Motivation Affecting to Self-Development on Teachers under Phatthalung Primary Educational Service Area Office 2

Main Article Content

Jeerapa Dammak
Navarat Waichompu

Abstract

The objectives of this research were: 1) to study the level of teachers’ motivation, 2) to study the level of teachers’ self-development, 3) to study the relationship between motivation and self-development, and 4) to study the motivation affecting self-development of teachers under Phatthalung Primary Educational Service Area Office 2. The sample size was determined using were selected using simple random sampling without replacement. The tools used are 5-level rating scale questionnaire. The statistical analysis included frequency, percentage, mean, standard deviation, Pearson correlation coefficient and multiple regression analysis. The research findings revealed that: 1. The overall motivation level of teachers under Phatthalung Primary Educational Service Area Office 2 was at the high level. 2. The overall teacher’s self-development level under Phatthalung Primary Educational Service Area Office 2 was at the high level. 3. The relationship between motivation and self-development of teachers under Phatthalung Primary Educational Service Area Office 2 was statistically significant at .001, with a moderate positive correlation (rxy = 0.471). 4. The factors affecting the self-development of teachers under Phatthalung Primary Educational Service Area Office 2 indicated that the best predictors were internal motivation (X1) followed by external motivation (X2).

Article Details

Section
Research Articles

References

จตุพร สุทธิสะอาด. (2562). ความสัมพันธ์ระหว่างบรรยากาศองค์การกับประสิทธิผลของโรงเรียน กลุ่มศรีราชา 4 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชลบุรี เขต 3. งานนิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยบูรพา.

จันทรานี สงวนนาม. (2551). ทฤษฎีและแนวปฏิบัติในการบริหารการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: บุ๊คพอยท์.

ชูศรี วงศ์รัตนะ. (2553). เทคนิคการใช้สถิติเพื่อการวิจัย. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

บัวงาม กลิ่นหอม. (2561). แรงจูงใจในการพัฒนาตนเองของพยาบาลวิชาชีพในโรงพยาบาลสามชุก จังหวัดสุพรรณบุรี. วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี, 1(1): 49-57.

พยอม วงศ์สารศรี. (2551). การพัฒนาทุนมนุษย์ กลไกการขับเคลื่อนขององค์การ. วารสารการบริหารฅน, 29(1): 76-78.

พวงรัตน์ ทวีรัตน์. (2550). วิธีการวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์และสังคมศาสตร์. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒประสานมิตร.

ล้วน สายยศ และอังคณา สายยศ. (2538). เทคนิคการวิจัยทางการศึกษา.กรุงเทพ: สุวีริยาสาล์น.

วิทยา บุญละดี. (2561). ปัจจัยที่มีส่งผลต่อการพัฒนาตนเองของข้าราชการครูสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาประจวบคีรีขันธ์ เขต 2. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี.

ศิริพร จันทศรี. (2550). การศึกษาแรงจูงใจในการปฏิบัติงานของครูโรงเรียนเอกชน สังกัดสำนักบริหารงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน ที่มีระดับการรับรู้ความสามารถของคนแตกต่างกัน. ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต. สาขาวิชาการวิจัยและสถิติทางการศึกษา. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

สมยศ นาวีการ. (2555). การบริหารเชิงกลยุทธ์และนโยบายธุรกิจ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์บรรณกิจ 1991.

สุภัสสร ชูประยูร .(2562). การศึกษาบรรยากาศองค์การที่ส่งผลต่อประสิทธิภาพการสอนของครูสังกัดสำนักงาน เขตพื้นที่การศึกษามัธยมเขต 11 ในจังหวัดสุราษฎร์ธานี. วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฎสุราษฎร์ธานี.

อินทุอร วิลัยพงษ์. (2561). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการพัฒนาตนเองในการทำงานของบุคลากรสายสนับสนุน คณะทันตแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์. สารนิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

Best, J.W. (1981). Research in Education. New Jersey: Prentice – Hall.

Cook, R. & J. Lafferty. (1989). Organization Culture Inventory. Piymou, MI: Human Synergustics.

Faul, F. et al. (2007). G*Power 3: A flexible statistical power analysis program for the social. behavioral and biomedical sciences. Behavior Research Methods, (39): 175-191.

Hair Jr. et al. (2010). Multivariate Data Analysis. A Global Perspective. (7th ed.). New Jersey: Pearson Prentice Hall.