การศึกษาวิเคราะห์เรื่องกรรมกับการบรรลุธรรม ที่ปรากฏในคัมภีร์พระพุทธศาสนาเถรวาท

Main Article Content

อธิเทพ ผาทา

บทคัดย่อ

คำสอนเรื่องกรรมนั้นถือว่าเป็นเรื่องที่มีความสัมพันธ์กับการบรรลุธรรมหรือการบรรลุเป้าหมายสูงสุดของศาสนา ทั้งในมิติของศาสนาและปรัชญาของอินเดียทุกสำนักต่างมีคำสอนที่ว่าด้วยเรื่องของกรรม และกรรมนั้นก็มีผลต่อการบรรลุเป้าหมายสูงสุดของศาสนาของตนได้ ในพระพุทธศาสนาเถรวาทก็เช่นเดียวกัน ที่ได้สอนว่าการกระทำที่ประกอบไปด้วยเจตนานั้นถือว่าเป็นการกระทำที่มีคุณค่าทางด้านจริยธรรมและการกระทำดังกล่าวนั้นที่เป็นการกระทำความดีหรือการกระทำที่มุ่งถึงความดีนั้นสามารถที่จะพัฒนาไปสู่การหลุดพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิดได้ และจากการศึกษาจะพบว่าผลการบรรลุธรรมของสาวกหรือแม้แต่พระพุทธองค์เองก็ไม่ได้เกิดมาจากการกระทำหรือกรรมในชาตินี้เท่านั้นแต่เกิดมาจากกรรมหรือการกระทำในชาติที่ผ่านๆมาที่ได้ทำการสั่งสมกรรมมาแล้วเป็นจำนวนมากจึงสามารถที่จะเป็นผลหรือมวลรวมที่จะทำให้เกิดการบรรลุธรรมในชาตินี้ได้

Article Details

ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2560). อรรถกถาภาษาภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระสัทธัมมโชติกะ ธัมมาจริยะ. (2538). ปรมัตถโชติกะ สมถกรรมฐานทีปนี. กรุงเทพมหานคร: วัฒนกิจพาณิชย์.

พระอุทัย จิรธมฺโม (เอกสะพัง). (2543). “ทัศนะเรื่องกรรมในพระพุทธศาสนาเถรวาท และปัญหาเรื่องกรรมในสังคมชาวพุทธไทยปัจจุบัน”. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระมหาอำนวย อานนฺโท (จันทร์เปล่ง). (2542). “การศึกษาเรื่องการบรรลุธรรมในพระพุทธศาสนาเถรวาท”. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระมหาบุญชิต ญาณสํวโร (สุดโปร่ง). (2537). “ศึกษาคุณสมบัติของพระอรหันต์ในพระพุทธศาสนาเถรวาท”. วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหิดล.

พระเกรียงศักดิ์ สิริสกฺโก (ศรีโชติ). (2566). บัณเฑาะก์กับการบรรลุธรรมในทรรศนะพุทธปรัชญาเถรวาท. วารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร, 6(2): 271-283.