การประเมินหลักสูตรอิสลามศึกษา โดยใช้แนวคิดของโรเบอร์ต แฮมมอนด์ โรงเรียนศึกษาศาสน์ อำเภอรัตภูมิ จังหวัดสงขลา
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินหลักสูตรอิสลามศึกษาของโรงเรียนศึกษาศาสน์ ใน 3 มิติ ได้แก่ มิติด้านการเรียนการสอน มิติด้านสถาบัน และมิติด้านพฤติกรรมการเรียนรู้ ตามแนวคิดของโรเบอร์ต แฮมมอนด์ กลุ่มเป้าหมายที่ใช้ในการประเมินครั้งนี้ประกอบด้วย ครูผู้สอน, ผู้บริหารสถานศึกษา, กรรมการสถานศึกษา, นักเรียน ชั้น ป.4 - ม.3 จำนวน 210 คน และผู้ปกครองนักเรียนชั้น ป.4 - ม.3 ที่ศึกษาในช่วงปีการศึกษา 2566 จำนวน 110 คน รวมกลุ่มเป้าหมายทั้งสิ้น 361 คนเครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบสอบถามการประเมินใช้สำหรับครู นักเรียน ผู้ปกครอง แบบสัมภาษณ์ ใช้สำหรับ ผู้บริหารและกรรมการสถานศึกษา แบบสำรวจ แบบบันทึกผลการเรียน และแบบบันทึกคุณลักษณะอันพึงประสงค์ ใช้สำหรับศึกษาข้อมูลของ ครู นักเรียน และผู้บริหาร สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ การหาค่าความถี่ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และวิเคราะห์เนื้อหาแล้วเปรียบเทียบกับเกณฑ์การประเมินระดับคุณภาพที่กำหนด ผลการวิจัยพบว่า การประเมินหลักสูตรอิสลามศึกษาของโรงเรียนศึกษาศาสน์ โดยใช้แนวคิดของโรเบอร์ต แฮมมอนด์ (Robert Hammond) ในภาพรวมมีการประเมิน 3 มิติ คือ มิติด้านการจัดการเรียนการสอนในภาพรวมมีค่าเฉลี่ยระดับความเหมาะสม อยู่ในระดับมาก มิติด้านสถาบันในภาพรวมมีค่าเฉลี่ยระดับความเหมาะสม อยู่ในระดับมาก มิติด้านพฤติกรรมในภาพรวมมีค่าเฉลี่ยระดับความเหมาะสม อยู่ในระดับมาก โดยแต่ละมิติพบว่า มิติด้านการจัดการเรียนการสอน ประกอบด้วย ด้านการจัดชั้นเรียนและตารางสอน ด้านเนื้อหา ด้านวิธีการสอน ด้านงบประมาณ และด้านสิ่งอำนวยความสะดวก มีความเหมาะสมอยู่ในระดับมาก ผ่านเกณฑ์การประเมิน มิติด้านสถาบัน ประกอบด้วย ด้านนักเรียน ด้านครูผู้สอน ด้านผู้บริหาร ด้านครอบครัว ด้านชุมชน และด้านผู้เชี่ยวชาญ มีความเหมาะสมอยู่ในระดับมาก ผ่านเกณฑ์การประเมิน มิติด้านพฤติกรรมประกอบด้วย พฤติกรรมความรู้ความเข้าใจ พฤติกรรมด้านเจตคติ และพฤติกรรมด้านทักษะ มีความเหมาะสมอยู่ในระดับมาก ผ่านเกณฑ์การประเมิน
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
ข้อความที่ปรากฎอยู่ในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
เอกสารอ้างอิง
กามีละห์ บาโด. (2556). การประเมินการใช้หลักสูตรอิสลามศึกษา พ.ศ. 2546 โรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลาม สังกัดสำนักบริหารงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน สามจังหวัดชายแดนภาคใต้. ปริญญานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาวิชาการประเมินการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราชนนทบุรี.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2542). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545. กรุงเทพฯ: โรงพิมพคุรสภาลาดพร้าว.
ซูใบด๊ะ นิยมเดชา. (2551). การประเมินหลักสูตรอิสลามศึกษาภาคฟัรฎูอัยนฺ ประจำมัสยิดศูนย์ การศึกษาอิสลามประจำมัสยิด (ตาดีกา) จังหวัดสตูล. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยทักษิณ.
ธัญทิพย์ อารยางกูร และคณะ. (2565). การประเมินหลักสูตรสถานศึกษา กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาต่างประเทศ (ภาษาอังกฤษ) โรงเรียนสาธิตระดับมัธยมศึกษาปีที่ 6 พุทธศักราช 2563 โดยใช้รูปแบบการประเมินหลักสูตรของ Hammond. วารสารสังคมศาสตร์วิชาการ, 15(1): 82-83.
บุญเลี้ยง ทุมทอง. (2557). เอกสารประกอบการสอนวิชาการพัฒนาหลักสูตร. สุรินทร์: กลุ่มวิชาหลักสูตรและการสอน มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์.
โรงเรียนศึกษาศาสน์. (2562). หลักสูตรอิสลามศึกษาโรงเรียนศึกษาศาสน์ ตามหลักสูตรอิสลามศึกษา พุทธศักราช 2546 (ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2555). มปท.
สายหยุด ภูปุย. (2555). โครงการตำราเฉลิมพระเกียรติ 60 พรรษาสมเด็จพระบรมโอรสาธิราชฯ สยามมกุฎราชกุมาร: ข้อมูลพื้นฐานการพัฒนาหลักสูตร. มหาสารคาม: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาวิทยาลัยราชภัฏกลุ่มภาค ตะวันออกเฉียงเหนือ.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560 – 2579. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค จำกัด.