การให้ทัศนะความเข้าใจการปฐมนิเทศเพื่อสร้างประโยชน์ต่อการทำงานในองค์กร
คำสำคัญ:
พนักงาน, ปฐมนิเทศ, ทัศนะ, ความเข้าใจบทคัดย่อ
บริษัทมีการปฐมนิเทศพนักงานใหม่ในรูปแบบต่าง ๆ บทความนี้กล่าวถึงวิธีทำให้โครงสร้างการทำงาน ดังกล่าวมีประสิทธิภาพมากขึ้น องค์ประกอบโครงสร้างกับการพิจารณาการปฐมนิเทศเข้าสู่องค์กรจะมีการกำหนดแนวทางพื้นฐานและเนื้อหาตามด้วยเทคนิค เพื่อศึกษาภาวะที่ไม่หยุดนิ่งขององค์กรสมัยใหม่ การสร้างบุคลากรใหม่ส่งผลต่อความรับผิดชอบต่อสังคมและองค์กร เป้าหมายของพนักงานใหม่มีอะไรและวางแผนชีวิตอย่างไรแบบแผนการปฐมนิเทศเพื่อสร้างทิศทางสู่ความสำเร็จของพนักงานใหม่ ร่วมถึงความคาดหวังในอนาคต ที่จะให้บริษัทรับพนักงานใหม่และประสบความสำเร็จ สรุปได้ว่าโครงการปฐมนิเทศที่มีประสิทธิภาพโดยทั่วไปจะใช้เวลานานกว่ามาตรฐานของพวกเขาให้เนื้อหาที่มีความสำคัญมากขึ้นใช้เทคนิคการนำเสนอที่ชัดเจนมีประสิทธิภาพมากขึ้นและวิธีการเรียนรู้แบบมีส่วนร่วมและต้องการการมีส่วนร่วมมากขึ้นจากผู้บริหารและพนักงานตลอดจนการรับรู้เข้าใจพนักงานใหม่ได้อย่างมีประสิทธิภาพ
References
เกศกุล สระกวี. (2562). คนรุ่นใหม่กับความคาดหวังต่อการทำงานในองค์กรพัฒนาเอกชนในปัจจุบัน.
วารสารวิทยาการจัดการ, 36(1), 102-127.
จุลศักดิ์ ชาญณรงค์. (2559). การศึกษาพฤติกรรมองค์การยุคดั้งเดิม ยุคใหม่ และยุคที่ใหม่กว่า. วารสารมนุษย์ ศาสตร์สังคมศาสตร์, 33(1), 47-63.
เจนจิรา สาระพันธ์. (2562). อิทธิพลของการสื่อสารในองค์กรที่มีต่อประสิทธิภาพการทำงาน ของพนักงาน: กรณีศึกษาบริษัทขนส่งสินค้าในนิคม อุตสาหกรรมอมตะนครในจังหวัดชลบุรี. (วิทยานิพนธ์ปริญญาปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีปทุม วิทยาเขตชลบุรี).
ฉวีวรรณ นาคเสวีวงศ์ และอุดร ตันติสุนทร. (2554). ความก้าวหน้าในการกระจายอำนาจและการถ่ายโอนภารกิจให้แก่ องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น จังหวัดขอนแก่น. วารสารการบริหารถ้องถิ่น, 4(4), ไม่ปรากฏเลขหน้า.
ชูชิต ชายทวีป และธนิษฐา สมัย. (2563). การวิเคราะห์รูปแบบภาวะผู้นำที่มีอิทธิพลต่อการรักษาพนักงานให้คงอยู่ในองค์การ. วารสารนวัฒกรรมการบริหารและการจัดการ (มนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์), 8(3), 94-105.
ญาณิศา บุญประสิทธิ์. (2562). ยุคทองของการสร้างตัวตน ของคนที่จำเป็นต้องไม่ธรรมดา. วารสารศาสตร์, 12(3), 181-204.
ณัชนรี นุชนิยม. (2562). การสร้างแรงบันดาลใจ ในการเรียนรู้ด้วยกรอบความคิดเชิงบูรณาการของนักศึกษา หลักสูตรวิทยาศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาสหวิทยาการ เทคโนโลยีและนวัตกรรม มหาวิทยาลัยศรีปทุม. ใน หนังสือประมวลบทความในการประชุมวิชาการ ครั้งที่ 14 ประจำปี 2562 การสร้างแรงบันดาลใจในการเรียนรู้ของผู้เรียนเพื่อสังคมที่หลากหลาย (น. 57-66). กรุงเทพฯ:
สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา สมาคมเครือข่ายการพัฒนาวิชาชีพอาจารย์และองค์กรระดับอุดมศึกษาแห่งประเทศไทย.
ณัฎฐ์พัชร์ ลาภบำรุงวงศ์. (2561). การจัดการทรัพยากรมนุษย์ในองค์กรให้ประสบความสำเร็จ. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยปทุมธานี, 10(2), 261-266.
ณัฐวุฒิ จันทร์ทอง. (2554). การลดความซับซ้อนในการออกแบบเชิงวิศวกรรม. วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์, 4(1), 84-99.
