การพัฒนาศึกษานิเทศก์สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาเพื่อรองรับหลักสูตรฐานสมรรถนะและการประเมินวิทยฐานะรูปแบบประเมินประสิทธิภาพตามข้อตกลงการพัฒนางาน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ ดังนี้ 1. เพื่อทราบแนวทางการพัฒนาศึกษานิเทศก์สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาเพื่อรองรับหลักสูตรฐานสมรรถนะ และ 2. ทราบแนวทางการพัฒนาศึกษานิเทศก์สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาเพื่อรองรับการประเมินวิทยฐานะรูปแบบประเมินประสิทธิภาพตามข้อตกลงการพัฒนางานใช้เทคนิคการวิจัยอนาคต ผู้วิจัยคัดเลือกผู้เชี่ยวชาญ ที่เป็นที่ยอมรับในด้านหลักสูตรฐานสมรรถนะด้านการพัฒนาทุนมนุษย์ และด้านการประเมินวิทยฐานะในรูปแบบประเมินประสิทธิภาพตามข้อตกลงพัฒนางาน จำนวน 19 คน โดยใช้วิธีการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือในการเก็บข้อมูล คือ แบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง และแบบสอบถามความคิดเห็น สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่ามัธยฐาน ค่าฐานนิยม และค่าพิสัยระหว่างควอไทล์ ผลการวิจัยพบว่า 1. แนวทางการพัฒนาศึกษานิเทศก์สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาเพื่อรองรับหลักสูตรฐานสมรรถนะ ประกอบด้วย 20 แนวทาง อาทิเช่น (1) การพัฒนาศึกษานิเทศก์ให้มีความรู้เรื่องการจัดการศึกษาโดยใช้หลักสูตรฐานสมรรถนะผ่านการอบรมในรูปแบบผสมผสาน (2) การพัฒนาทักษะการนิเทศหลักสูตรและการจัดการเรียนรู้สู่สมรรถนะด้วยการสร้างชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพ ในระดับเขตพื้นที่การศึกษา ระดับเขตตรวจราชการ ระดับชาติ และระดับนานาชาติ และ (3) ส่งเสริมการพัฒนาศึกษานิเทศก์และประเมินผลการพัฒนาอย่างต่อเนื่อง โดยใช้เทคโนโลยีดิจิทัลเป็นฐาน 2. แนวทางการพัฒนาศึกษานิเทศก์สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาเพื่อรองรับการประเมินวิทยฐานะรูปแบบประเมินประสิทธิภาพตามข้อตกลงการพัฒนางาน ประกอบด้วย 20 แนวทาง อาทิเช่น (1) การพัฒนาความรู้ความเข้าใจเกณฑ์การประเมินวิทยฐานะ (2) การพัฒนาความรู้ความเข้าใจเรื่องการจัดทำข้อตกลงพัฒนางานให้สอดคล้องกับมาตรฐานวิชาชีพ (3) พัฒนาทักษะด้านเทคโนโลยีดิจิทัลเพื่อให้สามารถประยุกต์ใช้ในงานนิเทศทางการศึกษา (4) การพัฒนาทักษะด้านการสร้างสรรค์นวัตกรรมการนิเทศทางการศึกษา และการวิจัยทางการศึกษา
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
ข้อความที่ปรากฎอยู่ในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
เอกสารอ้างอิง
ดารณีย์ พยัคฆ์กุล. (2564). “สมรรถนะการนิเทศการศึกษาของศึกษานิเทศก์ในศตวรรษที่ 21 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงใหม่ เขต 1-6”. วารสารสมาคมพัฒนาวิชาชีพการบริหารการศึกษาแห่งประเทศไทย, 3(2): 21-28.
ธีระเดช ริ้วมงคล. (2562). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์: Human Resource Development. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
พลัฏฐ์ อารีวงศ์ศิลป์. (2567). “การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์จากยุคการบริหารงานบุคคลสู่ยุคดิจิทัล” วารสารสหวิทยาการนวัตกรรมปริทรรศน์, 7(1): 347-356.
ศิรภัสสรศ์ วงศ์ทองดี. (2559). “Delahaye’s Wider Theoretical Model, 2005”: การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2562). “รายงานผลการวิจัยและพัฒนากรอบสมรรถนะผู้เรียนระดับประถม ศึกษาตอนต้นสำหรับหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน”. กรุงเทพฯ: บริษัท ทริปเพิ้ลกรุ๊ป จำกัด.
Ading Rahman Sukmara. (2024). Human Resource Management (HR) To Maintain The Quality Of Education Journal Ekonomi. Volume13, Number 03.
Gary Dessler. (2014). A Framework for Human Resource Management, 7th ed. New Jersey: Pearson Prentice Hall.
Ghee Soon Lim, et al. (2013). “Human Resource Development for Effective Organizations: Principles and Practices Across National Boundaries”. Singapore: New Tech Park: Cengage Learning Asia Pte Ltd.
