Retailer’s Professional Competency of Managers and Organizational Efficiency
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research was quantitative research to study the retailer’s professional competency
factors that influence organizational efficiency of modern trade business, and to study
the relationship between retailing professional competencies, organizational readiness and
organizational efficiency. Data of 308 samples were collected from retailing store managers such
as convenience stores and small size stores. The analytics were conducted by using a structural
equation model (SEM). The results were as follow. The retailer’s professional competencies including
team management (b = 0.252*, R2 = 0.158), administration (b = 0.296*, R2 = 0.166), and sale team
development was related to organizational readiness (b = 0.200*, R2 = 0.115). In addition, The retailer’s
professional competencies including team management (b = 0.274*, R2 = 0.290), team administration
(b = 0.185*, R2 = 0.218), and sales team development (b = 0.347*, R2 = 0.398) were closely related to
the efficiency of retail stores, respectively. Lastly, organizational readiness has no causal relationship
with the organizational performance of the modern trade business (b = 0.035, R2= 0.023).
The results of this study can be used when planning for retailer developing professional
competencies for retail store manager by creating an operational training program which can
increase employees’ potential along with preparation of organizational efficiency.
Article Details
ลิขสิทธิ์ของบทความ
ผลงานที่ได้รับการตีพิมพ์ถือเป็นลิขสิทธิ์ของมหาวิทยาลัยหอการค้าไทย ห้ามมิให้นำเนื้อหา ทัศนะ หรือข้อคิดเห็นใด ๆ ของผลงานไปทำซ้ำ ดัดแปลง หรือเผยแพร่ ไม่ว่าทั้งหมดหรือบางส่วนโดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากมหาวิทยาลัยหอการค้าไทยก่อน
References
กันยาพร กาเซ็ง, นงนุช บุญยัง, และอังศุมา อภิชาโต. (2551). การพัฒนาสมรรถนะหลักของพยาบาลวิชาชีพ
โดยหัวหน้าหอผู้ป่วยโรงพยาบาลทั่วไปภาคใต้. สงขลานครินทร์เวชสาร, 26(3), 253-259.
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2556). การวิเคราะห์สมการโครงสร้าง (SEM) ด้วย AMOS. กรุงเทพฯ: สามลดา.
กีรติ ยศยิ่งยง. (2549). การจัดการความรู้ในองค์กร และกรณีศึกษา. กรุงเทพฯ: มิสเตอร์ก๊อปปี้.
ขนิษฐา จันทร์แต่งผล. (2559). การศึกษาความพร้อมในการปฏิบัติงานของบุคลากรศูนย์เศรษฐกิจการลงทุน
ภาคที่ 4 สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการลงทุน เพื่อก้าวเข้าสู่การเปิดประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน
(วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยบูรพา, ชลบุรี.
คอร์นเฟอร์รี่ เฮย์กรุ๊ป เผยรายงานอัตราเงินเดือนทั่วโลกปี2018 ชี้อัตราค่าจ้างในเอเชียเติบโตสูงสุดแต่ไม่แรง
เท่าปีก่อน. (ม.ป.ป.). สืบค้นเมื่อ 15 กุมภาพันธ์2563, จาก https://www.thaipr.net/general/826569.
เทื้อน ทองแก้ว. (2550). สมรรถนะ( Competency): หลักการและแนวปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏ
สวนดุสิต.
ณรงค์วิทย์แสนทอง. (2547). มารู้จัก COMPETENCY กันเถอะ. กรุงเทพฯ: เอช อาร์เซ็นเตอร์.
ณัฐวรรณ เลาะสันเทียะ. (2552). ทัศนคติและพฤติกรรมการขายของพนักงานขายอสังหาริมทรัพย์ที่มีอิทธิพล
ต่อผลการทำงาน (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล
ธัญบุรี, ปทุมธานี.
ธงชัย สันติวงษ์. (2554). พฤติกรรมบุคคลในองค์กร. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์เจริญพัฒน์.
นิสดารก์เวชยานนท์. (2556). Competency - based approach. กรุงเทพฯ: กราฟิโก ซิสเต็มส์.
