บัณเฑาะก์กับการบรรลุธรรมในทรรศนะพุทธปรัชญาเถรวาท
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความชิ้นนี้ผู้เขียนได้เสนอข้อโต้งแย้งกลุ่มนักวิชาการทางพุทธศาสนาเถรวาทบางส่วน ที่มีมุมมองต่อบัณเฑาะก์ว่าไม่สามารถบรรลุธรรมในทางพุทธศาสนาเถรวาทได้ ซึ่งนักวิชาการกลุ่มนี้อ้างว่า บัณเฑาะก์เป็นกลุ่มคนที่มีกิเลสหนา เป็นผลกรรมจากอดีตชาติ และเป็นอภัพพบุคคลที่ไม่สามารถบรรลุธรรมได้ในชาตินี้ แต่ผู้เขียนได้เสนอว่าถ้าอธิบายผ่านมุมมองทางด้านปรัชญา โดยเฉพาะการใช้การตีความทางอภิปรัชญาที่ว่าด้วยธรรมชาติและความเป็นจริงของมนุษย์ เช่น ธาตุ 4 ขันธ์ 5 ในทรรศนะของพุทธปรัชญา จะพบว่าบัณเฑาะก์ก็สามารถบรรลุธรรมได้เช่นเดียวกันกับเพศชายและเพศหญิง เพราะในทางอภิปรัชญาพุทธศาสนามองว่ามนุษย์ทุกคนไม่ว่าเพศชายและเพศหญิงโดยทั่วไปกลุ่มบัณเฑาะก์ มีธรรมชาติของความเป็นคนที่ไม่ต่างกัน และธรรมชาติที่ว่าเป็นความจริงพื้นฐานที่มนุษย์ทุกคนไม่ว่าเพศไหนก็สามารถเข้าถึงและเข้าใจด้วยปัญญาของตน การเข้าถึงธรรมชาติและความเป็นจริงของชีวิต ย่อมเป็นแนวทางหนึ่งที่จะทำให้สามารถพัฒนาชีวิตไปสู่การบรรลุธรรมทางพุทธศาสนาได้
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
ข้อความที่ปรากฎอยู่ในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
เอกสารอ้างอิง
ชาญณรงค์ บุญหนุน. (2557). บทบรรณาธิการ “ห้ามกะเทยเป็นพระ ห้ามพระเป็นกะเทย”. วารสารพุทธศาสน์ศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 21(2): 5-10.
พระมหาอดุลย์ ยโสธโร (บุตรตะเคียน). (2549). “การศึกษาเชิงวิเคราะห์เรื่องบัณเฑาะก์กับการบรรลุธรรม”. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหาวิสูตร วิสุทฺธิปัญฺโญ. (2554). การศึกษาเชิงวิเคราะห์เรื่องบัณเฑาะก์ในคัมภีร์พระพุทธศาสนา. วิทยานิพนธ์ศาสนาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.
พระมหาสมเจต สมจารี (หลวงกัน). (2559). บัณเฑาะก์กับการบรรลุธรรมขั้นสูงในพุทธศาสนาเถรวาท. ศึกษาศาสตร์ มมร, 4(2): 151-165.
คณะกรรมการคาทอลิกเพื่อคริสต์ศาสนาธรรม แผนกพระคัมภีร์. (2557). พระคัมภีร์คาทอลิก: ฉบับสมบูรณ์.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
เด่นชัย ประทุมแสง. (2560). กระบวนการสร้างอัตลักษณ์เชิงพุทธของกลุ่มความหลากหลายทางเพศในสังคมไทย. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพระพุทธศาสนา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2551). พุทธธรรม. (พิมพ์ครั้งที่ 15). กรุงเทพมหานคร: สหธรรมิก.
สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2561). พจนานุกรมพุทธศาสน์: ฉบับประมวลศัพท์. (พิมพ์ครั้งที่ 31). กรุงเทพมหานคร: สหธรรมิก.
สมภาร พรมท. (2548). พุทธปรัชญา: มนุษย์ สังคม โลก และปัญหาทางจริยธรรม. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: ศยาม.
อรรถกถา. (2548). พระวักกลิเถระ. สืบค้นข้อมูลเมื่อวันที่ 14 ธันวาคม 2565 จาก https://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=25&i=35&p=11