ผลทดลองใช้รูปแบบการสอนที่เสริมสร้างสมรรถนะการอ่านขั้นสูงและทักษะการคิดขั้นสูง ของนักศึกษาระดับปริญญาบัณฑิต

ผู้แต่ง

  • พระมหาพิเชษฐ์ อตฺตานุรกฺขี คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย
  • คชา ปราณีตพลรัง มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตอีสาน
  • พระมหาศิริศักดิ์ ธมฺมสกฺโก คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย
  • พระมหาศราวุธ วราวุโธ คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย
  • พระมหาเด่นชัย ชยาภสฺสโร คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

รูปแบบการสอน, สมรรถนะการอ่านขั้นสูง, ทักษะการคิดขั้นสูง, นักศึกษาระดับปริญญาบัณฑิต

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เปรียบเทียบสมรรถนะการอ่านขั้นสูงและทักษะการคิดขั้นสูงของนักศึกษาระดับปริญญาบัณฑิตก่อนและหลังการจัดการเรียนรู้โดยใช้รูปแบบการสอนที่เสริมสร้างสมรรถนะการอ่านขั้นสูงและทักษะการคิดขั้นสูง และ 2) ศึกษาความคิดเห็นที่มีต่อรูปแบบการสอนที่เสริมสร้างสมรรถนะการอ่านขั้นสูงและทักษะการคิดขั้นสูง เป็นการวิจัยแบบแผนทดลองกลุ่มเดียว มีการทดสอบก่อนและหลังเรียน ประชากร ได้แก่ นักศึกษาที่กำลังเรียนในภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2566 มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย ชั้นปีที่ 1-4 จำนวน 150 คน และกลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ นักศึกษา จำนวน 30 คน โดยได้มาจากการเลือกแบบเจาะจง จากรายวิชาที่ผู้วิจัยรับผิดชอบ โดยกำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างให้สอดคล้องกับจำนวนผู้เรียนในชั้นเรียนจริง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย 1) แผนการจัดการเรียนรู้ 2) แบบวัดสมรรถนะด้านการอ่านขั้นสูงและทักษะการคิดขั้นสูง 3) แบบสอบถามความคิดเห็น สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพโดยการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา

ผลการวิจัยพบว่า

สมรรถนะการอ่านขั้นสูงและทักษะการคิดขั้นสูงหลังการจัดการเรียนรู้โดยใช้รูปแบบการสอนที่เสริมสร้างสมรรถนะการอ่านขั้นสูงและทักษะการคิดขั้นสูง สูงกว่าก่อนการจัดการเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และคิดเห็นของนักศึกษาที่มีต่อรูปแบบการสอนที่เสริมสร้างสมรรถนะการอ่านขั้นสูงและทักษะการคิดขั้นสูง ภาพรวมนักศึกษามีความคิดเห็นในระดับมาก

เอกสารอ้างอิง

กรมวิชาการ. (2546). แผนพัฒนาคุณภาพการเรียนการสอนภาษาไทยและการใช้ภาษาไทย. โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.

กระทรวงศึกษาธิการ. (2545). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545. สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ.

ฐะปะนีย์ นาครทรรพ และคณะ. (2546). หนังสือเรียนช่วงชั้นที่ 3 ภาษาไทย ม.1. ไทยร่มเกล้า.

ณัฐกิตติ์ นาทา, มีชัย เอี่ยมจินดา, นรินทร์ สังข์รักษา, และภัทร์ธีรา เทียนเพิ่มพูล. (2560). การพัฒนาหลักสูตรการจัดการเรียนรู้ของนักศึกษาฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู เพื่อเสริมสร้างทักษะการอ่านเชิงวิเคราะห์และคิดวิเคราะห์ของนักเรียน โดยใช้การเรียนรู้โดยเน้นภาระงานและการโค้ช. วารสาร มจร สังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 6(2), 393–410. https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/242432

ณัฐนันท์ โม้พิมพ์ และอัฐพล อินต๊ะเสนา. (2565). การจัดการเรียนรู้แบบ KWL-Plus ที่มีต่อความสามารถด้านการอ่านเชิงวิเคราะห์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. วารสารมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด, 11(2), 687-701. https://so01.tci-thaijo.org/index.php/AJMBU/article/view/259366

ทัศนีย์ เศรษฐพงษ์, วิภาวรรณ วงษ์สุวรรณ์ คงเผ่า, และอัมพร ม้าคนอง. (2562). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนตามแนวคิดการอ่านจากต้นแบบและกลวิธีผังสัมพันธ์ของความหมายเพื่อส่งเสริมความสามารถในการอ่านเชิงวิเคราะห์. Journal of Education and Innovation, 21(2), 122–137. https://so06.tci-thaijo.org/index.php/edujournal_nu/article/view/85535

นนท์วิศิษฐ์ ทองอนันต์ และอาทร นกแก้ว. (2566). การพัฒนาสมรรถนะความคิดขั้นสูงโดยใช้การจัดการเรียนรู้สะเต็มศึกษาเชิงวิพากษ์ของนักศึกษาชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. วารสาร มจร อุบลปริทรรศน์, 8(2), 373-386. https://so06.tci-thaijo.org/index.php/mcjou/article/view/267074

นภดล จันทร์เพ็ญ. (2535). การใช้ภาษาไทย. สำนักพิมพ์ต้นอ้อ.

นริศรา ชยธวัช. (2563). การพัฒนาทักษะการอ่านเชิงวิเคราะห์ด้วยการจัดการเรียนรู้ แบบ SQ4Rร่วมกับผังกราฟิก สำหรับนักศึกษาชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร]. Silpakorn University Repository. https://sure.su.ac.th/xmlui/handle/123456789/24579

แพรวนภา เรียงริลา. (2563). การพัฒนารูปแบบการเสริมสร้างสมรรถนะการปฏิบัติการสอนสำหรับนักศึกษาครู [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ]. iThesis Srinakharinwirot University. http://ir-ithesis.swu.ac.th/dspace/handle/123456789/934

ไพฑูรย์ สินลารัตน์. (2557). เติบโตเต็มศักยภาพสู่ศตวรรษที่ 21 ของการศึกษาไทย. โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

รูดียะห์ หะ. (2564). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้เสริมสร้างสมรรถนะการวิพากษ์เชิงสร้างสรรค์ สำหรับนักศึกษาปริญญาตรีในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ]. iThesis Srinakharinwirot University. http://ir-ithesis.swu.ac.th/dspace/handle/123456789/1773

วิจารณ์ พานิช. (2555). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. มูลนิธิสดศรีสฤษดิ์วงศ์.

สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2551). แนวทางการบริหารจัดการหลักสูตรตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

Bloom, B.S. (1956). Taxonomy of education objective: Cognitive and affective domains. David McKay.

OECD. (2019). PISA 2018 results: What students know and can do. OECD Publishing.

UNESCO. (2022). Rewired: Global education monitoring report. UNESCO.

World Bank. (2018). World development report 2018: Learning to realize education’s promise. World Bank.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-12-30

รูปแบบการอ้างอิง

คำงาม พ. ., ปราณีตพลรัง ค., ธมฺมสกฺโก ศ., พุ่มเจริญ ศ., & ชยาภสฺสโร เ. (2025). ผลทดลองใช้รูปแบบการสอนที่เสริมสร้างสมรรถนะการอ่านขั้นสูงและทักษะการคิดขั้นสูง ของนักศึกษาระดับปริญญาบัณฑิต. ปัญญา, 32(3), 10–21. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/panya-thjo/article/view/284930

ฉบับ

ประเภทบทความ

Reserch Article