HEALTH IMPACT ASSESSMENT OF INFECTIOUS WASTE MANAGEMENT DURING THE COVID-19 PANDEMIC: A CASE STUDY BUNGKLA SUB-DISTRICT, MUANG DISTRICT, CHAIYAPHUM PROVINCE
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The study sample was selected from a population of 4,240 individuals residing in Bungkla Sub-District. The sample size was determined using the Krejcie & Morgan formula. Stratified sampling was then performed, resulting in a sample of 207 people, with an additional 25 participants selected from the community to provide information. The research instruments underwent validation for both content validity (IOC = 0.67 to 1.00) and reliability (0.79). Descriptive statistics were used to analyze quantitative data, while content analysis was employed for qualitative data. The findings indicated that infectious waste disposal practices included burning waste on-site and disposing of it with general waste. The responsible agency advocates for sorting infectious waste at its source. The public demonstrated good knowledge (39.13%), a positive attitude (49.76%), and moderate behavioral compliance (85.51%). Overall, individuals experienced moderate health impacts (x̅ = 3.35, S.D. = 1.14). The study revealed two areas of high-level impact: physical well-being (x̅ = 4.04, SD = 0.90) and social well-being (x̅ = 3.53, SD = 0.90). Additionally, two areas displayed moderate impact: mental well-being (x̅ = 3.35, SD = 1.20) and spiritual/intellectual well-being (x̅ = 2.69, SD = 1.40). Collaborative group discussions with participants yielded preventive measures and policy recommendations. These include the necessity for all households to sort infectious waste at the source and dispose of it in designated areas. Furthermore, there is a recommendation for training community leaders and residents in infectious waste management, along with the establishment of community working groups with well-defined responsibilities.
Downloads
Article Details
Copyright Notice
The copyright of research articles published in the VRU Research and Development Journal Science and Technology Journal belongs to the Research and Development Institute, Valaya Alongkorn Rajabhat University under the Royal Patronage. Reproduction of the content, in whole or in part, is prohibited without prior written permission from the university.
Responsibility
The content published in the VRU Research and Development Journal Science and Technology Journal is the sole responsibility of the author(s). The journal does not assume responsibility for errors arising from the printing process.
References
กระทรวงสาธารณสุข. (2563). ประกาศกระทรวงสาธารณสุข เรื่อง หลักเกณฑ์ วิธีการ และเงื่อนไขในการนำเข้าหน้ากากอนามัยทางการแพทย์ สำหรับบุคลากรในกิจการของตนเพื่อใช้ในกรณีการติดเชื้อ SARS-C0V-2 (เชื้อก่อโรค COVID-19) ที่ได้รับการยกเว้นตามมาตรา 27 (8) แห่งพระราชบัญญัติเครื่องมือแพทย์ พ.ศ.2551. สืบค้นจาก https://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2563/E/098/T_0031.PDF
กรรณิการ์ บุตรเอก, สุวิมล แก้วเงา, และปิยะดา วชิระวงศกร. (2554). สถานการณ์การจัดการขยะมูลฝอยของมหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม. วารสารวิทยาศาสตร์ คณะวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม, 12(2), 1-17.
กรมควบคุมโรค. (2565). สถานการณ์ โควิด-19. สืบค้นจาก https://ddc.moph.go.th/covid19-dashboard/?dashboard=main.
กรมอนามัย. (2564). คำแนะนำการจัดการมูลฝอยติดเชื้อที่เกิดจากการแยกกักตัวที่บ้าน หรือ Home Isolation กรณีการระบาดโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 หรือ โรคโควิด 19. สืบค้นจาก https://env.anamai.moph.go.th/th/covid-19/205970.
บุศรา ทัศนวิจิตร. (2551). ผลกระทบทางสุขภาพของประชาชนจากขยะมูลฝอยในเขต เทศบาลนครลำปาง จังหวัดลำปาง. วิทยานิพนธ์พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ประจวบ แสงดาว. (2563). การพัฒนารูปแบบการจัดการมูลฝอยติดเชื้อในชุมชน พื้นที่เขตสุขภาพที่ 4 กรณีศึกษาจังหวัดสระบุรี. รายงานการวิจัย, ศูนย์อนามัยที่ 4 สระบุรี.
ภัทรานิษฐ์ ศรีจันทราพันธุ์, และอำพรรณ ไชยบุญชู. (2564). การศึกษาปริมาณขยะในครัวเรือน ช่วงการแพร่ระบาดของโรคไวรัสโคโรนา 2019. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยหอการค้าไทย มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 41(2), 1–17.
ศุภกิจ ศรีสำราญ, และคณะ. (2565). พฤติกรรมและปัจจัยเชิงสาเหตุในการจัดการขยะมูลฝอยของประชาชนในชุมชน. วารสารวิจัยและพัฒนาระบบสุขภาพ, 15(2), 1-14.
สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย. (2563). ฮาวทูทิ้ง: ทิ้งหน้ากากอนามัยอย่างไรให้ปลอดภัยกับสังคมและสิ่งแวดล้อม. สืบค้นจาก https://tdri.or.th/2020/04/how-to-dispose-of-used-face-mask/.
สวรรยา ธรรมอภิพล, จารุมนต์ ดิษฐประพัตร์, และปภาอร กลิ่นศรีสุข. (2564). ความรู้และพฤติกรรมในการจัดการขยะติดเชื้อประเภทหน้ากากอนามัยของชุมชน บ้านกลาง-ไผ่ขาด จังหวัดนครปฐม ในช่วงวิกฤตการระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (โควิด 19). วารสารนวัตกรรมและการจัดการ, 6(1), 1-14.
สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดชัยภูมิ. (2565). สถานการ์โควิด-19 จังหวัดชัยภูมิ. สืบค้นจาก https://www.facebook.com/ssjchaiyaphum/?locale=th_TH.
Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining sample sizes for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610. https://doi.org/10.1177/001316447003000
Sangkham, S. (2020). Face mask and medical waste disposal during the novel COVID-19 pandemic in Asia. Case Studies in Chemical and Environmental Engineering, 2(1), 1-9. https://doi.org/10.1016/j.cscee.2020.100052
Silpjaru, T. (2007). Research and analysis of statistical data with SPSS. Bangkok: SEEDU-CATION.
