การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาพระพุทธศาสนาด้วยการจัดการเรียนรู้ ตามหลักสังคหวัตถุ 4 ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ (1) เพื่อศึกษาลสัมฤทธิ์วิชาพระพุทธศาสนาด้วยการจัดการเรียนรู้ตามหลักสังคหวัตถุ 4 ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 และ (2) เพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์วิชาพระพุทธศาสนาด้วยการจัดการเรียนรู้ตามหลักสังคหวัตถุ 4 ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยเป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3/1 ซึ่งกำลังศึกษาอยู่ในภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2565 โรงเรียนมัธยมวัดดาวคนอง เขตธนบุรี กรุงเทพมหานคร ซึ่งได้มาจากการเลือกแบบเจาะจง (Purposive sampling) จำนวน 25 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แผนการจัดการเรียนรู้การจัดการเรียนการสอนวิชาพระพุทธศาสนาด้วยการจัดการเรียนรู้ตามหลักสังคหวัตถุ 4 แบบประเมินผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาพระพุทธศาสนา สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ( S.D.) และผลสัมฤทธิ์แบบทดสอบก่อนเรียนและหลังเรียน โดยการทดสอบหาค่าทีแบบไม่เป็นอิสระต่อกัน (t-test dependent)
ผลการวิจัยพบว่า
- ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนเรียนและหลังเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3/1 เรื่อง หลักธรรมทางพระพุทธศาสนา โดยการจัดการเรียนรู้ตามหลักสังคหวัตถุ 4 หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน แสดงว่า นักเรียนที่เรียนด้วยการจัดการเรียนรู้ตามหลักสังคหวัตถุ 4 มีคะแนนก่อนเรียนร้อยละ 47.40 คะแนนหลังเรียนร้อยละ 89.20 และคะแนนผลต่างคิดเป็นร้อยละ 41.80
- ผลการเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนเรียนและหลังเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3/1 เรื่อง หลักธรรมทางพระพุทธศาสนา หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
ข้อความที่ปรากฎอยู่ในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์สหกรณ์ การเกษตรแห่งประเทศไทย.
ฐาปกรณ์ แก้วมาเมือง. (2554). การศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนสังคมศึกษาและการปฏิบัติตามหลักธรรมสังคหวัตถุ 4 ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ที่ได้รับการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือและการจัดการเรียนรู้แบบซิปปา. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ทิศนา แขมมณี. (2553). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดการกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. พิมพ์ครั้งที่ 11. กรุงเทพมหานคร: ด่านสุทธาการพิมพ์ จำกัด.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตโต), (2550). ธรรมนูญชีวิต. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ สํานักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ.
พระไพศาล วิสาโล, (2544). กระบวนการเรียนรู้แบบพุทธ. กรุงเทพมหานคร: เสขิยธรรม.
พระชัยสฤษดิ์ นริสฺสโร (ไตรรัตน์). (2559). การจัดการเรียนการสอนวิชาพระพุทธศาสนาในโรงเรียนมัธยมวัดดาวคะนอง เขตธนบุรี กรุงเทพมหานคร. วิทยนานิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระอำนาจ จนฺทสโร (บุญเพิ่ม). (2561). การจัดการเรียนรู้ตามหลักสังคหวัตถุ 4 ในรายวิชาหน้าที่พลเมืองของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โรงพระปริยัติธรรมวัดโสธรวราราม แผนกสามัญศึกษา จังหวัดฉะเชิงเทรา. วิทยนานิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มาเรียม นิลพันธุ์. (2558). วิธีวิจัยทางการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 9. นครปฐม: ศูนย์วิจัยและพัฒนาการทางการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร.
วิภาพรรณ พินลา และวิภาดา พินลา.(2561). การจัดการเรียนรู้สังคมศึกษาในยุคศตวรรษที่ 21.กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วัชรา เล่าเรียนดี. (2550). เทคนิคและกลยุทธ์วิธีพัฒนาทักษะการคิดวิธีการจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ. นครปฐม: คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สุมน อมรวิวัฒน์. (2546). วิถีการเรียนรู้: คุณลักษณ์คาดหวังในช่วงวัย. กรุงเทพมหานคร: บริษัทพริกหวานกราฟฟค.
