พุทธจริยศาสตร์ว่าด้วยปาณาติบาตกับกรณีโทษประหารชีวิต
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้ต้องการนำเสนอแนวคิดที่เกี่ยวกับจริยศาสตร์เชิงพุทธว่าด้วยปาณาติบาตกับกรณีโทษประหารชีวิต มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาแนวคิดและการวิเคราะห์เรื่องปาณาติบาตในพุทธจริยศาสตร์ และแนวคิดตามทฤษฎีสากลกับกรณีประหารชีวิตนักโทษ ผลการศึกษาพบว่า พุทธจริยศาสตร์มุ่งเอาความไม่เบียดเบียนกันเป็นหลักประกันในความสงบสุขของสังคม โทษประหารชีวิตถือเป็นโทษสูงสุดที่กฎหมายกำหนดไว้เพื่อมุ่งกระทำต่อ ชีวิตนักโทษเป็นกระบวนการทางกฎหมายซึ่งรัฐลงโทษอาชญากรรมแก่บุคคลผู้กระทำความผิดโดยใช้วิธีการต่างๆ เพื่อทำลายชีวิตหรือเพื่อฆ่าให้ตายเป็นการกำจัดผู้กระทำความผิดออกจากสังคมอย่างเด็ดขาด การประหารชีวิตเป็นปาณาติปาตหรือไม่นั้น มีเกณฑ์การวินิจฉัยเกี่ยวกับการฆ่าสัตว์ตามหลักพระพุทธศาสนาว่า การมีเจตนาฆ่าเป็นปาณาติบาต ตรงข้ามไม่มีเจตนาในการฆ่าไม่นับเป็นปาณาติบาต
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
ข้อความที่ปรากฎอยู่ในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
เอกสารอ้างอิง
สำนักข่าวไทย. (2565). สถิตินักโทษประหาร. สืบค้นข้อมูลเมื่อวันที่ 1 พฤศจิกายน 2565 จาก https://tna.mcot.net/tna-477838.
คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ. (2557). โทษประหารชีวิตในประเทศไทย คณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ.
พระวิสิทธิ์ ฐิตวิสิทฺโธ (วงค์ใส). (2564). โทษประหารชีวิต: ใครมีสิทธิ์ ชีวิตเป็นของใคร. วารสารบัณฑิตแสงโคมคำ วิทยาเขตเชียงใหม่, 6(1): 109.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
วิศิน อินทสระ. (2527). หลักคำสอนสำคัญในพระพุทธศาสนา. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหามกุฎราชวิทยาลัย.
วันชัย ศรีนวลนัด. (2557). “โทษประหารชีวิต หลักคิดด้านสิทธิมนุษยชน”. เอกสารวิชาการส่วนบุคคล. หลักสูตรหลักนิติธรรมเพื่อประชาธิปไตย. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานศาลรัฐธรรมนูญ.
สมเด็จพระมหาสมณเจ้ากรมพระยาวชิรญาณวโรรส. (2538). เบญจศีลและเบญจธรรม. พิมพ์ครั้งที่ 15. นครปฐม: โรงพิมพ์มหามกุฎราชวิทยาลัย.
สมาคมสิทธิเสรีภาพของประชาชน. (2548). โทษประหารชีวิตในประเทศไทย. กรุงเทพฯ: มาสเตอร์เพรส.
สุพจน์ สุโรจน์. (2550). ทฤษฎีการลงโทษและแบบการลงโทษ. เอกสารการสอน ชุดวิชาอาชญาวิทยาและทัณฑวิทยา. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
แสง จันทร์งาม. (2521). พุทธศาสนวิทยา. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์บรรณาคาร.
อุทัย กมลศิลป์. (2561). “การศึกษาวิเคราะห์แนวคิดพุทธจริยศาสตร์กับการลงโทษประหารชีวิต”. ดุษฎีนิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาปรัชญา. บัณฑิตวิทยาลัย มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.