การสร้างจิตสำนึกสิทธิมนุษยชนเชิงพุทธของเยาวชน ในสถานศึกษาในจังหวัดสมุทรสาคร
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาความรู้ความเข้าใจเรื่องสิทธิมนุษยชนของเยาวชน ในสถานศึกษา ในจังหวัดสมุทรสาคร 2) เพื่อศึกษาความเข้าใจเรื่องสิทธิมนุษยชนเชิงพุทธของเยาวชนในสถานศึกษา ในจังหวัดสมุทรสาคร และ 3) เพื่อสร้างจิตสำนึกสิทธิมนุษยชนเชิงพุทธของเยาวชนในสถานศึกษา ในจังหวัดสมุทรสาคร เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ใช้การเก็บข้อมูลโดยการสัมภาษณ์เชิงลึกกับผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 18 รูป/คน ผลการศึกษาพบว่า (1) ความเข้าใจเรื่องสิทธิมนุษยชนของเยาวชนในสถานศึกษา ในจังหวัดสมุทรสาคร เยาวชนมีความรู้ความเข้าใจในเรื่องสิทธิมนุษยชนและใช้สิทธิขั้นพื้นฐานต่างๆ ในสถานศึกษากันทุกคนไม่ว่าจะเป็นการใช้สิทธิออกเสียงการเลือกตั้งสภานักเรียน การแสดงความคิดเห็นต่างๆ ความเสมอภาคเท่าเทียมกันในการใช้สิทธิต่างๆ ในสถานศึกษา ความเสมอภาคในเรื่องการได้รับการศึกษา สิทธิในการใช้สาธารณูปโภคต่างๆ ของสถานศึกษา ตลอดการมีความเท่าเทียมกันไม่แบ่งแยกสภาพเพศ เป็นต้น (2) การใช้สิทธิมนุษยชนเชิงพุทธของเยาวชนในสถานศึกษาโดยใช้หลักเบญจศีล เบญจธรรม และจริยธรรม เยาวชนเข้าใจในเรื่องการนำหลักธรรมมาเป็นแนวทางการใช้สิทธิมนุษยชน โดยได้รับการศึกษาหลักธรรมคำสอนจากการเรียนวิชาพุทธศาสนาในสถานศึกษาและวิถีการดำเนินชีวิตแบบพุทธในชีวิตประจำวัน เข้าใจถึงหลักการทำความดีละเว้นความชั่วและประพฤติตนเป็นผู้มีจริยธรรมคือความเป็นผู้มีความเมตาเห็นอกเห็นใจผู้อื่น และ (3) การสร้างจิตสำนึกสิทธิมนุษยชนเชิงพุทธของเยาวชนในสถานศึกษา ในจังหวัดสมุทรสาคร จากการที่เยาวชนในฐานะนักเรียนใช้หลักเบญจศีล เบญจธรรม และจริยธรรม มาเป็นแนวทางการใช้สิทธิมนุษยชนนับว่าเป็นการปลูกฝังให้มีจิตสำนึกที่ดี การมีจิตสำนึกที่ดีคือ รู้จักผิดชอบชั่วดี รู้จักใช้เหตุผล รู้ว่าอะไรควรทำไม่ควรทำ อะไรดีอะไรไม่ดี
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
ข้อความที่ปรากฎอยู่ในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
เอกสารอ้างอิง
จรัล ดิษฐาอภิชัย. (2561). คู่มือสิทธิมนุษยชน ฉบับพลเมือง. กรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ สถาบันนโยบายศึกษา.
พระสันต์ทัศน์ ฐิตาจาโร (ปรีดาศักดิ์). (2561). จิตสำนึกสาธารณะกับการพัฒนามนุษย์ตามหลักพุทธธรรม. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
บุญแทน มะลิอ่อง. (2554). หลักธรรมในพุทธศาสนาเถรวาทกับการส่งเสริมสิทธิมนุษยชน. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณบัณฑิตวิทยาลัย. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
วิชัย สังข์ประไพ. (2564). หลักสิทธิมนุษยชนในประเทศไทย. สืบค้นข้อมูลเมื่อวันที่ 5 ตุลาคม 2565จาก https://shorturl.asia/wQYRx [5.
ชวรัตน์ มารุ่งเรือง. (ม.ป.ป.). สิทธิมนุษยชน: ความเหมือนที่แตกต่าง เอกสารวิชาการส่วนบุคคล หลักสูตรนิติธรรมเพื่อประชาธิปไตย รุ่นที่ 4. สำนักงานศาลรัฐธรรมนูญ: วิทยาลัยรัฐธรรมนูญ.
ภัทรพล หมดมลทิน. (2559). พุทธบูรณาการเพื่อพัฒนาเยาวชนให้เป็นคนดี. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
Amnesty International Thailand. (2564). สิทธิมนุษยชนศึกษา. สืบค้นเมื่อวันที่ 1 ธันวาคม 2565 จาก https://www.amnesty.or.th/our-work/hre/