การสร้างสรรค์ศิลปกรรมในบริบทชนชั้นกรรมาชีพของสังคมไทย

Main Article Content

ณัฐพิสิษฐ์ พลับขจร
ปรีชา ปั้นกล่ำ

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาวิถีชีวิตและบริบทโดยรวมของชนชั้นกรรมาชีพในสังคมไทยเพื่อให้เกิดองค์ความรู้ในกระบวนการสร้างสรรค์ผลงาน เพื่อศึกษาชนชั้นกรรมาชีพในบริบททางศิลปะ เพื่อการจัดการในสื่อศิลปะและการขับเน้นองค์ประกอบทางศิลปะ ที่สามารถทำให้เกิดการรับรู้ถึง สภาพวิถีชีวิต สังคม และสถานะ ของชนชั้นกรรมาชีพในสังคมไทย และเพื่อสร้างสรรค์ผลงานศิลปะจัดวางสื่อผสม ที่สามารถส่งเสริมประสบการณ์ทางอารมณ์ต่อผู้อื่นและสามารถส่งเสริมและสนับสนุนหลักการให้เป็นไปตามเป้าหมายของการพัฒนาสังคมเมืองอย่างยั่งยืน ด้วยวิธีการวิจัยเชิงเอกสารและการสัมภาษณ์ การสังเกตพฤติกรรมแบบไม่มีส่วนร่วม ผลการศึกษาพบว่า 1. กรรมกรก่อสร้างมีการดำเนินชีวิตที่เรียบง่าย และรสนิยมในการซื้อสินค้าอุปโภคและบริโภคนั้นล้วนแล้วเกิดจากปัจจัยทางเศรษฐกิจเป็นตัวกำหนด ในระดับของคุณภาพสินค้า และสิ่งที่ผู้วิจัยพบความสำคัญของกรรมกร คือความสามารถในด้านงานช่าง งานซ่อมแซมและเทคนิคงานก่อสร้างต่างๆ หรือภูมิปัญญาของกรรมกร ซึ่งมีประโยชน์และมีคุณค่าต่อองค์ความรู้ให้กับผู้อื่นเป็นอย่างมาก 2. การเอาเทคนิคในการมัดเชือกแบบขันชะเนาะกับไม้ไผ่ ซึ่งเป็นวิธีการเฉพาะในการสร้างนั่งร้านไผ่ในงานก่อสร้าง ซึ่งเป็นสิ่งที่พบเห็นได้ทั่วไปในบริบทของงานก่อสร้างในสังคมไทย จึงนำมาเป็นเทคนิคในการสร้างสรรค์ผลงาน ตลอดจนการเลือกวัสดุและออกแบบรูปทรงของผลงาน ที่สามารถสร้างผลงานและจัดวางผลงานในบริบทเมือง ที่สะท้อน สภาพวิถีชีวิต สังคม สถานะ และการประกอบสัมมาอาชีพ ของชนชั้นกรรมาชีพในสังคมไทยได้ 3. ได้ผลงานการสร้างสรรค์ศิลปะจัดวางสื่อผสม โดยมีผลงานทั้งหมด 5 ชุด ดังนี้คือ อาชีพ,ที่อยู่อาศัย,อาหาร,การศึกษา, ยาและการรักษาโรค ที่สามารถสะท้อนเนื้อหาต่อบริบทชนชั้นกรรมชีพได้

Article Details

ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2565). เป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน. สืบค้นข้อมูลเมื่อ 3 มีนาคม 2566 จาก https://sdgs.nesdc.go.th/

โอชนา พูลทองดีวัฒนา. (2556). “สุนทรียศาสตร์ตะวันตก: พัฒนาการของการแสวงหาคาตอบเกี่ยวกับ ศิลปะและความงาม”. วารสาร Veridian E Journal สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์และศิลปะ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 6(4): ช-ด.

ธเนศ วงศ์ยานนาวา. (2552). การรวมศูนย์ศิลปะของการกระจายตัวของศิลปะและการเมือง: จากภาวะหลังสมัยใหม่สู่สภาวะสมัยใหม่ ในศิลปะกับภาวะสมัยใหม่: ความขัดแย้งและความลักลั่น. กรุงเทพ: โรงพิมพ์ภาพพิมพ์.

ฉัตรชนก ชัยวงศ์. (2564). บทความ: groundcontrol: Olafur Eliasson ศิลปินผู้ยกน้ำแข็งจากกรีนแลนด์และสร้างดวงอาทิตย์ในมิวเซียม. สืบค้นข้อมูลเมื่อ 3 มีนาคม 2566 จาก https://groundcontrolth.com/blogs/aoba-olafur-eliasson

พิสณฑ์ สุวรรณภักดี. (2564). “ศักยภาพของวัตถุสำเร็จรูปและวัสดุเก็บตกต่อความทรงจำระดับปัจเจกกับความทรงจำร่วมของคนในสังคม กรณีศึกษาจากผลงานของ โจเซฟ บอยส์ และ มารีนา อบราโมวิก”. วารสาร Veridian E Journal สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 12(6): 2076-2092.

วรเทพ อรรคบุตร และคณะ. (2565). ภาพตัวแทนท้องถิ่นในศิลปะสื่อผสมของมณเฑียร บุญมา. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 41(2): 95-102.

Olafur Eliasson. (2014). Ice Watch. สืบค้นข้อมูลเมื่อ 3 มีนาคม 2566 จาก https://olafureliasson.net/artwork/ice-watch-2014/