บุญฑวรรณ วิงวอน. (2556). การเป็นผู้ประกอบการยุคโลกาภิวัตน์. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ประสพชัย พสุนนท์. (2555). คณิตศาสตร์ และสถิติธุรกิจ. กรุงเทพฯ: ท้อป.
ปราณี ตันประยูร. (2555). คุณลักษณะของผู้ประกอบการและความสำเร็จของผู้ประกอบการวิสาหกิจที่จะเกิดขึ้น
ใหม่ในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา. พระนครศรีอยุธยา: มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา.
พจน์ พจนพาณิชย์กุล. (2556).การพัฒนาประสิทธิภาพในการทางานของบุคคล. ํ สืบค้นเมื่อ15กุมภาพันธ์2563,
จาก https://sites.google.com/site/potarticle/02.
พรพรรณ อิศรางกูร ณ อยุธยา. (2553) ปัจจัยที่มีผลต่อสมรรถนะหลักของพนักงานขายในประเทศ กรณีศึกษา
บริษัท ตรีอรรถบูรณ์ อุตสาหกรรม จำกัด. นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
พูลพงศ์สุขสว่าง. (2556). โมเดลสมการโครงสร้าง. กรุงเทพฯ: วัฒนาพานิช.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2539). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542. กรุงเทพฯ: ผู้แต่ง.
วิลาวรรณ รพีพิศาล. (2554). ความรู้พื้นฐานในการบริหารทรัพยากรมนุษย์ในการบริหารทรัพยากรมนุษย์.
กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์วิจิตรหัตถกร.
วุฒิชัย จงคำนึงศีล. (2547). การศึกษาและพัฒนาคุณลักษณะการเป็นผู้ประกอบการธุรกิจอุตสาหกรรม
ขนาดย่อม (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, กรุงเทพฯ.
สถาบันคุณวุฒิวิชาชีพ. (2559ก). คู่มือการประเมินสมรรถนะของบุคคลตามมาตรฐานอาชีพ [เอกสารอัดสำเนา].
กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย, คณะเศรษฐศาสตร์.
สถาบันคุณวุฒิวิชาชีพ. (2559ข). มาตรฐานอาชีพและคุณวุฒิวิชาชีพ [เอกสารอัดสำเนา].กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัย
หอการค้าไทย, คณะเศรษฐศาสตร์.
สัญญา สัญญาวิวัฒน์. (2554). ทฤษฎีและกลยุทธ์การพัฒนาสังคม. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักนายกรัฐมนตรี. (2563). ธุรกิจบริการเปี่ยมศักยภาพในยุคเปลี่ยนผัน: สรุปสาระสำคัญครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ:
OKMD Fast Forward Talk.
อาภรณ์ภู่วิทยพันธุ์. (2554).การจัดทำแผนพัฒนาบุคลากรรายบุคคล: Individualdevelopmentplan.กรุงเทพฯ:
พิมพ์ดีการพิมพ์.
Hair, J., Anderson, R., Tatham, R. L., & Black, W. C. (2011). Multivariate data analysis (3rd ed.).
Upper Saddle River, NJ: Prentice-Hall.
Harrington, H. (1996). High performance benchmarking-20 steps to success. New York: McGraw-Hill.
Jarque, C. M., & Bera, A. K. (1987). A test for normality of observations and regression residuals.
International Statistical Review, 55(2), 163-172.
Kongsuk, S., & Tamwong, T. (2551). IOC evaluation of experts by experts. Bangkok: Chulalongkorn
University.
McShane, S. L., & Von Gilnow, M. A. (2005). Organizational behavior emerging realities for the
workplace. Boston, MA: McGraw-Hill Irwin.
Rylatt, A., & Lohan, K. (1995). Creating training miracles Sydney. Upper Saddle River, NJ:
Prentice Hall.
SCB, Economic Intelligence Center. (2018). Insight capturing Thai Gen Y consumers. Retrieved
from https://www.scbeic.com/en/detail/file/product/276/e1y9el9c4h/Insight_Eng_GenY_
pdf.