ภาษาแพทย์

Main Article Content

เยาวลักษณ์ กระแสสินธุ์

บทคัดย่อ

ภาษาแพทย์เป็นภาษาอาชีพ (professional language) ดังนั้นปัจจัยสำคัญที่ทำให้ภาษาแพทย์มีลักษณะเฉพาะคือ อาชีพ ลักษณะเฉพาะของภาษาแพทย์มีทั้งที่เป็น ภาษาเฉพาะกลุ่ม (Jargon) และภาษาเฉพาะกิจ (restricted language) การพิจารณาลักษณะเฉพาะของภาษาแพทย์จะพิจารณาควบคู่กันไปเป็นสองมิติ ได้แก่ มิติแรกมองจากมุมมองของผู้ใช้ภาษาคือ ผู้มีอาชีพแพทย์ มิติที่สองจากมุมของการใช้ภาษา ซึ่งแบ่งออกเป็น สถานการณ์การใช้ภาษาระหว่างแพทย์กับบุคคลในแวดวงอาชีพเดียวกับแพทย์ในขณะปฏิบัติหน้าที่ตรวจรักษาโรคโดยมีวัตถุประสงค์ คือ การตรวจรักษาและวินิจฉัยโรคของผู้ป่วย และสถานการณ์การใช้ภาษาในการตรวจรักษาโรคของแพทย์กับผู้ป่วยโดยมีวัตถุประสงค์ คือ การซักถามอาการของผู้ป่วยเพื่อวินิจฉัยและตรวจรักษาโรค

Article Details

How to Cite
กระแสสินธุ์ เ. (2016). ภาษาแพทย์. วรรณวิทัศน์, 4, 49–59. https://doi.org/10.14456/vannavidas.2004.3
บท
บทความประจำฉบับ