การยืนยันพระเชตวันมหาวิหารผ่านหลักฐานทางโบราณคดี

บทคัดย่อ

พระสัมมาสัมพุทธเจ้า (Lord Buddha) เมื่อได้ตรัสรู้ใต้ต้นพระศรีมหาโพธิ์แล้ว ได้เสด็จไปโปรดไวไนยสัตว์ในสถานที่ต่างๆ จากนครเล็กไปสู่นครใหญ่ จากประชาชนธรรมดาจนถึงพระราชาผู้ปกครองแว่นแคว้น ทำให้มีศรัทธาในพระรัตนตรัยหันมานับถือคำสอนของพระองค์ซึ่งเราเรียกว่า พุทธศาสนานั้นมีมากมายจวบจนวาระสุดท้ายของพระชนม์ชีพ จึงเสด็จปรินิพพานที่นครกุสินารา (Kusinara) ด้วยพระชนมายุ ๘๐ พรรษา ในระหว่างที่พระพุทธองค์เดินทางโปรดเวไนยสัตว์นั้น ในช่วงแรกๆ ได้ประทับอยู่ในสถานที่ต่างๆ เช่น ต้นร่มไม้ ใต้ชะง่อนผา ใต้เรือนยอด ถ้ำธรรมชาติ และที่มุงบังอื่นๆ ต่อมาพระเจ้าพิมพิสาร (King Bimbisara) ได้ฟังธรรมจนบรรลุพระโสดาบันจึงน้อมถวายเวฬุวัน (Veluvana Monastery) หรือสวนป่าไผ่ให้เป็นที่ประทับ แล้วน้อมถวายเป็นสังฆารามแห่งแรก นับตั้งแต่นั้นมา ก็ได้มีกษัตริย์ พ่อค้า คหบดี ประชาชนผู้ศรัทธาในพุทธศาสนาได้น้อมถวายอารามกระจายตามเมืองต่างๆเป็นจำนวนมากเพื่อรับหมู่สงฆ์ที่เพิ่มมากขึ้น ในบรรดาสังฆารามที่จำพรรษาของพระพุทธองค์นั้น พระเชตะวันมหาวิหาร (Jetavana Monastery) นครศราวัสตี หรือ สาวัตถีนับว่าสำคัญที่สุด เพราะเป็นที่ประทับจำพรรษานานถึง ๑๙ พรรษา