การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนบนสภาพแวดล้อมทางการเรียนรู้ แบบเปิดออนไลน์ตามความถนัดด้านพหุปัญญาเพื่อส่งเสริมการคิดวิเคราะห์ สำหรับนักศึกษาครูมหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ
คำสำคัญ:
รูปแบบการเรียนการสอน, การเรียนรู้แบบเปิด, พหุปัญญา, การคิดวิเคราะห์, สภาพแวดล้อมทางการเรียนรู้บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัจจุบัน สภาพที่พึงประสงค์ และความต้องการ จำเป็นการเรียนการสอนบนสภาพแวดล้อมทางการเรียนรู้แบบเปิดออนไลน์ตามความถนัดด้านพหุปัญญาเพื่อส่งเสริมการคิดวิเคราะห์สำหรับนักศึกษาครูมหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ 2) พัฒนารูปแบบฯ 3) ศึกษาผลการใช้รูปแบบฯ และ 4) ประเมินรูปแบบฯ การวิจัยนี้เป็นรูปแบบการวิจัยและพัฒนา กลุ่มตัวอย่างระยะที่ 1 นักศึกษาครู 480 คน ระยะที่ 2 ผู้เชี่ยวชาญ 9 คน และระยะที่ 3 นักศึกษาครู 60 คน โดยการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ 1) แบบสอบถามความคิดเห็นของนักศึกษา 2) แบบวัดความสามารถทางพหุปัญญา 3) แบบวัดลักษณะการคิดวิเคราะห์ 4) แบบสอบถามความพึงพอใจ และ 5) แบบประเมินรูปแบบฯ สถิติที่ใช้ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน t-test และ F-test
ผลการวิจัยพบว่า
- สภาพปัจจุบัน อยู่ในระดับปานกลาง สภาพที่พึงประสงค์ อยู่ในระดับมาก ความต้องการจำเป็นทุกรายการ มีค่า PNI modified =0.29 โดยเรียงลำดับจากสูงไปต่ำ
- การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนฯ ประกอบด้วย 5 องค์ประกอบ ผลการประเมินรูปแบบฯ อยู่ในระดับเหมาะสมมากที่สุด
- ผลการทดลองใช้รูปแบบฯ พบว่า (1) การทดสอบความสามารถด้านพหุปัญญาอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 (2) การทดสอบการคิดวิเคราะห์อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ (3) ผู้เรียนมีความพึงพอใจต่อรูปแบบฯ ภาพรวมอยู่ในระดับมาก
- การประเมินผลรูปแบบด้านความเป็นประโยชน์ อยู่ในระดับมากที่สุด ด้านความเป็นไปได้ อยู่ในระดับมาก
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2553). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545 และ (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2553. สืบค้น 17 มีนาคม 2567, จาก https://www.moe.go.th/พรบ-การศึกษาแห่งชาติ-พ-ศ-2542
กานต์ธิดา บุญมา, ทวีศักดิ์ จินดานุรักษ์, ดวงเดือน สุวรรณจินดา, และณสรรค์ ผลโภค. (2568). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนที่ส่งเสริมทักษะทางปัญญาตามกรอบมาตรฐานคุณวุฒิระดับอุดมศึกษาแห่งชาติสำหรับนักศึกษาระดับปริญญาตรีมหาวิทยาลัยราชภัฏ. วารสารศึกษาศาสตร์ มสธ., 18(1), 27-43. https://so05.tci-thaijo.org/index.php/edjour_stou/article/view/274943
จารุณี ทับทิมทอง. (2565). ความต้องการพัฒนาทักษะที่จำเป็นในยุคดิจิทัลของบุคลากรวัยทำงาน ในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล. วิทยาลัยบริหารธุรกิจนวัตกรรมและการบัญชี มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
ทิศนา แขมมณี. (2549). การนำเสนอรูปแบบเสริมสร้างทักษะการคิดขั้นสูง ของนิสิตนักศึกษาครูระดับปริญญาตรี สำหรับหลักสูตรครุศึกษา. คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ไทยโพสต์. (2557). ผลประเมินเด็กไทยวิเคราะห์ไม่เป็น. สืบค้น 1 กันยายน 2557, จากhttp://www.thaipost.net/node/24279
บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 10). สุวิริยาสาส์น.
เพชร รองพล, มณีนุช รองพล, จีรนันท์ แก้วมา, และพัทธ์รดา ยาประเสริฐ. (2566). การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างสภาพแวดล้อมการเรียนรู้กับความพร้อมในการเรียนรู้ด้วยตนเองของนักศึกษาระดับปริญญาตรี คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ, 15(2), 255-266. https://he02.tci-thaijo.org/index.php/TNSUJournal/article/view/258298
มนต์ชัย เทียนทอง. (2548). การออกแบบและพัฒนาคอร์สแวร์ สำหรับบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน (พิมพ์ครั้งที่ 2). สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.
ยงยุทธ มุ่งหมาย, ธนดล ภูสีฤทธิ์, และสุทธิพงษ์ หกสุวรรณ. (2567). การพัฒนารูปแบบสภาพแวดล้อมทางการเรียนรู้เปิดแบบสร้างสรรค์เป็นฐานเพื่อส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์ของนักศึกษาระดับปริญญาตรี. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยมหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, 18(2), 91-104. https://so02.tci-thaijo.org/index.php/JournalGradVRU/article/view/263498
สุมาลี ชัยเจริญ. (2554). เทคโนโลยีการศึกษา: หลักการ ทฤษฎี สู่การปฏิบัติ (พิมพ์ครั้งที่ 2). โรงพิมพ์คลังนานาวิทยา.
สุวิมล ว่องวาณิช. (2550). การวิจัยประเมินความต้องการจำเป็น (พิมพ์ครั้งที่ 2). สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อนวัช อุ่นกอง. (2568). รูปแบบการเสริมสร้างชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพครูตามหลักการทรงงานเพื่อพัฒนาคุณภาพการเรียนรู้สถานศึกษาในเขตเศรษฐกิจพิเศษโรงเรียนราชประชานุเคราะห์15 จังหวัดเชียงราย. ปัญญา, 32(2), 1-13. https://so06.tci-thaijo.org/index.php/panya-thjo/article/view/282158
อนุภาพ ด้วงนิ่ม, วิชัย นภาพงศ์, โอภาส เกาไศยาภรณ์, จิระวัฒน์ ตันสกุล, และชไมพร อินทร์แก้ว. (2564). การพัฒนาสิ่งแวดล้อมทางการเรียนรู้ออนไลน์แบบเปิดสำหรับมหาชนที่ส่งเสริมการเรียนรู้ด้วยตนเองตามแนวทฤษฎีคอนสตรัคติวิสต์. Journal of Information and Learning [JIL], 32(3), 1-13. https://doi.org/10.14456/jil.2021.19
อรรถพร วรรณทอง. (2564). การพัฒนาสภาพแวดล้อมการเรียนรู้แบบเปิดออนไลน์เพื่อส่งเสริมทักษะการเรียนรู้และนวัตกรรมสำหรับผู้เรียน. วารสารครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 18(2), 165–178. https://so06.tci-thaijo.org/index.php/edu-rmu/article/view/252567
