องค์ประกอบกลไกการขับเคลื่อนยุทธศาสตร์ชาติเกี่ยวกับการศึกษาของสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงพรรณนา แบบผสมผสาน โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) องค์ประกอบกลไกการขับเคลื่อนยุทธศาสตร์ชาติเกี่ยวกับการศึกษาของสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา และ 2) ผลยืนยันองค์ประกอบกลไกการขับเคลื่อนยุทธศาสตร์ชาติเกี่ยวกับการศึกษาของสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา โดยมีประชากรเป็นสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา จำนวน 183 เขต และสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา จำนวน 62 เขต รวมทั้งสิ้น 245 เขต และกำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างตามตารางประมาณขนาดตัวอย่างการของเครซี่ และมอร์แกน โดยใช้วิธีการสุ่มแบบแบ่งชั้น แบ่งตามสัดส่วนของแต่ละภาค ดังนี้ ภาคกลาง 37 เขต ภาคตะวันออก 11 เขต ภาคตะวันตก 11 เขต ภาคเหนือ 21 เขต ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ 48 เขต ภาคใต้ 24 เขต รวมทั้งสิ้น 152 เขต ผู้ให้ข้อมูลในแต่ละเขตพื้นที่การศึกษาประกอบด้วย ผู้อำนวยการเขต จำนวน 1 คน รองผู้อำนวยการเขต จำนวน 1 คน และหัวหน้ากลุ่มนโยบายและแผน จำนวน 1 คน รวมจำนวน 3 คน รวมทั้งสิ้น 456 คน
ผลการวิจัยพบว่า 1. องค์ประกอบกลไกการขับเคลื่อนยุทธศาสตร์ชาติเกี่ยวกับการศึกษาของสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา ประกอบด้วย 6 องค์ประกอบ คือ 1) มีการตั้งคณะทำงานอย่างเป็นระบบ 2) มีการกำหนดแผนปฏิบัติงานที่ครอบคลุมทุกด้านและมีความยืดหยุ่น 3) มีการใช้นวัตกรรมและเทคโนโลยีสารสนเทศในการบริหารจัดการ และการติดตามอย่างมีประสิทธิภาพ 4) ส่งเสริมพัฒนาบุคลากรที่รับผิดชอบงานนโยบาย 5) สร้างความร่วมมือและความเข้าใจร่วมกัน และ 6) จัดระบบการจัดสรรงบประมาณที่เป็นธรรมและเท่าเทียม 2. ผลการยืนยันองค์ประกอบกลไกการขับเคลื่อนยุทธศาสตร์ชาติเกี่ยวกับการศึกษาของสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา ผู้ทรงคุณวุฒิและผู้เชี่ยวชาญ เห็นสอดคล้องกันว่า องค์ประกอบทั้ง 6 องค์ประกอบ มีความถูกต้อง ความเหมาะสม ความเป็นไปได้ และมีความเป็นประโยชน์สามารถนำไปใช้ประโยชน์ได้จริง
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
ข้อความที่ปรากฎอยู่ในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
เอกสารอ้างอิง
กลุ่มวิจัยเชิงประเมินและสารสนเทศ สำนักติดตามและประเมินผลการจัดการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2565). รายงานการศึกษาและพัฒนารูปแบบการขับเคลื่อนการนำนโยบายไปสู่การปฏิบัติ ของสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2565. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.
เก็จกนก เอื้อวงศ์. (2565). “การนำนโยบายไปปฏิบัติของผู้บริหารสถานศึกษา: สมรรถนะและแนวทางการพัฒนา 2565.” วารสารครุศาสตร์สาร ปีที่ 16 ฉบับที่ 1 (มกราคม-มิถุนายน): 77-92.
รพีพร รุ้งสีทอง. (2565). แนวทางการนำแผนกลยุทธ์สู่การปฏิบัติ: บทความธุรกิจ. กรุงเทพธุรกิจ มีเดีย. สืบค้นข้อมูลเมื่อ 1 ธันวาคม 2565 จาก https://www.bangkokbiznews.com/
ปรีชาชาญ อินทรชิต. (2556). “การพัฒนายุทธศาสตร์สถานศึกษาขั้นพื้นฐานที่มีขีดสมรรถนะสูงสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา.” วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร 15
(ฉบับพิเศษ): 146-159.
ศศิวรรณ ต้นกันยา. (2559). “ปัญหาและแนวทางการนำแผนกลยุทธ์ไปสู่การปฏิบัติในสถานศึกษาขั้นพื้นฐานสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาขอนแก่น เขต 4.” วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม ปีที่10 ฉบับที่ 3 (กรกฎาคม-กันยายน): 164-177.
ศิริพร ศรีอ่ำดี. (2559). “การนำแผนยุทธศาสตร์การพัฒนาไปปฏิบัติของเทศบาล ตำบลบางเดื่อ อำเภอเมืองปทุมธานี จังหวัดปทุมธานี: กรณีศึกษาด้านระบบสาธารณูปโภค สาธารณูปการ และ โครงสร้างพื้นฐาน”. วิทยานิพนธ์รัฐศาสตรมหาบัณฑิต (การเมืองการปกครอง). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สุธาสินี โพธิจันทร์.(2561). “PDCA หัวใจสำคัญของการปรับปรุงอย่างต่อเนื่อง.” วารสาร Productivity World 19(115) (มีนาคม-เมษายน): 93-97.
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2565). การขับเคลื่อนยุทธศาสตร์ชาติ: คู่มือคำอธิบายการขับเคลื่อนยุทธศาสตร์ชาติ. สืบค้นข้อมูลเมื่อ 8 เมษายน 2565 จากhttp://nscr.nesdc.go.th/nsimplement/
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2565). นโยบาย สพฐ. สืบค้นข้อมูลเมื่อ 27 เมษายน 2565 จาก https://www.obec.go.th
สิริฤกษ์ ทรงศิวิไล. (2561). “โครงสร้างและกลไกการขับเคลื่อนยุทธศาสตร์ การวิจัยและนวัตกรรมของประเทศ.” วารสารรัฏฐาภิรักษ์ 60(3) (กันยายน-ธันวาคม): 9-21.
รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย. (2560). ราชกิจจานุเบกษา. เล่มที่ 134 ตอนที่ 40 ก (6 เมษายน 2560): 1-90.
Brian Bolton & Jung Park. (2022). “Social impact as corporate strategy: responsibility and opportunity.” Cogent Business & Management 9(1): 1-12.
Fullan, M. (2001). Leading in a Culture of Change. San Francisco, CA: Jossey-Bass.
Katie Oost, Bregje De Vries, & Joop A. Van der Schee. (2011). “Enquiry-driven fieldwork as a rich and powerful teaching strategy–school practices in secondary geography education in the Netherlands.” International Research in Geographical and Environmental Education 20(4): 309-325.
Karari, C. W., Kihara, M. P., & Munga, J. (2017). “Relationship between strategy implementation drivers and performance of high-growth firms in Kenya.” International Journal of Business Management & Finance 1(18): 3-15.
Nasir Koranteng Asiedu. (2022).U “nderstanding knowledge management strategies in institutions of higher learning and the corporate world: A systematic review.” Cogent Business & Management 9(1):1-15.
William Edwards Deming. (1993). The New Economics for Industry, Government, and Education. Boston Ma: MIT Press.
