กลยุทธ์การบริหารเพื่อส่งเสริมทักษะการเป็นผู้ประกอบการของนักเรียน โรงเรียนในเครือมูลนิธิเซนต์คาเบรียลแห่งประเทศไทย

Main Article Content

พงษ์ธร แก้วยองผาง
กัญญ์รัชการย์ เลิศอมรศักดิ์

บทคัดย่อ

การวิจัยมีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) วิเคราะห์สภาพการบริหารเพื่อส่งเสริมทักษะการเป็นผู้ประกอบการของนักเรียน 2) สร้างกลยุทธ์การบริหารเพื่อส่งเสริมทักษะการเป็นผู้ประกอบการของนักเรียนโรงเรียนในเครือมูลนิธิเซนต์คาเบรียลแห่งประเทศไทย ขั้นตอนที่ 1 รวบรวมข้อมูลจากโรงเรียนในเครือมูลนิธิเซนต์คาเบรียล 13 โรงเรียน ผู้ให้ข้อมูลเป็นผู้บริหารและครู จำนวน 390 คน เครื่องมือที่ใช้คือแบบสอบถาม สถิติในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ขั้นตอนที่ 2 สร้างกลยุทธ์การบริหารเพื่อส่งเสริมทักษะ         การเป็นผู้ประกอบการของนักเรียนโรงเรียนในเครือมูลนิธิเซนต์คาเบรียลแห่งประเทศไทย


ผลการวิจัยพบว่าสภาพปัจจุบันของสภาพแวดล้อมภายในอยู่ระดับปานกลางและสภาพพึงประสงค์อยู่ในระดับมาก ส่วนสภาพปัจจุบันของสภาพแวดล้อมภายนอกอยู่ในระดับมากและสภาพพึงประสงค์อยู่ในระดับมากที่สุด ผลการสร้างกลยุทธ์การบริหารเพื่อส่งเสริมทักษะการเป็นผู้ประกอบการของนักเรียนโรงเรียนในเครือมูลนิธิเซนต์           คาเบรียลแห่งประเทศไทย ประกอบด้วย 3 กลยุทธ์หลัก 8 กลยุทธ์รอง 30 มาตรการ และ 17 ตัวชี้วัด คือ กลยุทธ์ที่ 1: ยกระดับคุณภาพการจัดการเรียนรู้สู่การพัฒนาทักษะการเป็นผู้ประกอบการ กลยุทธ์ที่ 2:  ส่งเสริมและพัฒนาทักษะการเป็นผู้ประกอบการของนักเรียนเพื่อสร้างธุรกิจ กลยุทธ์ที่ 3: สร้างเครือข่ายความร่วมมือด้านการพัฒนาทักษะ   การเป็นผู้ประกอบการ ผลการตรวจสอบกลยุทธ์พบว่าสามารถนำไปสู่การปฏิบัติ

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
แก้วยองผาง พ. ., & เลิศอมรศักดิ์ ก. . . (2022). กลยุทธ์การบริหารเพื่อส่งเสริมทักษะการเป็นผู้ประกอบการของนักเรียน โรงเรียนในเครือมูลนิธิเซนต์คาเบรียลแห่งประเทศไทย. วารสารครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 19(1), 141–152. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/edu-rmu/article/view/256459
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

ภาดี ขุนนนท์. (2564). รูปแบบการบริหารสถานศึกษาเป็นเลิศเฉพาะทางโดยการสร้างเครือข่ายความร่วมมือทาง

วิชาการระหว่างสถานประกอบการกับสาขาวิชาช่างอากาศยาน วิทยาลัยเทคนิคดอนเมือง. วารสารวิจัยและ

นวัตกรรมสถาบันการอาชีวศึกษากรุงเทพมหานคร. 4(1), 87-104.

มูลนิธิคณะเซนต์คาเบรียลแห่งประเทศไทย. (2559). แผนยุทธศาสตร์มูลนิธิคณะเซนต์คาเบรียลแห่งประเทศไทย

ระยะ 6 ปี พ.ศ. 2559 - 2564. บริษัท แปลน พริ้นท์ติ้ง จำกัด.

ยุทธศาสตร์ชาติ พ.ศ. 2561 - 2580. (2561, 13 ตุลาคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 135 ตอนที่ 82 ก. หน้า 1 – 71.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2562). แนวทางการพัฒนาสมรรถนะผู้เรียนระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2561). รายงานวิจัย การจัดการศึกษาเพื่อพัฒนาความเป็นผู้ประกอบการ

(Entrepreneurship Education). บริษัท พริกหวานกราฟฟิค จำกัด.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560 – 2579. พริกหวานกราฟฟิค จำกัด.

สุวิมล ว่องวาณิช. (2558). การวิจัยประเมินความต้องการจำเป็น. สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

Chiru, C., Tachiciu, L. and Ciuchete, S. G. (2012). Psychological factors, behavioral variables and acquired

competencies in entrepreneurship education. Procedia Social and Behavioral Sciences, 46, 4010-4015. doi: 10.1016/j.sbspro.2012.06.188

Marques, C. S., Ferreira, J. J., Gomes, D. N. and Rodrigues, R. G. (2012). Entrepreneurship education:

How psychological, demographic and behavioral factors predict the entrepreneurial intention. Education and Training. 54, 657-672. https://doi.org/10.1108/00400911211274819

Tomasz, R., Kurek, S. and Marta B. (2016). Entrepreneurship Education at Secondary Level in Transition

Economies: A Case of Poland. Entrepreneurial Business and Economics Review, 4, 61-81. https://doi.org/10.15678/EBER.2016.040105

Vaidya, S. (2014). Education for Life Skills in India: An Introduction Developing Entrepreneurial Life Skills.

Springer.

Valerio, A., Parton, B. and Robb, A. (2014). Entrepreneurship education and training programs around the world:

dimensions for success. World Bank Publications.