รูปแบบการบริหารงานวิชาการในยุควิถีใหม่ในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน เขตตรวจราชการที่ 3

Main Article Content

กมลณัช นวภพ
พระมหาธำรงค์ ฐิตปุญฺโญ
พระมหาไกรวรรณ์ ชินทตฺติโย

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาตัวแปรการบริหารงานวิชาการในยุควิถีใหม่ 2) สร้างรูปแบบการบริหารงานวิชาการในยุควิถีใหม่ และ 3) ประเมินรูปแบบการบริหารงานวิชาการในยุควิถีใหม่ ในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน เขตตรวจราชการที่ 3 วิธีการวิจัยเป็นแบบผสมผสาน ประชากร คือ โรงเรียนในสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน เขตตรวจราชการที่ 3 จำนวน 1,499 แห่ง มีกลุ่มตัวอย่าง 306 แห่ง ผู้ให้ข้อมูลแห่งละ 2 คน รวม 612 คน เครื่องมือที่ใช้ คือ แบบสัมภาษณ์ แบบสอบถาม และแบบประเมินรูปแบบ แบบสอบถามมีค่าความเชื่อมั่น 0.97 และค่าความสอดคล้องและความตรงเชิงเนื้อหาเฉลี่ยรวม 0.91 สถิติที่ใช้ ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจ ผลการวิจัย พบว่า 1) การบริหารงานวิชาการในยุควิถีใหม่มีตัวแปรเบื้องต้น 108 ตัวแปร เมื่อวิเคราะห์ตามขั้นตอนการวิจัยคงเหลือตัวแปร จำนวน 55 ตัวแปร 2) รูปแบบการบริหารงานวิชาการในยุควิถีใหม่ในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน เขตตรวจราชการที่ 3 ประกอบด้วย แนวคิดและหลักการ วัตถุประสงค์ วิธีการดำเนินการ เงื่อนไขความสำเร็จของการนำไปใช้ และแนวทางการประเมินรูปแบบ โดยวิธีการดำเนินการนั้นมีแนวทางการดำเนินงานตามตัวแปรที่ผ่านการวิเคราะห์ความเหมาะสมซึ่งคงเหลือ 41 ตัวแปร จัดลงใน 7 องค์ประกอบ คือ (1) การปรับตัวด้านนโยบาย บุคลากรและหลักสูตร (2) การส่งเสริมประสิทธิภาพด้านสื่อ นวัตกรรมและเทคโนโลยี (3) การส่งเสริมกระบวนการจัดการเรียนรู้ที่เหมาะสม (4) การเสริมสร้างความพร้อมและความเข้มแข็งในการรองรับสถานการณ์ (5) การจัดกระบวนการประเมินผลการจัดการเรียนรู้ให้สอดคล้องกับยุควิถีใหม่ (6) การส่งเสริมการออกแบบกิจกรรมการเรียนรู้ให้เหมาะสมกับยุควิถีใหม่และ (7) การพัฒนาการนิเทศและการประกันคุณภาพภายในโดยใช้กระบวนการชุมชนการเรียนรู้ (PLC) 3) รูปแบบที่ได้ผ่านการประเมินจากผู้ทรงคุณวุฒิ 4 ด้าน คือ ความถูกต้อง ความเหมาะสม ความเป็นไปได้ และความเป็นประโยชน์ มีค่าความถี่ทุกด้านเท่ากับ 7 คิดเป็น ร้อยละ 100

Article Details

ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

วลีรัตน์ ฉิมน้อย. (2562). กลยุทธ์การบริหารงานวิชาการโรงเรียนเอกชนระดับประถมศึกษาตามแนวคิดคุณลักษณะพลเมืองคุณภาพในศตวรรษที่ 21. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

วิชัย วงษ์ใหญ่ และมารุต พัฒผล. (2563). การประเมินการเรียนรู ้ใน New normal. กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยศรีนทรวิโรฒ.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2560-2579. กรุงเทพฯ: บริษัทพริกหวานกราฟฟิค จำกัด.

อาลิตา กาญจน์วราธร. (2566). กลยุทธ์การบริหารวิชาการสำหรับโรงเรียนประถมศึกษาในฐานวิถีชีวิตใหม่. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยศิลปากร.

Bertalanffy, L. V. (1996). General System Theory. New York: Wiley-lnterscience.

Keeves P. J. (1988). Educational research, methodology and measurement: An international handbook. Oxford: Pergamon Press.

Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Journal of Educational and Psychological Measurement, 30(3): 607–610.