การพัฒนาทักษะปฏิบัติพื้นฐานเรื่องภาพพิมพ์สวยงามโดยการเรียนรู้แบบเพื่อนช่วยเพื่อนร่วมกับแบบฝึกทักษะของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เปรียบเทียบทักษะปฏิบัติพื้นฐานทางการเรียนด้วยแบบ ฝึกทักษะเรื่องภาพพิมพ์สวยงามโดยการเรียนรู้แบบเพื่อนช่วยเพื่อนร่วมกับแบบฝึกทักษะ 2) ประเมินความพึงพอใจของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ที่มีต่อการจัดการเรียนรู้แบบเพื่อนช่วยเพื่อนร่วมกับแบบฝึกทักษะ บทความวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงทดลอง กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4/1 โรงเรียนบ้านควนประกอบ อำเภอกงหรา จังหวัดพัทลุง จำนวน 30 คน โดยใช้วิธีการสุ่มแบบหลายขั้นตอน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ (1) แผนการจัดการเรียนรู้แบบเพื่อนช่วยเพื่อนร่วมกับแบบฝึกทักษะ ซึ่งผ่านการตรวจสอบคุณภาพและได้รับคะแนนความถูกต้อง 4.75 และความเหมาะสม 4.76 (2) แบบทดสอบวัดผลการเรียนรู้ ซึ่งมีค่าดัชนีความสอดคล้องกับวัตถุประสงค์การวิจัยเท่ากับ 1.00 ค่าความยากง่ายระหว่าง 0.40-0.60 ค่าอำนาจจำแนกระหว่าง 0.20-0.40 และค่าความเชื่อมั่น 0.89 และ (3) แบบประเมินความพึงพอใจ ซึ่งมีค่าดัชนีความสอดคล้อง 1.00 และค่าความเชื่อมั่น 0.70 ผลการวิจัยพบว่า (1) ทักษะการทำภาพพิมพ์ของนักเรียนมีแนวโน้มพัฒนาขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01 (2) นักเรียนมีความพึงพอใจต่อการเรียนรู้แบบเพื่อนช่วยเพื่อนร่วมกับแบบฝึกทักษะในระดับสูงสุด (𝑥̅ =4.81, S.D. = 0.42)
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
ข้อความที่ปรากฎอยู่ในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความ และข้อคิดเห็นนั้นไม่ถือว่าเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการวารสารวิชาการสถาบันพัฒนาพระวิทยากร
เอกสารอ้างอิง
ชญตว์ อินทร์ชา. (2561). การประยุกต์ใช้วัสดุธรรมชาติในการเรียนรู้ศิลปะภาพพิมพ์. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาศิลปะและการออกแบบ. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ถวัลย์ มาศจรัส. (2548). แบบฝึกทักษะเพื่อพัฒนาการเรียนรู้. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สมชาย แสนดี. (2565). ผลการจัดการเรียนรู้แบบเพื่อนช่วยเพื่อนที่ส่งผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและความพึงพอใจของนักเรียนระดับประถมศึกษา. วารสารการศึกษาพัฒนาครู, 14(2): 88-102.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.
สุนันทา สุนทรประเสริฐ. (2544). แนวคิดและทฤษฎีการเรียนรู้ผ่านแบบฝึกหัด. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สุภาวดี พึ่งฉิ่ง (2562). การใช้กิจกรรมศิลปะเพื่อส่งเสริมพัฒนาการด้านการคิดและการแสดงออกของเด็ก. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์การศึกษา.
Anderson, J., & Lee, K. (2022). Education and learning environments. Oxford University Press.
Balsley, J. (2015). Printmaking and child development: A brain-based learning approach. Art Education Journal, 67(3): 45-52.
Brown, T. (2020). The importance of art education: A comparative study. London: Art & Society Publishing.
Cronbach, L. J. (1951). Coefficient alpha and the internal structure of tests. Psychometrika, 16(3): 297–334.
Smith, J., & Johnson, L. (2021). Overcoming resource constraints in elementary art education. Journal of Arts in Education, 12(4): 67-82.