ทนงศักดิ์ แสงสว่างวัฒนะ, ณิชนันทน์ ศิริไสยาสน์ และโชติ บดีรัฐ. (2563). "New Normal" วิถีชีวิตใหม่และการปรับตัวของคนไทยหลังโควิด-19: การงาน การเรียน และธุรกิจ. วารสารการบริหารการปกครองและนวัตกรรมท้องถิ่น, 4(3), 371-386.
ธีรวดี ยิ่งมี. (2562). คู่มือปฏิบัติงานการจัดโครงการปฐมนิเทศบุคลากรใหม่. กองบริหารงานบุคคลมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
นพดล เหลืองภิรมย์. (2556). แนวคิดการจัดคนให้เหมาะสมกับงานและการแบ่งงานในบริบทที่แตกต่างกัน แนวคิดนี้ยังคงใช้ได้หรือไม่ในยุคสมัยใหม่ และหลังสมัยใหม่. วารสารวิชาการ มทร.สุวรรณภูมิ, 1(1), 83-91.
พชร สันทัด. (2562). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์เพื่อการทำงานในยุคประเทศไทย 4.0. วารสารอาชญากรรมและความปลอดภัย, 1(1), 79-88.
พชรพล สร้อยทอง. (2563). ภาวะผู้นำและความสำเร็จขององค์กร. วารสารบริหารท้องถิ่น, 13(3), 303-318.
พรพรหม ชมงาม. (2561). กลยุทธ์การแสวงหาข้อมูลของพนักงานใหม่ในกระบวนการเข้าเป็นส่วนหนึ่งขององค์การ. วารสารสุธิปริทัศน์, 32(101), 13-24.
พระครูพิทักษ์ศิลปาคม (นุชิต วชิรวุฑฺโฒ). (2564). นักบวชนอกศาสนา: มิติทางสังคมและการอยู่ร่วมกันอย่างสันติสุขในคัมภีร์พระพุทธศาสนา. วารสารนวัฒกรรมการศึกษาและการวิจัย, 4(2), 97-108.
พัชรกันต์ นิมิตรศดิกุล และวิโรจน์ เจษฎาลักษณ์. (2559). กระบวนการบริหารทรัพยากรมนุษย์ของมหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม. วารสารอิเล็กทรอนิกส์ Veridian มหาวิทยาลัยศิลปากร (มนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์และศิลปะ), 9(3), 631-652.
พิมพ์ลิขิต ทองรอด. (2557). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ในองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นเพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืน. วารสารรัฐศาสตร์ปริทรรศน์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, 1(2), 49-79.
ไพโรจน์ ไววานิชกิจ. (2560). พันธกิจสำคัญคัญขององค์กรยุคดิจิทัล. วารสารวิชาการ กสทช. 572-593.
ภัสสรณ์ สิทธิวรงค์ชัย. (2558). องค์ประกอบคุณภาพชีวิตในการทำงานของพนักงานขับรถสองแถวโดยสารประจำทางในจังหวัดสมุทรสาคร. วารสารหาดใหญ่วิชาการ, 13(1), 47-62.
วาทศิลป์ วาสะสิริ และกิติศักดิ์ พลอยพานิชเจริญ. (2560). การลดความไม่ตรงตามข้อกำหนดที่มีสาเหตุจากความผิดพลาดจากมนุษย์ ในกระบวนการประกอบสปินเดิลมอเตอร์สำหรับฮาร์ดดิสก์ไดร์ฟ. วารสารข่ายงานวิศวกรรมอุตสาหการไทย, 3(1), 34-44.
วิลาศ ดวงกำเนิด. (2562). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการบริการสำหรับพนักงานต้อนรับบนเครื่องบิน บริษัท การบินไทย จำกัด (มหาชน) ที่มีผลประเมินต่ำกว่ามาตรฐาน. วารสารสุทธิปริทัศน์, 33(108), 51-62.
วีรวัฒน์ พากเพียรกิจ และเพิ่มเกียรติ ขมวัฒนา. (2558). การประเมินหลักสูตรปฐมนิเทศพนักงานใหม่ในบริษัทโทรคมนาคม. วารสารอิเล็กทรอนิกส์ทางการศึกษา, 10(1), 1-11.
วีระวัฒน์ ปันนิตามัย. (2553). บทบาท สมรรถนะ และความเป็นมืออาชีพของนักทรัพยากรมนุษย์ไทย: วิกฤตเงียบท่ามกลางความดื้อรั้นในธรรมเนียมปฏิบัติ. วารสารพัฒนบริหารศาสตร์, 50(3), 43-74.
สาต์นิธิ จานประดับ. (2558). มาตรการในการคุ้มครองความลับทางการค้าของนายจ้างตามสัญญาจ้างแรงงาน. วารสารรามคำแหงฉบับนิติศาสตร์, 4(1), 90-110.
สิริปภา ภาคอัตถ์. (2563). สองมาตรฐาน: ความเสมอภาคที่ไม่เสมอภาคในสังคมไทย. วารสาร มจร มนุษยศาสตร์ปริทรรศน์, 6(1), 329-339.
