การประกอบสร้างคำฉันท์ของกวีในรัชสมัยพระบาทสมเด็จ พระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว

Main Article Content

นวพร คำเมือง
วรวรรธน์ ศรียาภัย
บุญยงค์ เกศเทศ
วรัญญา ยิ่งยงศักดิ์

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการประกอบสร้างคำฉันท์เพื่อแสดงภาวะอารมณ์ของตัวละครในวรรณกรรมคำฉันท์ทางด้านรูปแบบ เนื้อหา และวรรณศิลป์ โดยศึกษาจากวรรณกรรมของกวีในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวจำนวน 20 เรื่อง ผลการวิจัยพบว่าการประกอบสร้างคำฉันท์ของกวีในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวมีการใช้รูปแบบคำประพันธ์ในการแสดงภาวะอารมณ์ของตัวละครแตกต่างไปจากตำราการแต่งฉันท์ เนื้อหาที่นำมาใช้ในการประพันธ์มีที่มาหลากหลายทั้งจากการคิดสร้างสรรค์เรื่องขึ้นใหม่ การถอดความจากวรรณกรรมภาษาต่างประเทศ ได้รับอิทธิพลจากวรรณกรรมศาสนา ได้รับอิทธิพลจากวรรณคดี  ได้รับอิทธิพลจากบทละคร ได้รับอิทธิพลจากตำนาน นอกจากนี้วรรณกรรมคำฉันท์ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวยังมีวรรณศิลป์ที่งดงามทั้งทางด้านสัทลังการในการเลือกใช้คำที่มีเสียงเหมาะสม ศัพทลังการ ในการเลือกคำที่สื่อความหมายเหมาะสม อรรถลังการ ใช้ศิลปะในการใช้ภาษา การใช้สัญลักษณ์และการใช้สำนวน และสัมพันธลังการ ในการเชื่อมโยงข้อความให้มีความสัมพันธ์เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน 

Article Details

ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กุหลาบ มัลลิกะมาส. (2543). วรรณคดีวิจารณ์. (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

กุหลาบ มัลลิกะมาส. (2555). ความรู้ทั่วไปทางวรรณคดีไทย. (พิมพ์ครั้งที่ 15). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

ปัญญา บริสุทธิ์. (2534). วิเคราะห์วรรณคดีไทยโดยประเภท. กรุงเทพฯ: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว. (2509). ศกุนตลา มัทนะพาธา ท้าวแสนปม ประมวลสุภาษิต พระราชนิพนธ์ของสมเด็จพระรามาธิบดีศรีสินทร มหาวชิราวุธพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว. กรุงเทพฯ: โพธิ์สามต้น.

พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว. (2553). ปรียทรรศิกา. ม.ป.ท.

พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว. (2553). มนุษย์สรวยหรือไม่สรวย. ม.ป.ท.

มารศรี ศุภวิไล. (2528). การศึกษาวิเคราะห์คําประพันธ์ประเภทฉันท์สมัยอยุธยา. วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2550). พจนานุกรมศัพท์วรรณกรรมไทย ภาคฉันทลักษณ์. กรุงเทพฯ: สหมิตรพริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2552). พจนานุกรมศัพท์วรรณกรรมไทย. กรุงเทพฯ: ยูเนียน อุลตราไวโอเลต.

หลวงธรรมาภิมณฑ์ (ถึก จิตรกถึก). (2556). พหลคาวีคำฉันท์. กรุงเทพฯ: เอดิสันเพรส.

วรวรรธน์ ศรียาภัย. (2563). ย่อหน้าและข้อความในภาษาไทย. เอกสารการสอนชุดวิชาลักษณะภาษาไทย. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

วราภรณ์ บำรุงกุล. (2537). ร้อยกรอง. กรุงเทพฯ: ต้นอ้อ.

ศ.เทศะแพทย์ (นามแฝง). (2501). เทศะแพทย์คำฉันท์ของนายนราภิบาลและพระยากงพระยาพาน. มปพ.