อนาคตภาพของวิชาชีพศึกษานิเทศก์ในประเทศไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อทราบอนาคตภาพของวิชาชีพศึกษานิเทศก์ในประเทศไทย ด้วยระเบียบวิธีวิจัยอนาคตแบบ EDFR โดยเก็บรวบรวมข้อมูลจากกลุ่มผู้เชี่ยวชาญที่เลือกแบบเฉพาะเจาะจง จำนวน 19 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสัมภาษณ์ไม่มีโครงสร้าง และแบบสอบถามแบบมาตรวัดประเมินค่าของลิเคิท วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา จากแบบบันทึกประกอบการสัมภาษณ์ และวิเคราะห์ค่าทางสถิติ ค่ามัธยฐาน ค่าฐานนิยม และค่าพิสัยควอไทล์เพื่อพิจารณาหาค่าฉันทามติจากแบบสอบถามแบบมาตรวัดประเมินค่าของลิเคิท ผลการวิจัยพบว่า อนาคตภาพของวิชาชีพศึกษานิเทศก์ในประเทศไทย มี 2 ด้าน 43 ประเด็น คือ 1) ด้านความรู้ ประสบการณ์ การปฏิบัติงานและการปฏิบัติตน มุ่งเน้นให้มีความเป็นผู้นำทางวิชาการ เข้าใจด้านหลักสูตรการจัดการศึกษา การวิจัย การใช้สื่อ นวัตกรรม เทคโนโลยีดิจิทัล สามารถนำเทคโนโลยีมาใช้ในการบูรณาการนิเทศและประยุกต์ใช้ในการปฏิบัติการนิเทศ สามารถวิเคราะห์สภาพปัญหา ความต้องการในการจัดการเรียนรู้ของครู ด้วยรูปแบบที่หลากหลาย ทันสมัย วางแผนงานและจัดลำดับความสำคัญของงาน มีความคิดเชิงบวก มีคุณธรรม จริยธรรม ปฏิบัติตามจรรยาบรรณวิชาชีพ และเป็นแบบอย่างที่ดีได้ และ 2) ด้านการจัดการองค์กรของวิชาชีพศึกษานิเทศก์ มุ่งเน้นให้ มีโครงสร้างการบริหารการนิเทศที่เป็นรูปธรรมประสานงานกันได้อย่างคล่องตัว ปรับโครงสร้างการบริหารให้มีหน่วยศึกษานิเทศก์ส่วนกลางที่จะเชื่อมโยงนโยบายจากส่วนกลางสู่หน่วยงานที่จัดให้มีการนิเทศ โดยมีโครงสร้างกรอบอัตรากำลังสำหรับผู้ปฏิบัติงานในหน่วยงานกลางอย่างชัดเจน มีกฎหมายรองรับ มีองค์กรหรือหน่วยงานเฉพาะของวิชาชีพศึกษานิเทศก์ เพื่อให้ศึกษานิเทศก์ได้ทำหน้าที่อย่างเต็มที่ วิชาชีพศึกษานิเทศก์ควรได้รับการส่งเสริมความก้าวหน้าของวิชาชีพศึกษานิเทศก์ โดยมีเส้นทางความก้าวหน้าในอาชีพ ที่เข้มแข็ง สามารถเติบโตและก้าวหน้าเปลี่ยนตำแหน่งในระดับที่สูงขึ้น ในส่วนของหน่วยงานที่จัดการศึกษาจะต้องมีศึกษานิเทศก์ครบทั้งปริมาณ และมีคุณภาพที่เหมาะสม
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
ข้อความที่ปรากฎอยู่ในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
เอกสารอ้างอิง
กัมปนาท สุ่มมาตย์. (2563). “แนวทางการพัฒนาศึกษานิเทศก์ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาให้เกิดสมรรถนะที่เหมาะสมสำหรับทศวรรษหน้า”. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
จักรพันธ์ ภาชนะ. (2559). อนาคตภาพการบริหารจัดการการศึกษาขั้นพื้นฐานระดับมัธยมศึกษาในทศวรรษหน้า (พ.ศ. 2558-2567). วารสารการพยาบาล กรมสาธารณสุขและการศึกษา, 17(2): 122–123.
ประวิต เอราวรรณ์. (2567). ศึกษานิเทศก์ยุคใหม่กับการพัฒนาคุณภาพการศึกษา. สืบค้นข้อมูลเมื่อ 27 สิงหาคม 2567 จาก https://otepc.go.th/th/content_page/item/4920-2567-on-site-training.html
พัสฏาพรห์ คำจันทร์. (2565). “อนาคตภาพการนิเทศการศึกษา สำหรับศึกษานิเทศก์สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา ประถมศึกษาในทศวรรษหน้า: กรณีสาระเทคโนโลยี (วิทยาการคำนวณ)”. วิทยานิพนธ์หลักสูตรการศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพัฒนศึกษา. มหาวิทยาลัยนเรศวร.
เพ็ญวิภา พรหมสุวรรณ์. (2558). อนาคตภาพของการนิเทศการศึกษาสำหรับสถานศึกษา ขั้นพื้นฐานในทศวรรษหน้า (พ.ศ.2556-2565). วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 9(3): 96-97.
บริษัทมติชนจำกัด (มหาชน). (2562, 26 กรกฎาคม). ยี่สิบปีปฏิรูปการศึกษาไทย ปมปัญหาที่ยังคงต้องแก้ไข. มติชนออนไลน์. สืบค้นข้อมูลเมื่อ 7 พฤศจิกายน 2564 จาก https://www.matichon.co.th/advertorial/news_1597058
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2553). การวิจัยและพัฒนานโยบายการพัฒนาครูและบุคลากรทางการศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.
เอกชัย อ้ายม่านและคณะ. (2565). ศึกษานิเทศก์ยุคใหม่: การปรับตัวต่อความท้าทายในโลกที่เปลี่ยนแปลง. วารสารการบริหารการศึกษาและภาวะผู้นำมหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร, 10(39): 5-6.
