การปฏิบัติตามหลักพรหมวิหารธรรม เพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตของชมรม สวดมนต์จิตอาสาท่าทราย จังหวัดสมุทรสาคร
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์ดังนี้ 1) เพื่อศึกษาการปฏิบัติตามหลักพรหมวิหารธรรม เพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตของชมรมสวดมนต์จิตอาสาท่าทราย จังหวัดสมุทรสาคร 2) เพื่อเปรียบเทียบการปฏิบัติตามหลักพรหมวิหารธรรมกับการพัฒนาคุณภาพชีวิต ของชมรมสวดมนต์จิตอาสาท่าทราย จังหวัดสมุทรสาคร และ 3) เพื่อนำเสนอแนวทางการปฏิบัติตามหลักพรหมวิหารธรรม เพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตของชมรมสวดมนต์จิตอาสาท่าทราย จังหวัดสมุทรสาคร เป็นการวิจัยแบบผสานวิธี ประกอบด้วยการวิจัยเชิงปริมาณ โดยใช้วิธีการวิจัยเชิงสำรวจ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ คือ ชมรมสวดมนต์จิตอาสาท่าทราย จังหวัดสมุทรสาคร จำนวน 120 คน ผลการวิจัยพบว่า 1) การปฏิบัติตามหลักพรหมวิหารธรรม เพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตของชมรมสวดมนต์จิตอาสาท่าทราย จังหวัดสมุทรสาคร จากผลการวิเคราะห์ โดยภาพรวม อยู่ในระดับมาก 4.34 เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน คือด้านเมตตา (=4.37) ด้านกรุณา (=4.25) ด้านมุทิตา (=4.49) ด้านอุเบกขา (=4.24) อยู่ในระดับมากทุกด้าน 2) ผลการวิเคราะห์การปฏิบัติตามหลักพรหมวิหารธรรม เพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตของชมรมสวดมนต์จิตอาสาท่าทราย จังหวัดสมุทรสาคร โดยจำแนกตามเพศ อายุ สถานภาพ ระดับการศึกษา รายได้ ความถี่ในการเข้าร่วมกิจกรรม ต่างกัน มีความคิดเห็นโดยภาพรวม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ไม่แตกต่างกัน จึงเป็นการปฏิเสธสมมติฐาน ส่วนบุคคลที่มีสถานภาพต่างกัน มีความคิดเห็นต่อการปฏิบัติตามหลักพรหมวิหารธรรม เพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตของชมรมสวดมนต์จิตอาสาท่าทราย จังหวัดสมุทรสาคร แตกต่างกัน จึงเป็นการยอมรับสมมติฐาน และ 3) ข้อเสนอแนวทางการปฏิบัติตามหลักพรหมวิหารธรรม เพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตของชมรมสวดมนต์จิตอาสาท่าทราย จังหวัดสมุทรสาคร พบว่า หลักพรหมวิหารธรรม อันประกอบด้วย เมตตา กรุณา มุทิตา และอุเบกขานั้น เป็นหลักธรรมประจำใจ เป็นหลักธรรมครองใจ
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
ข้อความที่ปรากฎอยู่ในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
เอกสารอ้างอิง
พระครูประกาศศาสนกิจ (ณกร ถิ่นสำราญ). (2558). การประยุกต์ใช้หลักพุทธธรรมในการพัฒนาชุมชนของพระสงฆ์ในเขต ตำบลวังดิน อำเภอเมือง จังหวัดอุตรดิตถ์. วิทยานิพนธ์พุทธศาสนามหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระปราการ อุคฺคเตโช (เป็งพะยอม). (2564). วิธีการประยุกต์ใช้หลักมุทิตาในพระพุทธศาสนา. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2553). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. พิมพ์ครั้งที่ 18. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์เพิ่มทรัพย์การพิมพ์.
พระมหาสันทัด จันทร์ทาทอง. (2544). หลักคำสอนเรื่องอุเบกขาในพระพุทธศาสนาเถรวาท : ศึกษาเฉพาะกรณี ทรรศนะของพระสงฆ์ในกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิต สาขาศาสนาเปรียบเทียบ. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหิดล.
เพ็ญศรี เปลี่ยนขำ. (2542). การสาธารณสุขมูลฐาน. กรุงเทพมหานคร: โครงการตำราวิชาการราชภัฏเฉลิมพระเกียรติ.
ภัทรพงษ์ ธำมรงค์ปรีชา. (2564). อิทธิพลของความเมตตากรุณาต่อตนเองที่มีต่อความกรุณาต่อผู้อื่นและความสุขของจิตอาสาในกรุงเทพมหานครและเขตปริมณฑล. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาการปรึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
มณีรัตน์ โชติวุฑฒากร. (2548). พระบรมราโชวาทด้านศาสนาและคุณธรรม. ราชบุรี: โรงพิมพ์ศรีอักษร.
สมศักดิ์ ศรีสันติสุข. (2528). สังคมไทย แนวทางวิจัยและการพัฒนา. กรุงเทพมหานคร: แพร่วิทยา.
ไสว มาลาทอง. (2542). คู่มือการศึกษาจริยธรรม สำหรับนักเรียน นิสิต นักศึกษา นักบริหาร นักปกครอง ประชาชนผู้สนใจทั่วไป. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์การศาสนา.
