Wisdom Development: Why must the Wisdom Development?
Main Article Content
Abstract
Wisdom is a very important element or feature to live in the social media of changed that led to the digital society. The wisdom development take action to the principle of a threefold process to achieve the ultimate goal of life, the start from the main precepts to be right speech, to be right action, and to be right live hood. It is guided and directed the actions of assembly tasks to successfully achieve good. Then raised to the level of concentration to develop mental consciousness to be balance between body and mind, it is a process of advocating for getting things into your life away with high efficiency. The last is the intellectual, and it is a way of training for the knowledge and wisdom. It has also resulted in attitudes, beliefs, and values the right idea. It is a process that can develop high wisdom and self-control in the various conditions took the life as well. It can adapt itself to a changing world better, have a calm mind disturbed state of mind is not enslaved by temptation that will lead to a deterioration in life, know what to do and should not do, knowing what is right and wrong, known as a way of avoiding deterioration, and forever behave in the principle of morality.
Article Details
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
ข้อความที่ปรากฎอยู่ในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
References
พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.2525. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: อักษรเจริญทัศน์.
พรทิพา กฎมพินานนท์. (2548). การศึกษาวิเคราะห์กระบวนการเรียนรู้ในพระพุทธศาสนาและการพัฒนาคน. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระเทพเวที (ประยุทธ์ ปยุตฺโต). (2531). พัฒนาตน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิโกมลคีมทอง.
พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช, ป.ธ.9, ราชบัณฑิต). (2548). พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุดคำวัด. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์เลี่ยงเชียง.
พระธรรมธีรราชมหามุณี (โชดก ญาณสิทฺธิ, ป.ธ.9). (2546). มรรค ผล นิพพาน. พิมพ์ครั้งที่ 10. กรุงเทพมหานคร: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต). (2547). การศึกษาเริ่มต้นเมื่อคนกินอยู่เป็น. พิมพ์ครั้งที่ 11. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงศึกษาธิการ.
พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต). (2546). การสร้างสรรค์ปัญญา เพื่ออนาคตของมนุษย์ชาติ. กรุงเทพมหานคร: ธรรมสภา.
พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต). (2539). ธรรมกับการพัฒนาชีวิต. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: ธรรมสภา.
พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต).(2543). พุทธธรรม. พิมพ์ครั้งที่ 9. กรุงเทพมหานคร: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต). (2544). พุทธธรรม (ฉบับเดิม), พิมพ์ครั้งที่ 11. กรุงเทพมหานคร: บริษัทสหธรรมิก จำกัด.
พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต). (2546). พุทธธรรม: ฉบับปรับปรุงและขยายความ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย,
พระธรรมวิสุทธิกวี (พิจิตร ฐิตวัณฺโณ). (2549). การพัฒนาจิต. พิมพ์ครั้งที่ 8. กรุงเทพมหานคร: สร้างสรรค์ บุ๊คส์.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2547). แก่นแท้ของพระพุทธศาสนาแก่นธรรมเพื่อชีวิต. กรุงเทพมหานคร: สื่อตะวัน.
พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต). คู่มือมนุษย์และธรรมนูญชีวิต. พิมพ์ครั้งที่ 11. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, พ.ศ. 2546.
พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต). (2546). พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต). (2547). คู่มือชีวิต. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพมหานคร: บริษัทพิมพ์สวย จำกัด.
พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต). (2549). ชีวิตที่สมบูรณ์. พิมพ์ครั้งที่ 11. กรุงเทพมหานคร: ระฆังทอง.