การวิเคราะห์องค์ประกอบภาวะผู้นำครูในโรงเรียนพระราชทาน กลุ่มจังหวัดที่ 11
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันภาวะผู้นำครูในโรงเรียนพระราชทาน กลุ่มจังหวัดที่ 11 เก็บข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามแบบมาตรวัดประมาณค่า 5 ระดับ ที่มีค่าความเชื่อมั่น 0.850 จากกลุ่มตัวอย่างครูในโรงเรียนพระราชทาน กลุ่มจังหวัดที่ 11 จำนวน 500 คน ที่ได้จากการสุ่มแบบแบ่งชั้นชนิดสัดส่วน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ความเบ้ ความโด่ง สัมประสิทธิ์การกระจาย และวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน ผลการวิจัย พบว่า การตรวจสอบความสอดคล้องกลมกลืนของโมเดลการวิเคราะห์ องค์ประกอบภาวะผู้นำครูในโรงเรียนพระราชทาน กลุ่มจังหวัดที่ 11 ที่พัฒนาขึ้นมีความสอดคล้องกับ ข้อมูลเชิงประจักษ์ โดยได้ค่าวัดระดับความสอดคล้อง คือ = 202.125, df = 77, p < .01, / df = 2.625, TLI = 0.966, CFI = 0.950, RMSEA = 0.046, SRMR = 0.021 โดยมีค่าของน้ำหนักองค์ประกอบเป็นบวกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 ทุกองค์ประกอบและมีค่าอยู่ระหว่าง 0.918 ถึง 0.928 เรียงลำดับค่าน้ำหนักองค์ประกอบจากมากไปน้อย ดังนี้ การเป็นแบบอย่างทางการสอน การพัฒนาตนเองและเพื่อนครู การมีส่วนร่วมในการพัฒนา และการเป็นครูผู้นำการเปลี่ยนแปลง มีค่าน้ำหนักองค์ประกอบเท่ากับ 0.928, 0.920, 0.919 และ 0.918 ตามลำดับ
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
ข้อความที่ปรากฎอยู่ในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
เอกสารอ้างอิง
คมศร วงษ์รักษา และวรรณี แกมเกตุ. (2560). “คิดนอกกรอบ Think Out of the Box”. วารสารครุศาสตร์, 45(4): 366–341.
ทศพร มนตรีวงษ์. (2559). การวิเคราะห์องค์ประกอบภาวะผู้นำครูในโรงเรียนมาตรฐานสากล สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 28. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น. กรุงเทพมหานคร: สุรีริยาสาส์น.
ภราดาวิศิษฐ์ ศรีวิชัยรัตน์. (2553). คุณภาพครูและคุณภาพการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: สภาการศึกษาคาทอลิก.
รัชดาภรณ์ พิมพ์ประพันธ์. (2553). “ในหลวงกับการศึกษาไทย”. จดหมายข่าวมหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง, ปีที่ 5 ฉบับที่ 60 ธันวาคม: 15.
สมนึก ภัทธิยธานี. (2553). การวัดผลการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 7). กาฬสินธุ์: ประสานการพิมพ์.
สัญญา สดประเสริฐ. (2562). “ศตวรรษที่ 21: ทักษะการเรียนรู้สู่ความเป็นครูมืออาชีพ”. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 2(1): 1-12.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2545). คู่มือการประเมินสมรรถนะครู. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2553). คู่มือการประเมินสมรรถนะครู (ฉบับปรับปรุง). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
สำนักทดสอบทางการศึกษา. (2560). คู่มือการประเมินสถานศึกษาเพื่อรับรางวัลพระราชทานระดับประถมศึกษาและมัธยมศึกษา. กรุงเทพมหานคร: สำนักทดสอบทางการศึกษา.
อาภารัตน์ ราชพัฒน์. (2554). การพัฒนาตัวบ่งชี้ภาวะผู้นำของครูในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
Harris, A., & Muijs, D. (2005). Improving Schools Through Teacher Leadership. London: MPG Books.
Katzenmeyer & Moller. (2001). Awakening the sleeping giant: helping teachers develop as leaders. 2nd ed. Thousand Oaks: Corwin Press.
Lieberman & Miller. (2004). Teacher leadership. San Francisco: Jossey-bass.
