การพัฒนาระบบเครือข่ายบริการสุขภาพปฐมภูมิ จังหวัดพังงา

บทคัดย่อ

          บทความนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. วิเคราะห์สถานการณ์ บริบท ปัจจัยนำเข้า กระบวนการพัฒนาระบบเครือข่ายบริการสุขภาพปฐมภูมิ และ ผลผลิตด้านคุณภาพบริการสุขภาพของบุคลากรสาธารณสุข จังหวัดพังงา 2. ศึกษาระดับการมีส่วนร่วมดำเนินงานบริการ สุขภาพปฐมภูมิของเครือข่ายท้องถิ่น และภาวะสุขภาพของประชาชน และ 3. วิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยภาวะ สุขภาพของประชาชนกับความสามารถในกิจวัตรประจำวัน เป็นการวิจัยประเมินผลเชิงวิเคราะห์ ประยุกต์ใช้แบบจำลอง กลุ่มตัวอย่าง คือ กลุ่มตัวอย่างคำนวณด้วยสูตรประมาณค่าสัดส่วน ประชากร ใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบแบ่งชั้นภูมิ มิเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือแบบประเมิน และแบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิจัย คือ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์ข้อมูลนำเสนอรูปแบบตารางประกอบความเรียง ผลการศึกษาพบว่า 1) การประเมินปัจจัยนำเข้า ผลการวิเคราะห์จุดอ่อน ด้านภาคีเครือข่าย ยังไม่ชัดเจนในบทบาท การวิเคราะห์กลุ่มเป้าหมายยังขาดความชัดเจน การตีความหมายความ เข้าใจถึงคุณค่า ยังไม่ตรงประเด็น และผลการวิเคราะห์จุดแข็ง และโอกาสในการพัฒนามีการปฏิบัติตาม UCCARE และ 7 Blocks หรือ 6 BBs plus กำหนดเป็นมาตรการในการปฏิบัติงานในพื้นที่ทุกจังหวัดอย่างเข้มแข็ง โดยจังหวัดพังงา ได้นำผลการวิเคราะห์ SWOT analysis มาใช้เป็นกรอบการพัฒนาระบบบริการปฐมภูมิ และการวางแผนดำเนินการ และกระบวนการพัฒนา โดยการขับเคลื่อนกระบวนการ พัฒนาระบบบริการปฐมภูมิและ สุขภาพอำเภอ จังหวัดพังงา โดยใช้หลักการ 8 วิธี ผ่านการประเมินผลผลิต 2) ผลการศึกษาคุณภาพการให้บริการปฐมภูมิของ บุคลากร หลังการพัฒนามีคุณภาพการให้บริการปฐมภูมิผู้ป่วยที่มีภาวะพึ่งพิงดีกว่าก่อนพัฒนา พบว่า ความพึงพอใจของบุคลากรโดยรวมอยู่ในระดับมากร้อยละ 85.5 3) ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับศักยภาพกิจวัตรประจำวันของประชาชนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ ระดับน้อยกว่า 0.05