Characteristics Affecting Teaching Profession Competency of the Students of Graduate Diploma (Teaching Profession) at Phranakhon Si Ayutthaya Rajabhat University
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research are to 1) study characteristics of the students, 2) evaluate teaching profession competency of the students, and 3) examine characteristics affecting teaching profession competency of the students of Graduate Diploma (Teaching Profession) at Phranakhon Si Ayutthaya Rajabhat University. The study is the survey research. The sample group consists of 112 students of Graduate Diploma (Teaching Profession) at Phranakhon Si Ayutthaya Rajabhat University in 2021 and 2022 academic years and 26 supervising teachers. The research instruments are rating scale questionnaires relating to characteristics affecting teaching profession competency of the students of Graduate Diploma (Teaching Profession). The reliability is 0.91 and evaluation form of teaching profession competency. The reliability is 0.84. The data are analyzed by using mean, standard deviation and stepwise regression. The finding revealed that 1) overall, characteristics of teaching profession are at the high level and the achievement motive is at the highest level, 2) the teaching profession competency of students is at the high level and the performance and teacher profession ethics are at the highest level, and 3) the characteristics affecting teaching profession competency of the students of Graduate Diploma (Teaching Profession) at Phranakhon Si Ayutthaya Rajabhat University are future and self-control orientation (), GPA () and achievement motive () that affect teaching profession competency of the students of Graduate Diploma (Teaching Profession) at the significant level of .05.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
ข้อความที่ปรากฎอยู่ในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
References
กรุณา โถชารี. (2560). รูปแบบความสัมพันธ์โครงสร้างเชิงเส้นของปัจจัยที่ส่งผลต่อสมรรถนะครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาในเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
ชนิตา รักษ์พลเมือง และคณะ. (2560). การศึกษาสภาพและปัญหาการผลิตการใช้และการพัฒนาครูการศึกษาขั้นพื้นฐานที่สอดคล้องกับความต้องการในอนาคต. วารสารครุศาสตร์, 45(3): 17-33.
ชรอยวรรณ ประเสริฐผล และคณะ. (2556). รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะด้านการจัดการเรียนรู้ของครูใหม่โรงเรียนเอกชนประเภทสามัญศึกษา. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร,
(ฉบับพิเศษ): 43-53.
ณภัค ยติกุลเกยูร. (2564). ปัจจัยการบริหารที่ส่งผลต่อสมรรถนะครูในศตวรรษที่ 21 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปทุมธานี เขต 1. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
ดวงเดือน พันธุมนาวิน. (2548). ทฤษฎีต้นไม้จริยธรรมสำหรับคนไทย: การวิจัยและประยุกต์. รายงานการวิจัย. สถาบันวิจัยพฤติกรรมศาสตร์: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒประสานมิตร.
ทยาดา รัตนภิญโญวานิช และคณะ. (2566). การพัฒนาสมรรถนะครูในสถานศึกษาขนาดเล็กที่เสริมสร้างสมรรถนะผู้เรียนด้านการอ่านออกเขียนได้ ด้วยกระบวนการชุมชนแห่งการเรียนรู้. วารสารคุรุสภาวิทยาจารย์, 4(3): 127-143.
ธนิกานต์ สุขวัฒน์. (2560) ปัจจัยที่ส่งผลต่อสมรรถนะหลักของบุคลากรครูที่ปฏิบัติงานในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชลบุรี เขต 1. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต. คณะศึกษาศาสตร์: มหาวิทยาลัยบูรพา.
เบญจวรรณ อินต๊ะวงศ์. (2554). ปัจจัยที่ส่งผลต่อสมรรถนะครูสายผู้สอน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเพชรบูรณ์ เขต 2. รายงานการศึกษาค้นคว้าด้วยตนเองการศึกษามหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยนเรศวร.
บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น.
พรรณอร อุชภาพ. (2561). การศึกษาและวิชาชีพครู. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ปิยะวัฒน์ กรมระรวย. (2565). แนวทางการพัฒนาสมรรถนะครูสังกัดสำนักการศึกษากรุงเทพมหานครตามแนวสมรรถนะครูแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้. ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ .
รุ่งทิวา แย้มรุ่ง และคณะ (2560) การวิเคราะห์สภาพปัญหา ปัจจัยที่ส่งเสริมและปัจจัยที่เป็นอุปสรรคในการผลิตครูของประเทศไทย. วารสารวิจัยทางการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 11(2): 255-270.
ข้อบังคับคุรุสภา ว่าด้วยมาตรฐานวิชาชีพ (ฉบับที่ 4) พ.ศ. 2562. (2563, 7 พฤษภาคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 137 ตอนพิเศษ 109 ง, หน้า 10-14.
ข้อบังคับคุรุสภา ว่าด้วยใบอนุญาตประกอบวิชาชีพ พ.ศ. 2565. (2565, 29 พฤศจิกายน). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 139 ตอนพิเศษ 292 ง, หน้า 24-32.
อุษา พรมรินทร์. (2561). การปฏิบัติตามจรรยาบรรณวิชาชีพครูของครูในสถานศึกษาของรัฐ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพระนครศรีอยุธยา เขต 2. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
Bandura, A. (1991). Social Cognitive Theory Of Self -Regulation. Organization of Behavior and Human Decision Processes.
Mccelland, D.C. (1973). Testing for competence rather than for “intelligence. The Amarican psychologist, (28)(1): 1-14.
McCelland, D.C. (1987). Human motivation. Cambridge; Cambridge University Press. Foresman.
