10 พระสูตรที่พุทธบริษัทต้องศึกษาแต่คำสอนขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าและแนวทางในการป้องกันความอันตรธาน (ความเสื่อม) ของพระพุทธศาสนา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 10 พระสูตรที่พุทธบริษัทต้องศึกษาแต่คำสอนขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าและแนวทางในการป้องกันความอันตรธาน (ความเสื่อม) ของพระพุทธศาสนา พบว่า ผ่านมา 2600 ปี นับตั้งแต่องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงตรัสรู้ คำสอนทางพระพุทธศาสนาเกิดความหลากหลายมากขึ้นมีสำนักต่าง ๆ มากมาย ซึ่งแต่ละหมู่คณะก็มีความเห็นจองตนจึงทำให้หามาตรฐานไม่ได้ ถึงว่าจะกล่าวในเรื่องเดียวกัน ทั้งนี้ไม่ใช่เพราะคำสอนขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าไม่สมบูรณ์ และยังได้ทรงตรัสบอกวิธีป้องกันและแก้ไขเหตุของความอันตรธาน (ความเสื่อม) แห่งธรรมที่พระองค์ได้ประกาศแล้ว ถึงเวลาที่พุทธบริษัทจะต้องมีมาตรฐานเพียงหนึ่งเดียว คือ “พุทธวจน” ธรรมวินัยที่ออกมาจากพระโอษฐ์ขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงพิมพ์กับวารสารวิจยวิชาการ ถือเป็นข้อคิดเห็น และความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
2. บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิจยวิชาการ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิจยวิชาการ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่ง ส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อการกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารวิจยวิชาการก่อนเท่านั้น
References
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สิทธารถ ศรีโคตร. (2554). การศึกษาคติปัญจอันตรธานในประเทศไทยจากหลักฐานทางโบราณคดีในช่วงพุทธศตวรรษที่ 19-21. (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาโบราณคดีสมัยประวัติศาสตร์). บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศิลปากร.