ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษา กับประสิทธิผลโรงเรียนขยายโอกาส สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสตูล
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาระดับภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษา โรงเรียนขยายโอกาส สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสตูล 2) เพื่อศึกษาระดับประสิทธิผลของโรงเรียนขยายโอกาส 3) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษากับประสิทธิผล โรงเรียนขยายโอกาส และ 4) เพื่อศึกษาข้อเสนอแนะภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษา และประสิทธิผล โรงเรียนขยายโอกาส กลุ่มตัวอย่าง ผู้บริหารสถานศึกษา และครูผู้สอน ในโรงเรียนขยายโอกาส จำนวน 290 คน ใชตารางของเครจซี่ และมอรแกน การสุมตัวอยางแบบแบงชั้นตามอำเภอ เป็นการสุมอยางงาย แบบจับฉลาก ได้กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 290 คน จำแนก เป็น ผู้บริหาร จำนวน 36 คน และครูผู้สอน จำนวน 254 คน เครื่องมือการวิจัย ไดแก แบบสอบถามแบบมาตราสวนประมาณคา 5 ระดับ มีคาดัชนีความสอดคลอง อยู่ระหวาง 0.60-1.00 มีคาความเชื่อมั่นของแบบสอบถาม ตอนที่ 2 เทากับ 0.84 ตอน ที่ 3 เทากับ 0.81 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน (Pearson’s Productmoment Correlation Coefficien )ผลการวิจัย พบว่า (1) ระดับภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาโรงเรียนขยายโอกาส สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสตูลโดยภาพรวม อยู่ในระดับมาก (= 4.13, S.D. = .160) (2) ประสิทธิผลของโรงเรียนขยายโอกาส โดยภาพรวมอยู่่ในระดับมาก (= 3.97, S.D. = .122) (3) ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษากับ ประสิทธิผลของโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา โดยภาพรวมมีความสัมพันธ์ทางบวกในระดับค่อนข้างสูง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 (Rxy = .787**) และ (4) ข้อเสนอแนะ ผู้บริหารควรส่งเสริมให้ครูใช้การวิจัยในชั้นเรียน ควรมีการส่งเสริมให้ครูจัดการเรียนการสอนด้วยกระบวนการที่หลากหลาย และควรมีการจัดโครงการ/กิจกรรมยกระดับผลผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียน
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
ข้อความที่ปรากฎอยู่ในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2566). แผนพัฒนาการศึกษาขั้นพื้นฐาน พ.ศ. 2566 – 2570. กรุงเทพฯ: องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.
เกตุสุดา กิ้งการจร. (2560). ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อการดำเนินงาน ตามเกณฑ์รางวัลคุณภาพโรงเรียนมาตรฐานสากล สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา มัธยมศึกษา เขต 9. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
เกษแก้ว เจริญเกตุ. (2561). ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารงานวิชาการของโรงเรียน ในจังหวัดสิงห์บุรี สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 5. วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
จิตราวดี วังกานนท์ และพรศักดิ์ สุจริตรักษ์. (2564). ภาวะผู้นำของผู้บริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารงานของโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาราชบุรี เขต 2. วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต. คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนัน
เจษฎา ถังเงิน. (2560). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำทางวิชาการกับประสิทธิผลการทำงานของโรงเรียนในอำเภอสอยดาว สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาจันทบุรี เขต 2. วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยบูรพา.
นิชานันท์ ราวัน. (2560). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารโรงเรียนกับ ประสิทธิผลการบริหารโรงเรียนสามโคก สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดปทุมธานี. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิขาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคงธัญบุรี.
บุญชม ศรีสะอาด. (2545). การวิจัยเบื้องต้นหน้า. (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์หน้า.
บุญพา พรหมณะ. (2559). ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสานักงานเขตพื้นที่ การศึกษาประถมศึกษาสุราษฎร์ธานี เขต 1. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฎนครศรีธรรมราช.
พวงรัตน์ ทวีรัตน์. (2540). วิธีการวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์และสังคมศาสตร์. (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพมหานคร: เจริญผล.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสตูล. (2565). รายงานการพัฒนาคุณภาพการศึกษาของสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสตูลประจำปี 2565. สตูล: อัดสำเนา.
สุวิตา สุขประวิทย์. (2564). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษากับประสิทธิผลของโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษาในเครือข่ายหลังสวน 2 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชุมพร เขต 2. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.
Girvan, N. (2001). Reinterpreting the Caribbean. In B. Meeks & F. Lindahl (Eds.). NewCaribbean thought: A reader. Jamaica: University of the West Indies Press.
Mott, P. E. (1972). The characteristic of effective organization. New York: Harper and Row.
