แนวทางการบริหารกิจกรรมลูกเสือของสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสงขลา สตูล

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับการบริหารกิจกรรมลูกเสือของสถานศึกษา 2) เปรียบเทียบการบริหารกิจกรรมลูกเสือตามขนาดของสถานศึกษา และ 3) ศึกษาแนวทางการบริหารกิจกรรมลูกเสือของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสงขลา สตูล การศึกษาแบ่งเป็น 2 ขั้นตอน คือ 1) การศึกษาระดับการบริหารกิจกรรมลูกเสือของสถานศึกษา 2) การสังเคราะห์สภาพการดำเนินงานจากการสัมภาษณ์เชิงลึก กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในงานวิจัย จำนวน 280 คน คำนวณตามสัดส่วนจำนวนครูในแต่ละโรงเรียนและสุ่มอย่างง่ายแบบไม่ใส่คืน มีกำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างโดยใช้โปรแกรม G*Power Analysis และเลือกผู้ให้ข้อมูลแบบเฉพาะเจาะจงเป็น ผู้บริหารและผู้กำกับลูกเสือ จำนวน 16 คน และศึกษาแนวทางการพัฒนาโดยใช้การสนทนากลุ่มกับผู้ให้ข้อมูล จำนวน 10 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถามมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ และแบบสัมภาษณ์เชิงลึก มีความเชื่อมั่นเท่ากับ .984 วิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมตารฐาน การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว และการสังเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหาผลการวิจัยพบว่า 1) ระดับการบริหารกิจกรรมลูกเสือ ภาพรวมอยู่ในระดับมาก (𝑥̅ =4.47) เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ทุกด้านอยู่ในระดับมาก ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุดคือ ด้านลูกเสือ (𝑥̅ =4.49) รองลงมาคือ ด้านผู้กำกับ (𝑥̅ =4.48) โดยด้านผู้บริหารและด้านการจัดกิจกรรมลูกเสือมีค่าเฉลี่ยเท่ากัน (𝑥̅ =4.70) 2) การเปรียบเทียบขนาดสถานศึกษาในการบริหารกิจกรรมลูกเสือ พบว่า สถานศึกษาขนาดเล็กมีการบริหารกิจกรรมลูกเสือแตกต่างกับสถานศึกษาขนาดกลาง ขนาดใหญ่ และขนาดใหญ่พิเศษ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยที่สถานศึกษาขนาดกลาง ขนาดใหญ่ และขนาดใหญ่พิเศษ มีค่าเฉลี่ยของการบริหารกิจกรรมลูกเสือสูงกว่าสถานศึกษาขนาดเล็ก 3) แนวทางการบริหารกิจกรรมลูกเสือ ประกอบด้วย 4 ด้าน ได้แก่ ด้านลูกเสือ ด้านผู้บริหาร ด้านผู้กำกับ และด้านการจัดกิจกรรมลูกเสือ จากการประเมินความเหมาะสมและความเป็นไปได้ โดยภาพรวมมีความเหมาะสม