การจัดการเรียนรู้ตามหลักอริยสัจ 4 รายวิชาประวัติศาสตร์ เรื่อง พัฒนาการทางประวัติศาสตร์ไทยสมัยประชาธิปไตยของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนวังหินวิทยาคม สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 42 อุทัยธานี

Main Article Content

พระสมุห์อำนวย จิตฺตทนฺโต (วิชัย)
พิสมัย รบชนะชัย พูลสุข
ดิเรก ด้วงลอย

บทคัดย่อ

บทความวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาแผนการจัดการเรียนรู้ตามหลักอริยสัจ 4 และ 2) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ก่อนและหลังการใช้การจัดการเรียนรู้ตามหลักอริยสัจ 4 รายวิชาประวัติศาสตร์ เรื่องพัฒนาการประวัติศาสตร์ไทย สมัยประชาธิปไตยของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนวังหินวิทยาคม สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 42 อุทัยธานี การวิจัยครั้งนี้มีเป็นการวิจัยเชิงทดลอง กลุ่มตัวอย่าง คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนวังหินวิทยาคม ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2564 ที่เรียนวิชาประวัติศาสตร์ เรื่องพัฒนาการประวัติศาสตร์ไทย สมัยประชาธิปไตย จำนวน 1 ห้อง จำนวน 30 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบทดสอบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนเรียน-หลังเรียน ค่า IOC เท่ากับ 0.50-1.00 ทุกข้อ วิเคราะห์หาค่าความยากง่าย ค่าอำนาจจำแนก วิเคราะห์ค่าความเชื่อมั่น เท่ากับ .89 สถิติที่ใช้ในการวิจัย คือ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่า t-test ผลการวิจัย พบว่า 1) การจัดการเรียนรู้ตามหลักอริยสัจ 4 มีขั้นตอนที่ชัดเจน เป็นกระบวนการที่มีประสิทธิภาพนำไปสู่กระบวนการแก้ปัญหาของผู้เรียน แผนการจัดการเรียนรู้มีความเหมาะสมอยู่ในระดับมากที่สุด และ 2) แผนการจัดการเรียนรู้ที่ 1 หน่วยการเรียนรู้ที่ 4 เรื่องพัฒนาการทางประวัติศาสตร์ไทยสมัยประชาธิปไตย ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ก่อนเรียนมีค่าเฉลี่ย gif.latex?\bar{X} = 12.87 หลังเรียนมีค่าเฉลี่ย gif.latex?\bar{X}  =26.53  ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ก่อนเรียน =3.181 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน หลังเรียน = 1.756 และผลการทดสอบค่า t-test เมื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05

Article Details

How to Cite
พระสมุห์อำนวย จิตฺตทนฺโต (วิชัย), รบชนะชัย พูลสุข พ. ., & ด้วงลอย ด. . (2023). การจัดการเรียนรู้ตามหลักอริยสัจ 4 รายวิชาประวัติศาสตร์ เรื่อง พัฒนาการทางประวัติศาสตร์ไทยสมัยประชาธิปไตยของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนวังหินวิทยาคม สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 42 อุทัยธานี. วารสารวิจยวิชาการ, 6(6), 29–40. https://doi.org/10.14456/jra.2023.127
บท
บทความวิจัย

References

โกวิท วงศ์สุรวัฒน์. (2557). บทความ: ปัญหาของการเรียนประวัติศาสตร์. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

จำเนียร กิ่งแก้ว. (2559). ผลของการสอนแบบอริยสัจสีที่มีต่อความสามารถในการคิดอย่างมีวิจารณญาณและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน เรื่อง หลักธรรมทางพระพุทธศาสนา ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1โรงเรียนบ้านป่าข่า จังหวัดอุบลราชธานี. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต). (2546). สู่การศึกษาแนวพุทธ. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ : กระทรวงศึกษาธิการ.

มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ยุทธศาสตร์ชาติ (พ.ศ. 2561-2580). (2561, ตุลาคม 13). ราชกิจจานุเบกษา. เล่มที่ 135 ตอนที่ 135ก, หน้า 5-8.

ระพีพรรณ ดวงใจ. (2550). ผลการสอนแบบอริยสัจสี่ต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และทักษะการคิดแบบเห็นคุณโทษและทางออก เรื่อง หลักธรรมเพื่อพัฒนาเศรษฐกิจพอเพียง ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนพิมายวิทยา จังหวัดนครราชสีมา. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

สมถวิล วิจิตรวรรณา และคณะ. (2556). การวิจัยเพื่อพัฒนาการเรียนการสอน. กรุงเทพฯ : เจริญดี มั่นคงการพิมพ์.

สุภาพร วงศ์ชาลี. (2560). การนำหลักพุทธปรัชญาเรื่องอริยสัจ 4 มาใช้ในการจัดการเรียนรู้ รายวิชาสังคมศึกษาของครูในสังกัดเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาศรีสะเกษ เขต 3. (วิทยานิพนธ์พุทธศาสนาและปรัชญามหาบัณฑิต). บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหามกุฎราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด.

อัญไอริณทร์ ราชวงศ์. (2558). ผลการจัดการเรียนรู้ สาระการเรียนรู้ ศาสนา ศีลธรรม จริยธรรม ตามวิธีสอน แบบอริยสัจสี่ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. (วิทยานิพนธ์ครุศาสตร์มหาบัณฑิต). บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย.