The role of Vietnamese Buddhists in patronizing Buddhism in Nong Khai Province

Main Article Content

Phrarajratanalongkorn
Athithep Phatha

Abstract

Vietnamese people were originally out of place and the territory was self-governing thousands of years ago. Later, when developed into a urban and unified community, it was later compiled as a part of China and intervened by France and America causing a political war that caused people in the nation to evacuate. Outside the territory itself to find a land that is safe And Thailand or the Kingdom of Thailand is one area that is safe for Vietnamese people. Until the end, when the war broke out, evidence was established in Thailand, especially the northeast region. And Nong Khai Province is another province that has a lot of Vietnamese people living The immigration to the city of Nong Khai of Vietnamese people is mainly located in Tha Bo district and Nong Khai town. When Vietnamese people migrated to Nong Khai, then their cultural identity was integrated. Meaning to be patient And what is sincere, doing really, really Especially in matters of Buddhism Many Vietnamese people turned to Buddhism and gave patronage in many aspects of Nong Khai province.

Article Details

Section
Research Articles

References

คูณ โทขันธ์. (2545). พุทธศาสนากับสังคมและวัฒนธรรมไทย. กรุงเทพมหานคร: โอ.เอส. พริ้นติ้งเฮ้าส์.

ธัญญาทิพย์ ศรีพนา. (2548). เหวียต เกี่ยว ในประเทศไทยกับความสัมพันธ์ไทย-เวียดนาม. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ไพรัตน์ สูงกิจบูรณ์. (2546). ซินจ่าว เวียดนาม. กรุงเทพมหานคร: สานักพิมพ์อทิตตา.

ไวภพ กฤษณสุวรรณ และคณะ. (2564). ศึกษาเปรียบเทียบความเชื่อเรื่องการเกิดในศาสนาพราหมณ์-ฮินดูกับพุทธศาสนาเถรวาท. วารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร, 4(1): 20-34.

สมบูรณ์ สุขสาราญ. (2534). พุทธศาสนากับความชอบธรรมทางการเมืองกรณีเปรียบเทียบประเทศ ไทย ลาว และกัมพูชา. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุรชัย ศิริไกร. (2539). “โครงการความร่วมมือระหว่างไทย-เวียดนามในปัจจุบัน”. ความสัมพันธ์ ระหว่างประเทศไทยกับเวียดนามในทศวรรษปัจจุบันและลู่ทางความร่วมมือในอนาคต. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ศุศราภรณ์ แต่งตั้งลา. (2549). “ศักยภาพแหล่งท่องเที่ยวเชิงนิเวศหมู่บ้านมิตรภาพไทย-เวียดนามที่มีผลต่อการเสริมสร้างมิตรภาพและการส่งเสริมการท่องเที่ยวไทย-เวียดนาม”. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการการท่องเที่ยว. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

อุดม ธีรพัฒนานนทกุล. (2545). “บทบาทพระสงฆ์ในฐานะผู้เชื่อมความสัมพันธ์ทางวัฒนธรรมบริเวณ ภาคเหนือตอนบนของไทยกับรัฐฉานพม่า (พ.ศ. 2525-2544)”. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาภูมิภาคศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

หว่าง คัก นาม. (2550). ความเป็นมาแห่งการพัฒนาความสัมพันธ์ไทย-เวียดนาม (1976-2000). กรุงเทพมหานคร: ห้างหุ้นส่วนจากัดสามสลา.