Academic Administration Guidelines of Islam Private Schools Under the Office of the Private Education Commission, Yarang District, Pattani Province
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were to 1) study the needs for academic administration of Islamic Private Schools, 2) prioritize the needs for academic administration of Islamic Private Schools, and 3) investigate the academic administration guidelines for Islamic Private Schools, the sample group consisted of 136 teachers from Islamic Private Schools under the Office of the Private Education Commission, Yarang District, Pattani Province. The statistics used to analyze the obtained data included mean, standard deviation, and the modified Priority Needs Index (PNI modified). The research revealed the following findings. 1) The current academic administration was at a high level, while the desired level of academic administration was highest. 2) The priority needs for academic administration were curriculum development, assessment and evaluation, instructional media development and learning sources, and learning process development respectively. 3) The academic administration guidelines should include 3.1) the analysis of the Ministry of Education's basic education core curriculum to ensure that the structure of contents was in line with the curriculum, 3.2) the promotion of teachers to design flexible learning plans in accordance with students’ interests and abilities, 3.3) the survey of additional learning resources, registering internal and external learning sources to meet current and evolving needs, and 3.4) the development of clear guidelines for assessment and evaluation.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
ข้อความที่ปรากฎอยู่ในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
References
จิรารัตน์ กระจ่างดี. (2562). การศึกษากลยุทธการบริหารงานวิชาการของโรงเรียนขยายโอกาสในอำเภอขุนยวม จังหวัดแม่ฮ่องสอน. ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต. สาขาวิชาอิสลามศึกษา. มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
ชารีฟ เริงสมุทร. (2562). การบริหารงานวิชาการในโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลามจังหวัดกระบี่. วารสารราชนครินทร์มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์, 10(5): 135-138.
ธัชมัย ภัทรมานิต. (2560). แนวทางการบริหารงานวิชาการสำหรับโรงเรียนมัธยมศึกษาประจำจังหวัดสมุทรปราการ. วารสารอิเล็กทรอนิกส์ทางการศึกษา, 12(2): 445–462.
นุชเรศ คำดีบุญ. (2564). การพัฒนาแนวทางการบริหารงานวิชาการของสถานศึกษาในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุดรธานีเขต 4. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต. สาขาวิชาการบริหารและพัฒนาการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
บัณฑิตย์ สะมะอุน และคณะ. (2549). พหุวัฒนธรรมกับการพัฒนาการศึกษาใน 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้: กรณีศึกษาปอเนาะ. กรุงเทพ: ศูนย์มุสลิมศึกษาสถาบันเอเชียศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ปรียาพร วงศ์อนุตรโรจน์. (2543). การบริหารงานวิชาการ. กรุงเทพฯ: ศูนย์สื่อเสริมกรุงเทพฯ.
ฟาริด เตะมาหมัด. (2550). แนวทางการบริหารงานวิชาการของโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลามจังหวัดชายแดนภาคใต้. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
มัสนะห์ สาร และคณะ. (2561). กลยุทธ์การบริหารจัดการโรงเรียนสู่การเป็นโรงเรียนมาตรฐานสากลของโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลามในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์.
ยุทธนา เกื้อกูล. (2560). ได้ศึกษาการพัฒนารูปแบบการบริหารงานวิชาการของโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลามจังหวัดชายแดนภาคใต้เพื่อสร้างผู้เรียนสู่ความเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์. ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต. สาขาวิชาอิสลามศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
ระเบียบ วิเศษรัมย์. (2556). ปัญหาและแนวทางพัฒนาการบริหารงานวิชาการของโรงเรียนประถมศึกษาอำเภอศรีราชา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชลบุรีเขต 3. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต. สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยบูรพา.
สำนักงานการศึกษาเอกชนจังหวัดปัตตานี. (2566). ประวัติความเป็นมาของสำนักงานการศึกษาเอกชนจังหวัดปัตตานี. สืบค้นข้อมูลเมื่อ15 พฤศจิกายน 2566 จาก https://www.opep.go.th/general/history.
สุพรรณี กงซุย. (2556). การศึกษาสภาพปัจจุบันปัญหาและความต้องการของครูที่มีต่อการบริหารงานวิชาการโรงเรียนในเขตอำเภอครบุรีที่ไม่ผ่านการประเมินคุณภาพภายนอกรอบสมจากสำนักงานรับรองมาตรฐานและประกันคุณภาพการศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครราชสีมา เขต 3. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต. สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
อภิชา พุ่มพวง. (2559). ปัญหาและแนวทางการพัฒนาการบริหารงานวิชาการโรงเรียนมัธยมศึกษาจังหวัดสมุทรปราการสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 6. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต. สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยบูรพา.
อานนท์ คนขยัน และคณะ. (2558). แนวทางการพัฒนาการบริหารงานวิชาการของโรงเรียนมัธยมศึกษาในจังหวัดมุกดาหาร. วารสารวิชาการแพรวากาฬสินธุ์มหาวิทยาลัยราชภัฏกาฬสินธุ์. 2(1): 135-151.
Krejcie, R.V., & D.W. Morgan. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, (30)(3): 608–609.