สุภัทรา เพียรดี และบุษกร วัชรศรีโรจน์. (2563). ความสัมพันธ์ระหว่างการแสดงอัตลักษณ์ทางเพศของกลุ่มผู้มีความหลากหลายทางเพศ ต่อความมุ่งมั่นทุ่มเทในงาน และบรรยากาศองค์การ. วารสารจันทรเกษมสาร, 26(2), 247-263.
สุภาพร เวียงสีมา และนเรนทร ฤทธิ์ ผาจันทร. (2563). การพัฒนารูปแบบการมอบหมายงานในหอผ็ป่วยในชายโรงพยาบาลโพนพิสัย. วารสารการแพทย์ โรงพยาบาลอุดรธานี, 28(3), 336-347.
สุรศักดิ์ ไชยธนกิจ. (2558). พุทธธรรมาภิบาลในองค์กร: แนวความคิดและการทดสอบ. ใน การประชุมระดับชาติของนักเศรษฐศาสตร์ ครั้งที่ 9 (น. 274-284). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
สุวรรณา คุณดิลกณัฐวสา. (2562). เจตคติต่อระบบคุณธรรมและระบบอุปถัมภ์ที่มีผลต่อความก้าวหน้าในอาชีพ ของข้าราชการตำรวจชั้นสัญญาบัตร. วารสารวิชาการอาชญาวิทยาและนิติวิทยาศาสตร์, 5(1), 68-78.
เสาวนีย์ สมันต์ตรีพร. (2563). บุพปัจจัยเชิงสาเหตุที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการเป็นสมาชิกที่ดี ขององค์การและประสิทธิภาพการปฏิบัติงานของพนักงาน ในอุตสาหกรรมชิ้นส่วนยานยนต์. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 5(5), 397-412.
อาทิตยา ขาวพราย. (2557). มิตรไมตรีไม่มีประมาณ. วารสารศึกษาศาสตร มหาวิทยาลัยนเรศวร, 16(3), 223-224.
อุทัย บุญประเสริฐ และสมพร แสงชัย. (2516). ค่านิยมในระบบอาวุโสของผู้ว่าราชการจังหวัดและรองผู้ว่าราชการจังหวัดในประเทศไทย. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์).
อุมาพร ไวยารัตน์ และรังสรรค์ โฉมยา. (2554). การพัฒนาโปรแกรมการฝึกอบรมเพื่อเสริมสร้างความทนทานต่อภาวะกดดัน ตามแนวทาง Reality Pedagogy สำหรับวัยรุ่นในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร., 8(5), 1817-1832.
Cirilo, R.D, & Kleiner, B.H. (2003). How to orient employees into new positions successfully. Management Research News, 26(8), 16-26.
Garcia, H. A., Mignogna, J., DeBeer, B. R., Song, J., Haro, E. K., & Finley, E. P. (2020). Provider factors predict use of evidence-based psychotherapies in veterans affairs posttraumatic stress disorder specialty programs: The role of profession, theoretical orientation, and training. Traumatology, 26(2), 227–234.
Khajeheian, D., Friedrichsen, M., & Mödinger, W. (2018). An Introduction to Competitiveness in Fast Changing Business Environment. Contributions to Management Science. 3-11. https://doi.org/10.1007/978-3-319-71722-7_1
King, C. & Grace, D. (2012). Examining the antecedents of positive employee brand‐related attitudes and behaviours. European Journal of Marketing, 46(3/4), 469-488. https://doi.org/10.1108/03090561211202567
Onik, M.M.H., Miraz, M.H., & Kim, C.-S. (2018). A Recruitment and Human Resource Management Technique Using Blockchain Technology for Industry 4.0. In Proceedings of the Smart Cities Symposium (SCS-2018) (pp.11-16). Manama: Bahrain.
Rollag, K.T. (2007). Defining the term ‘new’ in new employee research. Journal of Occupational and Organizational Psychology, 80, 63–75.
Sparrow, P.R. (2000). New employee behaviors, work designs and forms of work organization: What is in store for the future of work?. Journal of Managerial Psychology, 15(3), 202-218. https://doi.org/10.1108/02683940010320561
Tohidi, H., & Jabbari, M.M. (2012). The important of innovation and its crucial role in growth, survival and success of organizations. Procedia Technology, 1, 535-538.
Wanous, J.P., & Reichers, A.E. (2000). New employee orientation programs. Human esource Management Review, 10(4), 435-451.
Williams, G. (2020). Management Millennialism: Designing the New Generation of Employee. Work, Employment and Society, 34(3), 371-387. doi:10.1177/0950017019836891
Yamin, M. (2020). Examining the role of transformational leadership and entrepreneurial orientation on employee retention with moderating role of competitive advantage. Management Science Letters, 10(2), 313-326.
Yidong, T., & Xinxin, L. (2013). How Ethical Leadership Influence Employees’ Innovative Work Behavior: A Perspective of Intrinsic Motivation. Journal of Business Ethics, 116(2), 441–455.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของ ผู้เขียน
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารเครือข่ายส่งเสริมการวิจัยทางมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์จะถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้น และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
