การวิเคราะห์โมเดลสมการโครงสร้างความสัมพันธ์ของการบริหารแบบมีส่วนร่วมอัตลักษณ์องค์กร และความเป็นองค์กรนวัตกรรมของภาคีเครือข่ายสถาบันการศึกษาในรัชกาลที่ 6 และสมเด็จพระเจ้าภคินีเธอ เจ้าฟ้าเพชรรัตนราชสุดา สิริโสภาพัณณวดี

Main Article Content

ศิรดา พรมเทพ
วรกาญจน์ สุขสดเขียว

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ดังนี้ 1) เพื่อทราบองค์ประกอบของการบริหารแบบมีส่วนร่วม 2) เพื่อทราบองค์ประกอบของอัตลักษณ์องค์กร 3) เพื่อสำรวจองค์ประกอบของความเป็นองค์กรนวัตกรรม 4) เพื่อวิเคราะห์โมเดลสมการโครงสร้างความสัมพันธ์ของการบริหารแบบมีส่วนร่วม อัตลักษณ์องค์กรและความเป็นองค์กรนวัตกรรมของเครือข่ายสถาบันการศึกษาในรัชกาลที่ 6 และสมเด็จพระเจ้าภคินีเธอ เจ้าฟ้าเพชรรัตนราชสุดา สิริโสภาพัณณวดี การวิจัยครั้งนี้ใช้ระเบียบวิธีวิจัยแบบผสมผสาน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ความถี่ ร้อยละ มัชฌิมเลขคณิต ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจ การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน และการวิเคราะห์โมเดลสมการโครงสร้าง ผลการวิจัยพบว่า 1. การบริหารแบบมีส่วนร่วมของโรงเรียนภาคีในเครือข่ายสถาบันการศึกษาในรัชกาลที่ 6 ประกอบด้วย 7 องค์ประกอบ 72 ตัวแปร 2. อัตลักษณ์องค์กรของโรงเรียนเครือข่ายประกอบด้วย 4 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) ภาพลักษณ์ 2) ชื่อเสียง 3) ความไว้วางใจ และ 4) ความภักดี การค้นพบนี้สอดคล้องกับหลักฐานเชิงประจักษ์ 3. องค์ประกอบความเป็นองค์กรนวัตกรรมของโรงเรียนภาคีเครือข่ายสถาบันการศึกษามี 7 องค์ประกอบ คือ 1) ด้านกลยุทธ์ 2) ด้านโครงสร้าง 3) ระบบ 4) รูปแบบการบริหารจัดการ 5) บุคลากร 6) ค่านิยมร่วม และ 7) ทักษะมีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ 4. การสร้างแบบจำลองสมการโครงสร้างพบว่า การจัดการแบบมีส่วนร่วม อัตลักษณ์องค์กร และนวัตกรรมองค์กรมีความสัมพันธ์กันอย่างมีนัยสำคัญ การจัดการแบบมีส่วนร่วมมีอิทธิพลโดยตรงต่ออัตลักษณ์องค์กรและนวัตกรรมขององค์กรโดยตรงแม้ว่าจะไม่มีนัยสำคัญก็ตาม อย่างไรก็ตาม การจัดการแบบมีส่วนร่วมมีอิทธิพลทางอ้อมอย่างมีนัยสำคัญต่อนวัตกรรมขององค์กรผ่านเอกลักษณ์องค์กร เอกลักษณ์องค์กรยังมีอิทธิพลโดยตรงต่อนวัตกรรมขององค์กรอีกด้วย เมื่อรวมกันแล้ว ตัวแปรเหล่านี้สามารถคิดเป็น 89% ของความแปรปรวนในนวัตกรรมขององค์กร

Article Details

ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

จิติมา วรรณศรี. (2563) นวัตกรรมสู่การพัฒนาสถานศึกษา. พิษณุโลก: รัตนสุวรรณการพิมพ์.

มูลนิธิพระบรมราชานุสรณ์พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวในพระบรมราชูปถัมภ์. (2545). สารานุกรมพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ฉบับพิมพ์ครั้งที่ 2 และแก้ไขเพิ่มเติมเล่ม 2 พระราชกรณียกิจและกิจการที่เกี่ยวข้องภายหลังรัชสมัย. กรุงเทพฯ: บริษัทเอดิสัน เพรส โพรดักส์ จำกัด.

แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 13 (พ.ศ. 2566 – 2570)”. (2565, 1 พฤศจิกายน). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 139 ตอนพิเศษ 258 ง, หน้า 20.

นรวัฒน์ ชุติวงศ์. (2554). การวิเคราะห์ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการเป็นองค์กรแห่งนวัตกรรม ในประเทศไทย. วารสารบริหารธุรกิจ, 34(1): 47-58.

นุชนาถ สอนสง. (2561). การบริหารแบบมีส่วนร่วมของกลุ่มเครือข่ายส่งเสริมประสิทธิภาพการจัดการมัธยมศึกษาจังหวัด. วารสารวิชาการบัณฑิตวิทยาลัยสวนดุสิต, 4(6): 1-15.

วชิน อ่อนอ้าย. (2558). รูปแบบการพัฒนาโรงเรียนเอกชนสู่ความเป็นองค์การแห่งนวัตกรรม. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 17(2): 74-84.

ศุภฤกษ์ รักชาติ. (2554). การวิเคราะห์ความต้องการจำเป็นด้านความเข้าใจเกี่ยวกับอัตลักษณ์โรงเรียน และกระบวนการกำหนดอัตลักษณ์โรงเรียนของผู้บริหารสถานศึกษา. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ ปี พ.ศ. 2560-2579. กรุงเทพฯ:พริกหวานกราฟฟิค จำกัด.

สุธิญา จันทร์เจ้าฉาย. (2553). การพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการโรงเรียนเหล่าทัพสู่การเป็นองค์กรอัจฉริยะ. วิทยานิพนธ์หลักสูตรปริญญาครุศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาอุดมศึกษาภาควิชา. คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณ์.

สุวิมล โพธิ์กลิ่น และคณะ. (2557). รูปแบบการบริหารแบบมีส่วนร่วมของสถานศึกษาขั้นพื้นฐานขนาดเล็ก. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, 8(3): 25-40.

อนุพงษ์ ชุมแวงวาปี. (2560). การพัฒนารูปแบบองค์การแห่งนวัตกรรมของโรงเรียนมัธยมศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วิทยานิพนธ์หลักสูตรปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา.