Buddhist Psychology for Life Quality Development
Main Article Content
Abstract
This academic article aims to develop quality of life according to Buddhist psychology by using the process of document analysis on Buddhist principles and Buddhist psychology. The results of the study found that Improving quality of life according to principles Bhàvanà 4 is as follows: 1. Developing the body means developing the physical part of oneself to be healthy and strong and able to survive. 2. Developing morality means developing the aspect of people living together in society and having discipline in living together with others. 3. Developing the mind is the development of training one's own mind to have good mental quality and a strong and stable mind. 4. Developing wisdom is the development of training and training wisdom to know and understand and see things as they really are from studying.
Article Details

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
ข้อความที่ปรากฎอยู่ในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
References
กมลาส ภูวชนาธิพงศ์ และคณะ. (2566, 17 ธันวาคม). พุทธจิตวิทยากับการวิจัย. https://kamalas.org/2023/12/17/
จิตติมา สุนทรรส และคณะ. (2564). รูปแบบการใช้หลักภาวนา 4 เพื่อการจัดการเรียนรู้ในโรงเรียนคุณธรรมของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษามหาสารคาม เขต 1. Journal of Roi Kaensarn Academi, 6(10): 328-346.
ไทยรัฐ. (2565, 1 มิถุนายน). กุศลกรรมบถ 10 หลักธรรมแห่งความดีสู่ความเจริญในชีวิต. ไทยรัฐ. https://www.thairath.co.th/horoscope/belief/240776
ประพัฒน์ ศรีกูลกิจ. (2559). พุทธจิตวิทยาและสังคมและวัฒนธรรมไทย. โครงการจัดทำและพัฒนาหลักสูตรหลักสูตรพุทธศาสตรบัณฑิต กองวิชาการสำนักงานอธิการบดี. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระธรรมปิฎก. (2546). พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์. กรุงเทพมหานคร: บริษัท เอส.อาร์. พริ้นติ้ง แมส โปรดักส์ จำกัด.
พระธรรมปิฎก. (2546). พุทธธรรม ฉบับปรับปรุงและขยายความ. (พิมพ์ครั้งที่ 11). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรราชวิทยาลัย.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2549). สุขภาวะองค์รวมแนวพุทธ. นครปฐม: วัดญาณเวศกวัน.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2556). พุทธวิธีการสอน. (พิมพ์ครั้งที่ 18). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์พิมพ์สวย.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2561). จากจิตวิทยาสู่จิตภาวนา. (พิมพ์ครั้งที่ 18). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ผลิธัมม์.
พระมหาณรงค์ จิตฺตโสภโณ. (2532). พระพุทธศาสนากับการพัฒนา. กรุงเทพมหานคร: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระวิจิตร มหาวิริโย และคณะ. (2560). แนวทางการเสริมสร้างคุณภาพชีวิตเพื่อการเข้าถึงสันติสุขตามหลักมรรค 8: กรณีศึกษาศูนย์พัฒนาศาสนาแคมป์สน จังหวัดเพชรบูรณ์. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร. 5(ฉบับพิเศษ): 216-226.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.กรุงเทพมหานคร: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2546). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพมหานคร: บริษัทนานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์ จำกัด.
วศิน อินทสระ. (2541). พุทธจริยศาสตร์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย.
ศิโรรัตน์ แก้วมงคล. (2565). การพัฒนาคุณภาพชีวิต. https://www.gotoknow.org/posts/500426.
Ferrans & Powers. (1992). Evaluation of Life Satisfaction and Sexual Function in Female Patients Post Renal Transplant. Dial: Transplant.