Constructive Techniques of Khamchanda Literary Works of the Poets in King Rama VI

Main Article Content

Nawaphorn Khummuang
Warawat Sriyabhaya
Bunyong Ketthet
Waranya Yingyongsak

Abstract

This article aims to study the constructive techniques of KhamChanda to express the emotional state of the characters in Kham Chanda literary works in the aspect of form, content, and art of literature. It was studied by the literature of 20 poets in the reign of King Rama VI. It was found that the construction of Kham Chan by the poets in the reign of King Rama VI has used the literary form of poetry to express the emotional state of the character which is different from the composition text. The content is used for the composition, and there are a variety of sources, both from the creation of one own idea. The transcriptions of foreign-language literature were influenced by religious literary works, literature, plays, and legends. In addition, Kham Chanda Literary works in the reign of King Rama VI also have beautiful art literature in the aspect of sound which has chosen the appropriate sound, in the aspect of the vocabulary which has chosen the words with appropriately meaning, the aspect of the content which has used the art of language usage, using the symbol and idioms, and the aspect of relation or compound which has connected the text to be a unified relationship.

Article Details

Section
Research Articles

References

กุหลาบ มัลลิกะมาส. (2543). วรรณคดีวิจารณ์. (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

กุหลาบ มัลลิกะมาส. (2555). ความรู้ทั่วไปทางวรรณคดีไทย. (พิมพ์ครั้งที่ 15). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

ปัญญา บริสุทธิ์. (2534). วิเคราะห์วรรณคดีไทยโดยประเภท. กรุงเทพฯ: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว. (2509). ศกุนตลา มัทนะพาธา ท้าวแสนปม ประมวลสุภาษิต พระราชนิพนธ์ของสมเด็จพระรามาธิบดีศรีสินทร มหาวชิราวุธพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว. กรุงเทพฯ: โพธิ์สามต้น.

พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว. (2553). ปรียทรรศิกา. ม.ป.ท.

พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว. (2553). มนุษย์สรวยหรือไม่สรวย. ม.ป.ท.

มารศรี ศุภวิไล. (2528). การศึกษาวิเคราะห์คําประพันธ์ประเภทฉันท์สมัยอยุธยา. วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2550). พจนานุกรมศัพท์วรรณกรรมไทย ภาคฉันทลักษณ์. กรุงเทพฯ: สหมิตรพริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2552). พจนานุกรมศัพท์วรรณกรรมไทย. กรุงเทพฯ: ยูเนียน อุลตราไวโอเลต.

หลวงธรรมาภิมณฑ์ (ถึก จิตรกถึก). (2556). พหลคาวีคำฉันท์. กรุงเทพฯ: เอดิสันเพรส.

วรวรรธน์ ศรียาภัย. (2563). ย่อหน้าและข้อความในภาษาไทย. เอกสารการสอนชุดวิชาลักษณะภาษาไทย. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

วราภรณ์ บำรุงกุล. (2537). ร้อยกรอง. กรุงเทพฯ: ต้นอ้อ.

ศ.เทศะแพทย์ (นามแฝง). (2501). เทศะแพทย์คำฉันท์ของนายนราภิบาลและพระยากงพระยาพาน. มปพ.