พุทธจริยาการสอนสังคมศึกษาเพื่ออนุเคราะห์โลกอย่างบูรณาการ

Main Article Content

พระมหากัลยวรรธน์ กิตฺติธโร (มีชัย)

บทคัดย่อ

บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการสอน การเผยแผ่ หรือการสื่อสารคำสอนของพระพุทธศาสนาไปยังพุทธศาสนิกชนชาวโลกเพื่อประโยชน์และความสุขแก่ชนหมู่มาก เพื่ออนุเคราะห์โลกและเพื่อประโยชน์เกื้อกูล พบว่า พุทธจริยาการสอนสังคมศึกษาเพื่ออนุเคราะห์โลกอย่างบูรณาการของพระพุทธองค์ นับว่าเป็นรากฐานที่สำคัญอย่างยิ่งสำหรับเวไนยสัตว์บนโลกใบนี้ เป็นการเสียสละและการสร้างสรรค์พัฒนาให้เกิดความเจริญทางมโนธรรม และแก้ปัญหาต่าง ๆ ในสังคมอย่างสันติวิธี เป็นสิ่งประเสริฐและสำคัญในการพัฒนามนุษย์ให้มีคุณภาพในทุก ๆ ด้าน ทั้งด้านเศรษฐกิจ การเมือง และสังคม ซึ่งถือว่ามีความจำเป็นต้องมีจุดเริ่มต้นจากการประกาศพระศาสนา ถ้าหากบุคคลในสังคมมีรากฐานแห่งมโนธรรมที่ดี ก็เป็นกระบวนการที่ทำให้คนได้พัฒนาตนเองในด้านต่าง ๆ ได้ตลอดชีวิต ตั้งแต่การวางรากฐานการพัฒนาชีวิต ตั้งแต่แรกเกิด การพัฒนาศักยภาพและขีดความสามารถด้านอื่น ๆ ที่จะดำรงชีพ และประกอบสัมมาชีพได้อย่างมีความสุข รู้เท่าทันต่อความเปลี่ยนแปลง และเป็นพลังสร้างสรรค์พัฒนาจิตใจได้อย่างยั่งยืนแบบวิธีการบูรณาการ คำว่าการสอนสังคมศึกษาก็คือ การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์ด้วยกัน เพื่อพัฒนาให้มีความรับผิดชอบในสังคมประชาธิปไตย โดยเน้นมรดกทางวัฒนธรรม เนื้อหาและวิธีการที่มนุษย์ได้รับการถ่ายทอด อบรมในเรื่องสังคม เศรษฐกิจ และการเมืองทั้งในอดีต ปัจจุบัน และอนาคต เพื่อนำไปประยุกต์แนวคิด ค่านิยม และทักษะต่าง ๆ ในการแก้ปัญหา วิเคราะห์ และพฤติกรรมทางสังคม โดยอาศัยหลักสูตรวิชาสังคม ส่วนคำว่า “บูรณาการ” หมายความว่า การประสานเนื้อหา หลักการ กิจกรรม การฝึก ฯลฯ เข้าเป็นหน่วยเดียวกัน เช่น การสอนภาษาแบบบูรณาการ ทำให้นักเรียนได้รับความรู้ด้านทักษะต่างๆ ทั้งฟัง พูด อ่าน เขียน ผสมผสานเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันในวิชาเดียวกัน

Article Details

How to Cite
พระมหากัลยวรรธน์ กิตฺติธโร (มีชัย). (2021). พุทธจริยาการสอนสังคมศึกษาเพื่ออนุเคราะห์โลกอย่างบูรณาการ. วารสารวิจยวิชาการ, 5(1), 293–304. https://doi.org/10.14456/jra.2022.23
บท
บทความวิชาการ

References

นิเวศน์ วงศ์สุวรรณ. (2562). พุทธวิธีกับการสอนสังคมศึกษา. คณะครุศาสตร์: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระเทพเวที (ประยุทธ์ ปยุตฺโต). (2535). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระธรรมโกศาจารย์ (ประยูร ธมฺมจิตฺโต). (2549). พุทธวิธีการบริหาร. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระราชรัตนมุนี (บุญเทียม ญาณินฺโท). (2557). พุทธวิธีการบริหารอย่างบูรณาการ. นครปฐม: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตบาฬีศึกษาพุทธโฆส.

มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

สุทธิพงษ์ ศรีวิชัย. (2557). หลักและทฤษฎีการบริหารการศึกษาตามแนวพุทธ. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.