (2021). Fostering Creativity and critical thinking in college: A cross-cultural investigation. Frontiers in Psychology, 12, 760351. https://doi.org/10.3389/fpsyg.2021.760351
Ravenell, E. (2018). The Osborn-Parnes creative problem-solving procedure. GRIN Verlag
Runco, M. A., & Jaeger, G. J. (2012). The Standard Definition of Creativity. Creativity Research Journal, 24(1), 92-96. https://doi.org/10.1080/10400419.2012.650092
Sternberg, R. J. (1985). Implicit theories of intelligence. Creativity and wisdom. Journal of Personality and Social Psychology, 49(3), 607-627. https://psycnet.apa.org/doi/10.1037/0022-3514.49.3.607
Sternberg, R. J. (2010). Teaching for creativity. In R. A. Beghetto, & J. C. Kaufman (Eds.), Nurturing creativity in the classroom, 394-414. Cambridge University Press. https://psycnet.apa.org/doi/10.1017/CBO9780511781629.020
United Nations Economist Network. (2023). New economics for sustainable development - creative economy. https://www.un.org/sites/un2.un.org/files/orange_economy_14_march.pdf
Wieth, M. B., Francis, A. P., & Christopher, A. N. (2019). Use of a creative problem solving (CPS) approach in a senior thesis course to advance undergraduate publications. Frontiers in Psychology, 10, 749. https://doi.org/10.3389/fpsyg.2019.00749