ศึกษาเปรียบเทียบการบูรณาการหลักธรรมทางศาสนาเพื่อพัฒนาเด็กประถมศึกษาในโรงเรียนวิถีพุทธกับโรงเรียนคริสต์คาทอลิก
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ ดังนี้ 1) เพื่อศึกษาหลักคำสอนทางศาสนาในโรงเรียนวิถีพุทธและโรงเรียนคริสต์มีบทบาทสำคัญหรือมีส่วนช่วยในการพัฒนาความรู้ของเด็กประถมศึกษา 2) เพื่อบูรณาการหลักคำสอนทางศาสนาในโรงเรียนวิถีพุทธและโรงเรียนคริสต์มีบทบาทสำคัญหรือมีส่วนช่วยในการพัฒนาความรู้ของเด็กประถมศึกษา 3) เพื่อศึกษาเปรียบเทียบถึงความแตกต่างระหว่างโรงเรียนมีส่วนช่วยพัฒนาพฤติกรรมหรือมีส่วนช่วยในด้านพฤติกรรมของเด็กประถมศึกษา งานวิจัยนี้เป็นการศึกษาเชิงคุณภาพ โดยศึกษาและรวบรวมข้อมูลจากการสัมภาษณ์ และงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง ผลการศึกษาพบว่า การเรียนรู้หลักคำสอนที่ควรสอนแก่เด็กชั้นประถมศึกษาในโรงเรียนวิถีพุทธ จะเน้นพัฒนาเด็กนักเรียนด้วยหลักธรรมแบบที่เข้าใจง่าย ที่เกี่ยวข้องกับศีล 5, สมาธิ และปัญญา โรงเรียนส่งเสริมให้เด็กได้มีกิจกรรมทางศาสนาเพื่อให้เกิดแนวทางการปฏิบัติที่ดี ส่วนโรงเรียนคริสต์คาทอลิกจะเป็นคำสอนเกี่ยวกับความรักต่อพระเจ้าและความรักต่อเพื่อนมนุษย์ โดยเริ่มต้นจากครอบครัวไปสู่สังคมภายนอก และสอนให้เด็กรู้จักการเอื้อเฟ้อเผื่อแผ่เพื่อน มีการแบ่งปันทั้งทางกายและทางใจ ตลอดจนได้เกิดการเรียนรู้ในเรื่องของการดำรงชีวิตอย่างสงบสุข และต้องเสริมสร้างเรื่องคุณธรรม จริยธรรมให้กับเด็กด้วย การวิจัยเปรียบเทียบนี้แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าทั้งโรงเรียนวิถีพุทธและโรงเรียนคริสเตียนคาทอลิก ได้บูรณาการหลักการทางศาสนาเข้ากับการเรียนรู้ของนักเรียนผ่านกิจกรรมในชั้นเรียนและกิจกรรมต่างๆ ของโรงเรียนอย่างมีประสิทธิภาพ สำหรับเป้าหมายของการบูรณาการนี้ โรงเรียนวิถีพุทธเน้นที่การนำหลักพุทธศาสนามาใช้ในชีวิตประจำวัน ในขณะที่โรงเรียนคริสเตียนคาทอลิกเน้นความรักและความเอื้ออาทรในชุมชน
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
ข้อความที่ปรากฎอยู่ในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
เอกสารอ้างอิง
กุลณพัฒน์ พัฐธัญดรรัตน. (2562). “การจัดการศึกษาปฐมวัย: นโยบายและการจัดการเชิงพุทธบูรณาการ”. วารสารมหาจุฬาวิชาการ, 6(ฉบับพิเศษ): 414-435.
ดารารัตน์ อุทัยพยัคฆ์. (2548). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนแบบพุทธวิธีเพื่อเสริมสร้าง พฤติกรรมการอนุรักษ์ สิ่งแวดล้อมของเด็กปฐมวัย. วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิตสาขาวิชาปฐมวัย. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศรีนครินทร์วิโรต.
เปรมวราพร พิณจิรวิทย์. (2558). การพัฒนาคุณธรรมจริยธรรมของนักเรียนอนุบาล 1 โดยการประยุกต์ใช้การวิจัยเป็นฐานโรงเรียนบ้านสามหลัง อำเภอศรีสวัสดิ์ จังหวัดกาญจนบุรี.
สุรินทร์ จารย์อุปการะ. (2556). การจัดการศึกษาโรงเรียนคาทอลิกในประเทศไทยตามอัตลักษณ์การศึกษาคาทอลิก. วิทยานิพนธ์การบริหารการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
Braun, V., & Clarke, V. (2006). Using thematic analysis in psychology. Qualitative Research in Psychology, (3): 77-101.