ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารสถานศึกษากับความเป็นนวัตกรการศึกษาของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาตรัง เขต 2
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์คือ 1) เพื่อศึกษาภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารสถานศึกษา 2) เพื่อศึกษาความเป็นนวัตกรการศึกษาของครู 3) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารสถานศึกษากับความเป็นนวัตกรการศึกษาของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาตรัง เขต 2 ประชากรที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ ได้แก่ ครูผู้สอน จำนวน 1,350 คน กำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่างโดยเปิดตารางสำเร็จรูปของเครจซี่และมอร์แก จากนั้นใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบชั้นตามขนาดของสถานศึกษา เทียบสัดส่วนและการสุ่มแบบอย่างง่าย โดยการจับสลากแบบไม่ใส่คืน ได้กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาจำนวน 300 คน เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถามมาตราส่วนลิเคิร์ตประมาณค่า 5 ระดับ จำนวน 2 ตอน ตอนที่ 1 ระดับภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารสถานศึกษา มีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ .988 และตอนที่ 2 ระดับความเป็นนวัตกรการศึกษาของครู มีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ .982 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน ผลการวิจัย พบว่า 1. ระดับภาวะผู้นำด้านนวัตกรรมของผู้บริหารสถานศึกษาโดยรวมอยู่ในระดับสูง ( = 4.30, S.D. = 0.78) โดยพบว่ามีคะแนนเฉลี่ยสูงสุดในมิติของการทำงานเป็นทีมและการมีส่วนร่วม 2. ระดับภาวะผู้นำด้านนวัตกรรมทางการศึกษาของครูโดยรวมอยู่ในระดับสูงเช่นกัน (
= 4.25, S.D. = 0.67) โดยพบว่ามีคะแนนเฉลี่ยสูงสุดในมิติของทักษะการทำงานเป็นทีม 3. ภาวะผู้นำด้านนวัตกรรมของผู้บริหารสถานศึกษาและภาวะผู้นำด้านนวัตกรรมทางการศึกษาของครูมีความสัมพันธ์เชิงบวกและมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 โดยมีความสัมพันธ์ในระดับค่อนข้างสูง (rxy = 0.664).
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
ข้อความที่ปรากฎอยู่ในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
เอกสารอ้างอิง
กุลชลี จงเจริญ. (2561). ภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรม. ปริญญานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
โกศล ภูศรี. (2564). กลยุทธ์การพัฒนาความเป็นนวัตกรของครูโรงเรียนมัธยมศึกษา สังกัดสํานักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารและพัฒนาการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ธัญญวรรณ บุญมณี. (2563). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารสถานศึกษากับความเป็นนวัตกรการศึกษาของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 13. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช.
ปาริฉัตร นวนทอง. (2565). ภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพัทลุง เขต 2. สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.
ปุณณิฐฐา มาเชค. (2565). การพัฒนาภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมสำหรับผู้บริหารสถานศึกษาในยุค Thailand 4.0. วารสารสารสนเทศและการเรียนรู้, 1(1): 1–15.
ผ่องอำไพ ศรีบรรณสาร. (2565). การเปลี่ยนแปลงทางการศึกษา: การเรียนรู้แบบดิจิทัลและนวัตกรรมใหม่. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 5(4): 1729–1738.
พิมพ์ชนก หงษาวดี. (2563). แนวทางการพัฒนาครูโรงเรียนหอวังตามแนวคิดคุณลักษณะนวัตกร. สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา. คณะครุศาสตร์: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ยุทธศาสตร์ชาติ พ.ศ. 2561-2580. (2561, 13 ตุลาคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่มที่ 135 ตอนที่ 82 ก, หน้า 8-43.
สาธร ทรัพย์รวงทอง. (2566). รูปแบบภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารวิจัยวิชาการ, 10(2): 123–140
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาตรัง เขต 2. (2567). ข้อมูลสารสนเทศทางการศึกษา ประจำปีการศึกษา 2567. ตรัง: สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา.
สุกัญญา แช่มช้อย. (2562). การบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุภาพร เวียงคำ. (2567). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารสถานศึกษากับความเป็นนวัตกรทางการศึกษาของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพะเยา เขต 1. ปริญญานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา. วิทยาลัยการศึกษา: มหาวิทยาลัยพะเยา.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3): 607-610.
