Evaluation and Operational Guidelines for Implementing Buddhist-Oriented Schools: A Case Study of Jaeng Wittaya School, Mueang Songkhla District, Songkhla Province
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This study aims to 1) evaluate the implementation of Buddhist school operations at Jaeng Witthaya School using the CIPP model and 2) explore strategies for improving these operations. The research employed a two-phase approach: In Phase 1, the current state of Buddhist school operations was evaluated among 289 participants using questionnaires. Phase 2 explores guidelines for improvement through focus group discussions with 10 participants, utilizing group discussion record forms. Data analysis employs percentage, mean, and standard deviation. The research findings indicate that: 1) overall evaluation by respondents was high (mean = 4.46, SD = 0.51). By aspect, product evaluation had the highest mean (mean = 4.50, SD = 0.56), followed by context evaluation (mean = 4.48, SD = 0.52), while input evaluation had the lowest mean (mean = 4.43, SD = 0.55). 2) The operational guidelines for Buddhist-oriented school implementation at Jaeng Wittaya School were as follows: Context evaluation-establishing policies, conducting meetings and orientation for new teachers about Buddhist-oriented school implementation guidelines, appointing a clear operational committee, conducting bi-annual evaluations, creating a Buddhist-oriented school manual based on CIPP Model, implementing measures for a drug-free school environment free from all types of vices and intoxicants, and improving landscape and environment according to Buddhist principles; Input evaluation-establishing concrete driving activities for Buddhist-oriented school implementation within one year, procuring media, equipment, and communication technology that promote morality, ethics, and desirable values; Process evaluation-implementing Buddhist activities as routine practices, creating learning atmosphere by integrating Buddhist activities into teaching and learning; Product evaluation-regular monitoring by the operational committee, establishing both internal and external evaluation teams.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
ข้อความที่ปรากฎอยู่ในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2545). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.
เกษร สุ่มมาตย์ และวิมลพร สุวรรณแสนทวี. (2566). แนวทางการบริหารจัดการศึกษาโรงเรียนวิถีพุทธชั้นนําสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาร้อยเอ็ด เขต 1. วารสารการบริหารการศึกษา มมร. วิทยาเขตร้อยเอ็ด, 3(2): 1-11.
บุญชม ศรีสะอาด. (2556). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
พระครูสังฆรักษ์สิงห์ชัย ฐิตธมฺโม และพระครูศรีสุธรรมนิวิฐ. (2565). การบริหารโรงเรียนวิถีพุทธ. วารสารวิจยวิชาการ, 5(4): 285-294.
พระมหาวิชาญ สุวิชาโน และคณะ. (2564). สภาพปัจจุบันปัญหารูปแบบการดำเนินงานโรงเรียนวิถีพุทธ. วารสารบัณฑิตศาส์น มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย, 19(1): 221-233.
พระมหาสิริสำพันธ์ ดำนุ่น. (2564). การบริหารจัดการโรงเรียนวิถีพุทธ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสงขลา เขต 2. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.
พินิจ สุขใจ. (2565). การประเมินโครงการการพัฒนาคุณธรรมผู้เรียนตามแนวทางโรงเรียนวิถีพุทธของโรงเรียนบ้านหนองนาไฮโนนสะอาด สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา ประถมศึกษาอุดรธานี เขต 1. วารสารการบริหารจัดการและนวัตกรรมท้องถิ่น, 4(4): 81-94.
พิยะภา ใจซื่อสมบูรณ์. (2563). การประเมินโครงการโรงเรียนวิถีพุทธของโรงเรียนวัดใหญ่บ้านบ่อ (บ้านบ่อราษฎรบำรุง). วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบิรหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
รัชนี ศรีทับทิม. (2562). การบริหารจัดการโรงเรียนวิถีพุทธของโรงเรียนวัดเฉลิมพระเกียรติ (พิบูลบำรุง). วารสารรัชต์ภาคย์, 13(31): 265-275.
วรรณภา สังวิบุตร และจิราภรณ์ ผันสว่าง. (2565). แนวทางการดําเนินงานโรงเรียนวิถีพุทธสู่ความเป็นโรงเรียนวิถีพุทธชั้นนําของโรงเรียนโคกล่ามพิทยาคม สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาร้อยเอ็ด. วารสารพุทธปรัชญาวิวัฒน์, 7(2): 540-550.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ และมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2560). แนวทางดำเนินการ 29 ประการสู่ความเป็นโรงเรียนวิถีพุทธ. สถานศึกษาวิถีพุทธ การศึกษาเพื่อความเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์.https://www.buddhaschool. xyz/web3/main. php?url=about&id=34
อมรเทพ บุญกลาง และประภาศ ปานเจี้ยง. (2566). การประเมินหลักสูตรระดับประถมศึกษาของโรงเรียนบ้านปรางหมู่ (ศรีวิทย์ศึกษา) อำเภอเมืองพัทลุง จังหวัดพัทลุง โดยใช้รูปแบบการประเมิน CIPPIEST Model. วารสาร มจร อุบลปริทรรศน์, 8(2): 259-266.
Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3): 607-610.
Stufflebeam, Daniel L. (1971). The Relevance of the CIPP Evaluation Model for Educational Accountability. Atlantic City, N.J.
