ตัวบ่งชี้ภาวะผู้นํายุควิถีถัดไปของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน เขตตรวจราชการที่ 3
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาองค์ประกอบ และตัวบ่งชี้ภาวะผู้นํายุควิถีถัดไปของผู้บริหารสถานศึกษา 2) ทดสอบความสอดคล้องของโมเดลความสัมพันธ์เชิงโครงสร้าง และตรวจสอบยืนยันความเหมาะสมค่าน้ำหนักองค์ประกอบตัวบ่งชี้ภาวะผู้นํายุควิถีถัดไปของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน เขตตรวจราชการที่ 3 ที่พัฒนาขึ้นกับข้อมูลเชิงประจักษ์ การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ ประชากรและกลุ่มตัวอย่าง คือ โรงเรียนขยายโอกาสในเขตตรวจราชการที่ 3 สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานปีการศึกษา 2567 รวมทั้งสิ้น จำนวน 266 โรงเรียน กลุ่มตัวอย่างประกอบด้วยโรงเรียน 170 แห่ง โดยเก็บรวบรวมข้อมูลจากผู้บริหารโรงเรียน 1 คน และหัวหน้าแผนกหรือหัวหน้ากลุ่มวิชา 4 คนต่อโรงเรียน รวมแล้วมีผู้ตอบแบบสอบถามอย่างน้อย 850 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน โดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูปทางสถิติ ผลการวิจัยพบว่า 1) องค์ประกอบ ตัวชี้วัด และตัวบ่งชี้ภาวะผู้นํายุควิถีถัดไปของผู้บริหารสถานศึกษา ที่ได้จากการสังเคราะห์และพัฒนาขึ้นมี 4 องค์ประกอบ 18 ตัวชี้วัด 85 ตัวบ่งชี้ 2) การวิเคราะห์โมเดลการวัดแต่ละตัวชี้วัด มีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ แบบจำลองนี้ประกอบด้วยองค์ประกอบหลัก 4 ส่วน ได้แก่ บุคลิกภาพ ความรู้ความสามารถ วิสัยทัศน์ และคุณธรรม จริยธรรม มี 18 ตัวชี้วัด และ 85 ตัวบ่งชี้ และน้ำหนักองค์ประกอบหลักมีค่า ระหว่าง 0.63-1.26 ค่าน้ำหนักองค์ประกอบย่อย มีค่าระหว่าง 0.314-0.883 และค่าน้ำหนักตัวบ่งชี้ มีค่าระหว่าง 0.24-1.05 เป็นไปตามเกณฑ์
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
ข้อความที่ปรากฎอยู่ในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
เอกสารอ้างอิง
ดารณี คุณอนันต์ และคณะ. (2568). การยืนยันองค์ประกอบภาวะผู้นำวิถีถัดไปของผู้อำนวยการโรงเรียนอนุบาลประจำจังหวัด. วารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร, 8(1): 184-191.
สมจิตร เจริญกร. (2561). ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาในองค์กร. Journal of Roi Kaensarn Academi, 3(1): 1-16.
สุนทรี วรรณไพเราะ และคณะ, 2567. คุณลักษณะของผู้บริหารสถานศึกษาในยุค Next Normal. วารสารนวัตกรรมการจัดการศึกษาและการวิจัย, 6(1): 279-290.
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ สำนักนายกรัฐมนตรี. (2565). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่สิบสาม พ.ศ. 2566-2570. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
Bennett, N., & Lemoine, G. J. (2014). What VUCA really means for you. Harvard Business Review, 92(2): 27–42.
DuFour, R., & Fullan, M. (2013). Cultures built to last: Systemic PLCs at work. Bloomington, IN: Solution Tree Press.
Heifetz, R. A., et al. (2009). The practice of adaptive leadership: Tools and tactics for changing your organization and the world. Boston, MA: Harvard Business Review Press.
Krathwohl, D. R. (2002). A revision of Bloom’s taxonomy: An overview. Theory into Practice, 41(4): 212–218.
Pithers, R. T., & Soden, R. (2000). Critical Thinking in Education: A Review. Educational Research, 42(3): 237-249.
