การพัฒนาศูนย์ศึกษาพระพุทธศาสนาวันอาทิตย์ของคณะสงฆ์ อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาแนวคิดและทฤษฎีเกี่ยวกับการพัฒนา 2) ศึกษาการดำเนินงานศูนย์ศึกษาพระพุทธศาสนาวันอาทิตย์ของคณะสงฆ์ 3) วิเคราะห์การพัฒนาศูนย์ศึกษาพระพุทธศาสนาวันอาทิตย์ของคณะสงฆ์ อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพโดยใช้การสัมภาษณ์เชิงลึกผู้กับทรงคุณวุฒิ จำนวน 16 รูป/คน เครื่องมือที่ใช้ในการรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบสัมภาษณ์ที่ได้ผ่านการรับรองตรวจสอบจากผู้ทรงคุณวุฒิ 3 ท่านรวมถึงผ่านการรับรองจากคณะกรรมการจริยธรรมการวิจัยในคน ผลการวิจัยพบว่า 1) การพัฒนาเป็นกระบวนการเปลี่ยนแปลงตามแผนด้วยการใช้ทรัพยากรอย่างคุ้มค่าหรือกระบวนการเปลี่ยนแปลงที่มีการกำหนดทิศทาง เป็นความพยายามของมนุษย์ที่จะก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีขึ้นซึ่งสามารถนำหลักการจัดการอย่างมีคุณภาพ (PDCA) เข้ามาบริหารงานในแต่ละด้านได้อย่างมีประสิทธิภาพ 2) การดำเนินงานของศูนย์ศึกษาพระพุทธศาสนาวันอาทิตย์มีหน้าที่ในการให้คำปรึกษาแนะนำ และควบคุมดูแลการดำเนินงานในด้านต่างๆ คือ 1. ด้านวิชาการ 2. ด้านบุคลากร 3. ด้านงบประมาณ 4. ด้านบริหารงานทั่วไป โดยมีการนำหลักธรรมทางพระพุทธศาสนาผ่านวิชาธรรมศึกษารวมถึงองค์ความรู้ในวิชาอื่นๆ มาเป็นแนวทางการศึกษาอย่างต่อเนื่อง สามารถทำให้เยาวชนซึ่งจะเป็นกำลังสำคัญหลักของประเทศชาติในอนาคตได้นำหลักธรรมคำสั่งสอนทางพระพุทธศาสนาไปใช้ในการดำเนินชีวิตต่อไปในอนาคต รวมถึงได้ใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์ 3) วิเคราะห์การพัฒนาศูนย์ศึกษาพระพุทธศาสนาวันอาทิตย์ของคณะสงฆ์ อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา พบว่าคณะสงฆ์ในพื้นที่อำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา ได้มีการนำแนวทางของหลักการจัดการอย่างมีคุณภาพ (PDCA) มาปฏิบัติในการดำเนินงานควบคู่ไปกับแนวทางบริหารหลักของศูนย์ฯอย่างต่อเนื่อง จนสามารถทำให้เยาวชนได้สนใจเข้ามาศึกษาและสามารถทำให้ศูนย์ศึกษาพระพุทธศาสนาวันอาทิตย์ในอำเภอหาดใหญ่ จังหวัดสงขลา ยังคงเปิดการเรียนการสอนได้จนถึงปัจจุบันอย่างต่อเนื่องและมีประสิทธิผล
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
ข้อความที่ปรากฎอยู่ในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
เอกสารอ้างอิง
กรมการศาสนา. (2566). รายงานสถานการณ์ศูนย์ศึกษาพระพุทธศาสนาวันอาทิตย์ทั่วประเทศ. กรุงเทพฯ: กระทรวงวัฒนธรรม.
คเณส เทพสุวรรณ. (2564). การพัฒนาการบริหารโรงเรียนด้วยวงจรคุณภาพเดมมิ่ง (PDCA) และการนำหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงมาประยุกต์ใช้ในโรงเรียนเทศบาลทุ่งหัวช้าง อำเภอทุ่งหัวช้าง จังหวัดลำพูน. รายงานสืบเนื่องจากการประชุมวิชาการระดับชาติครั้งที่ 7 “วิถีพุทธ วิถีชุมชน รากฐานชีวทัศน์เชิงสังคมล้านนาในสังคมวิถีใหม่” (น.1091-1107). ลำพูน: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหาสุชาติ ธมฺมกาโม. (2561). การพัฒนารูปแบบการบริหารแบบมีส่วนร่วมของศูนย์ศึกษาพระพุทธศาสนาวันอาทิตย์ ในเขตปกครองคณะสงฆ์ ภาค 13. ดุษฎีนิพนธ์ปริญญาพุทธศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพุทธบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พิศิษฐ ตัณฑวณิช และพนา จินดาศร. (2561). ความหมายที่แท้จริงของค่า IOC. วารสารการวัดผลการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 24(2): 3-12.
ศักรินทร์ ชนประชา. (2562). การศึกษาตลอดชีวิต. วารสาร AL-NUR บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยฟาฏอน, 14(1): 159-175.
ศุภวารี สิงโสม และสินธะวา คามดิษฐ์. (2566). แนวทางการบริหารหลักสูตรสถานศึกษาโดยใช้วงจรเดมมิ่ง สำหรับโรงเรียนมัธยมศึกษาขนาดเล็ก สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษามหาสารคาม. วารสารพุทธปรัชญาวิวัฒน์, 7(2): 242-254.
สำนักเลขาธิการมหาเถรสมาคม. (2550). ระเบียบกรมการศาสนาว่าด้วยศูนย์ศึกษาพระพุทธศาสนาวันอาทิตย์ พ.ศ. 2550. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์.
สำนักงานเลขานุการเจ้าคณะจังหวัดสงขลา. (2567). แบบสรุปข้อมูลศูนย์ศึกษาพระพุทธศาสนาวันอาทิตย์ ปีงบประมาณ 2567 การประชุมคณะกรรมการสงฆ์จังหวัดสงขลาครั้งที่ 6/2567 (เอกสารแนบ). สงขลา: คณะสงฆ์จังหวัดสงขลา.
Deming, W. E. (1982). Out of the Crisis, Center for Advanced Engineering Study. Cambridge, Massachusetts: Massachusetts Institute of Technology.
